دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) سپاس خداى را به عنوان خشنودى به قضاى خدا شهادت مى‌دهم كه خدا معيشتهاى بندگانش را به آئين عدل قسمت كرده، و با همه‌ى آفريدگانش راه تفضل و احسان پيش گرفته.

(2) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به سبب آنچه به مردم عطا كرده‌اى، آشفته مساز، و ايشان را به سبب آنچه از من بازداشته‌اى گرفتار مكن كه بر خلق تو حسد برم و حكمت را خوار شمارم.

(3) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست. و مرا به قضاى خود دلخوش ساز. و دلم را در موارد حكم خود باز و مسرور كن، و روح اعتماد به من ببخش تا به سبب آن اقرار كنم كه قضاى تو جز به بهترين وجوه روان نشده، و شكرم را بر آنچه بازداشته‌اى، از شكرم بر آنچه به من بخشيده‌اى فزونتر ساز

(4) و مرا از آن نگهدار كه تهيدستى را به چشم خوارى بنگرم، يا درباره‌ى ثروتمندى گمان برترى برم- زيرا شريف كسى است كه طاعت تو او را شرف بخشيده باشد، و عزيز كسى است كه بندگى تو او را عزت داده باشد.

(5) پس بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست. و ما را از ثروت نافناپذير برخوردار كن و به عزتى بى‌زوال تاييد فرماى، و در ملك جاودانيت روان و (كامران) ساز، زيرا تويى آن يكتاى يگانه بى‌نيازى كه فرزند ندارى و فرزند كسى نيستى و كفو و همسرى برايت نبوده است.