دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه لطیف راشدی

(1) حمد و سپاس، مخصوص خداوندى كه به حكم او راضى هستم؛ شهادت مى‌دهم كه خداوند، معيشت بندگانش را به عدالت تقسيم نمود و با تمام آفريدگانش به فضل و احسان رفتار نمود.

(2) خدايا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و مرا به آنچه به بندگانت داده‌اى، امتحان مكن و آنها را به خاطر آنچه كه به من نداده‌اى، آزمايش مكن كه مبادا به آنان حسد ورزم و حكمت را سبك بشمارم.

(3) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و نفسم را به قضاى خود پاكيزه گردان و سينه‌ام را نسبت به حكمت گشاده گردان و به من اطمينانى عطا فرما كه اقرار كنم كه قضاى تو جز در كار خير، جارى نگشته است و سپاس مرا نسبت به آنچه كه از من دريغ داشته‌اى، بيشتر از آنچه كه عطا فرموده‌اى، قرار ده.

(4) (خدايا!) مرا از اينكه انسان تهيدست را خوار و پست و انسان ثروتمند را بالا در نظر بگيرم، حفظ نما؛ انسان شريف كسى است كه به وسيله‌ى اطاعت تو، شريف گشته و انسان عزيز كسى است كه به وسيله عبادتت، عزيز شده است.

(5) (الهى!) پس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست؛ ثروتى به ما عطا كن كه از بين نرود و ما را به عزت، تأييد نما و ما را در ملكى ابدى روانه كن، زيرا كه تو يكتاى يگانه و بى‌نياز هستى كه نه فرزند دارى و نه فرزند كسى هستى و همتايى براى وجود مقدست نيست.