وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
دعاهاى آن حضرت براى اداى دين و قرض
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا از بدهكارىاى كه به سبب آن چهرهام فرسوده و پژمرده گردد، و هوشم پريشان و سرگردان و واله شود، و فكر و خيالم و انديشهام پراكنده گردد، و با پرداختن به آن مشغول بودنم طولانى شود آسودگى و رهايى بخش.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) و اى پروردگار من! از اندوه بدهكارى و فكر و خيال آن، و از مشغول بودن به قرض و بى خوابى و بيدارى آن به تو پناه مىبرم. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا از آن پناهم ده. و اى پروردگارم! از ذلت و خوارى آن در زندگى، و از وبال و پىآمد آن و گرفتارى و سختى آن پس از مرگ و جان سپردن به تو پناه مىبرم. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست. و مرا با فراخى مال افزون از نياز، و يا روزى به مقدار نياز و حاجت كه هميشگى و بسنده باشد از آن برهان.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا از اسراف و فزون طلبى بازدار. و مرا با انجام بذل و بخشش و ميانهروى در زندگى و به اندازه خرج كردن، راست و درستم فرما. و تنظيم خوب و برنامهى پسنديدهى خرج در زندگى را به من بياموز. و مرا با لطف و مهربانى خودت از اسرافكارى و بيجا خرج كردن بازدار.
و روزيهاى مرا از راههاى حلال و روان ساز. و خرج كردنم را در راه خير و نيكى بگردان. و مالى را كه براى خودبينى بياورد و يا به سوى ستمگرى ببرد و يا از آن مال به سركشى و طغيان بيفتم، از من بگير و برچين.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) بار خدايا! همنشينى با فقيران را محبوب من قرار ده. و مرا با شكيبايى خوب و پسنديده بر همنشينى كردن با آنان يارى فرما.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از كالاى دنياى فانى و نابود شدنى از من گرفتى آن را در خزينههاى ماندگار و گنجينههاى هميشگى خودت براى من پس انداز و ذخيره گردان.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از دارايى دنيا كه براى من ارزانى داشتهاى و آنچه از متاع و كالاهاى آن كه براى من فعلا عطا كردهاى را وسيلهى رسيدن به جوار رحمت خود، و سبب رسيدن به قرب و نزديكى خودت، و وسيلهى رهيابى به سوى بهشت قرار ده، كه تو دارندهى احسان بزرگ و بخششگر بزرگوارى.