وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْمَعُونَةِ عَلَي قَضَاءِ الدَّيْنِ
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، در مورد كمك براى اداء و پرداخت بدهى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي ، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي ، وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي ، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
(1) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و از بدهكارى كه به وسيلهى آن آبرويم از بين برود، و ذهنم را پريشان نمايد، و فكرم را پراكنده سازد، و شغل و كارم در چارهى آن به طول انجامد رهائى ده.
﴿2﴾
وَ أَعُوذُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ ، وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ ، يَا رَبِّ ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ .
(2) اى پروردگارم! از غم و اندوه و انديشه بدهكارى، و دل مشغولى و بىخوابيش به تو پناه مىبرم، پس بر محمد و آل او درود فرست، اى پروردگارم! از بدهكارى و از ذلت آن در زندگى و تبعاتش پس از مرگم به تو پناه مىبرم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از بدهكارى به وسعت و توانگرى بسيار يا به روزى كافى كه دائمى باشد پناه ده.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ ، وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ ، وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي ، وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي ، وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَاَدِّياً اِلَي بَغْيٍ أَوْ مَا أتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً .
(3) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از اسراف و زيادهروى باز دار، و مرا به بذل و ميانهروى قوام ببخش، و به من حس تقدير در زندگى تعليم فرما، و مرا به لطف خود از تبذير باز دار، و روزيم را از طريق وسائل حلال قرار ده، و انفاق و بخششم را در راههاى خير و نيكى متوجه ساز، و مال و ثروتى كه موجب تكبر و خودبينى در من مىشود، يا مرا به ظلم و ستم مىكشاند، و يا طغيان و سركشى در من ايجاد مىكند از من باز ستان.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ ، وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
(4) بار خدايا، همنشينى با فقرا را محبوب من گردان، و مرا در حسن صبر و شكيبايى با آنان اعانت فرما.
﴿5﴾
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
(5) و آنچه از متاع دنياى فانى از من باز گرفتهاى آن را در خزائن باقى خود برايم ذخيره ساز.
﴿6﴾
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا ، وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ .
(6) و آنچه از مال و ثروت دنيا به من ارزانى داشتهاى و هم اكنون در اختيارم قرار دادهاى آن را وسيلهى رسيدن به جوار رحمت خود و پيوستن به مقام قرب خويش و رسيدن به بهشت قرار ده، زيرا تو صاحب فضل عظيم و بسيار بخشنده و كريم هستى.