دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه محمود صلواتی

(1) سپاس خدا را در رضا به قضاى خداوندى، گواهى مى‌دهم كه خدا روزيهاى بندگانش را به عدالت تقسيم كرده، و با همه‌ى بندگانش به نيكى رفتار فرموده.

(2) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا بدانچه توانگران را داده‌اى ميازما، و آنان را بدانچه مرا نداده‌اى آزمايش مفرما، تا مبادا بر آفريدگانت رشك برم، و تقديرت را كوچك شمرم.

(3) بار خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و خاطرم را به قضايت شاد دار و سينه‌ام را بر پذيريش تقديرت گشاده بدار، همتى بلندم ده، كه بدان اقرار كنم كه قضايت، جز به خير و نيكى روان نگرديده. خداوندا، سپاسم را به درگاهت بر آنچه مرا نداده‌اى، از آنچه به من دادى فزونتر ساز.

(4) بار خدايا، درامانم دار كه به درويشى گمان فرومايگى برم، يا توانگرى را بزرگوار پندرام، بزرگوار كسى است كه فرمانبردارى‌ات بزرگيش داده و عزتمند كسى است كه بندگيت عزتش بخشيده.

(5) پس، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را ثروتى ده كه پايان نپذيرد عزتى ده كه زوال نيابد، ملكى ده كه جاودان ماند، تو آن خداى يگانه و يكتايى كه به كس نيازت نيست، نه فرزندى دارى، نه فرزند كسى هستى، و هيچ همسر و همتايى برايت نيست.