وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَي أَصْحَابِ الدُّنْيَا
رضامندى امام عليهالسلام به دادههاى خدا
﴿1﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
(1) حمد مخصوص پروردگار است و من به حكمش راضى هستم، شهادت مىدهم كه خداوند معيشت بندگانش را عادلانه تقسيم فرموده و با جميع خلقش به فضل و احسان رفتار نموده.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ .
(2) الها بر محمد و آل او درود فرست و مرا به دادههايت بر بندگانت امتحان مكن و ثروتمندان را به خاطر آنچه را كه به من ندادهاى گرفتار كبر و نخوت مفرما كه بر بندگانت حسادت ورزم و حكم و مقدراتت را سبك شمارم.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاك عَلَي مَا خَوَّلْتَنِي
(3) خدايا بر محمد و آل او درود فرست و درونم را به حكم قطعى خود پاكيزه گردان و سينهام را در چيزهايى كه مقدر فرمودهاى گشاده نما و به من اعتمادى ده كه اقرار كنم كه قضاى تو جز در كار خير جارى نمىگردد و سپاس مرا دربارهى آنچه به من ندادهاى نسبت به آنچه عطا فرمودهاى فراوانتر كن.
﴿4﴾
وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ، وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
(4) و مرا از اينكه آدم ندار را خوار و پست و ثروتمند را با فضيلت و برتر پندارم حفظ فرما چرا كه شريف و ارزشمند كسى است كه بندگى تو شرافتش بخشد و عزيز و گرانقدر كسى است كه عبادتت عزيزش نمايد.
﴿5﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ . إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ .
(5) پس بر محمد و آل او درود فرست و ما را از ثروتى بهرهمند ساز كه نابود نمىشود و ما را به عزتى تاييد فرما كه از دست نمىرود و مرا در سلطنت ابدى روانه ساز زيرا كه تو واحد احد و بىنيازى، كسى هستى كه فرزند ندارى و فرزند كسى نمىباشى و كسى همتايت نيست.