دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه داریوش شاهین

(1) حمد و ثنا و سپاس خدائى را سزاست كه، به فرمانش بس شادمانم. گواهى مى‌دهم كه او، وسايل زندگى بندگان را از روى عدل و انصاف قسمت كرده و با خلق خويش از روى فضل و احسان مدارا مى‌كنيد.

(2) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بصير و نصيرا، چنان مكن كه بر دنيا دوستان و ثروت خواهان، رشك آورم و خواست تو را از ياد ببرم و رضاى تو را خوار شمارم، و به بلاى نادارى مبتلا شوم.

(3) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. جليل و جبارا، چنان كن كه پيوسته از مشيت و خواست تو دلخوش باشم، و قلبم به رضاى تو باشد. چنان تكيه‌گاهى به من ارزانى بدار تا، به اتكاى آن اعتراف كنم كه تقدير تو بر من تنگ نگشته و جز از سر نيكوئى نبوده است. چنان كن كه شكر و سپاسم به خاطر آنچه به من ندادى بيشتر از آنچه به من بخشيده‌اى گردد.

(4) غفور و غفارا، چنان كن كه به بينوا، حقيرانه ننگرم، و خود را از ثروتمندى بالاتر ندانم. زيرا بزرگوار آن كسى باشد كه بر اثر عبادت و اطاعت از توبه مرتبه‌اى بزرگ رسد، و گراميقدر آنكس باشد كه بر اثر بندگى تو، به عزت و شرف رسد.

(5) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. رحيم و رحمانا، چنان ثروتى به ما ببخش كه زوال و نابودى نگيرد، و به ما يارى فرما تا، به عزت و شرفى برسيم كه فانى نشود. ما را به پادشاهى جاودان برسان. زيرا تو آن يگانه جاويدان بى‌همتائى كه نه تو را فرزندى است و نه تو فرزند كسى باشى، و هرگز كسى همانند تو نيست.