وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
كمك خواستن براى پرداخت قرض
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و مرا از زير بار قرضى كه سبب آبروريزىام شود و ذهنم را مشغول دارد و فكرم را پريشان كند و چارهانديشى مرا طولانى سازد رهايى بخش.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) خدايا به تو پناه مىبرم از اندوه قرض و فكر كردن دربارهى آن و از كار قرض و بىخوابى كه همراه دارد پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا از قرض پناهم ده و از تو مدد مىجويم اى پروردگارم از ذلت و زبونى قرض در زندگى و از تبعات آن پس از مرگ پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا به روزى فراوان يا به اندازه كفاف و در دسترس برخوردار فرما.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) الها بر محمد و آل او درود فرست و مرا از اسراف و زيادهروى بازدار و به بذل و بخشش و رعايت اقتصاد مقاومم ساز. و به من عقل معاش ده و اقتصاد سالم را بياموز و به لطفت مرا از ياده روى در صرف مال بر حذر دار و روزىام را از طريق حلال به جريان انداز و توفيقم ده تا انفاق و خرج كردنم در راه خير باشد و آن ثروتى كه باعث شود كه مغرور شوم و طغيان كنم و ديگران را مورد ستم خويش قرار دهم از من بگير.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) پروردگارا علاقه هم صحبتى با فقراء را در دلم انداز و در اين مسير صبر نيكو به من عطا فرما
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از متاع بىارزش و نابود شدنى دنيا از من گرفتى آنها را براى جهان آخرت برايم ذخيره نما و آنچه از دارايى دنيا به من عنايت كردهاى
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از مال دنيا برايم پيش انداختهاى وسيله رسيدن به جوار رحمتت و پيوستن به قربت و راهى به سوى بهشت قرار ده زيرا كه تو صاحب فضل و كرم بزرگى هستى و تويى جواد و كريم.