وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَي أَصْحَابِ الدُّنْيَا
نيايش سي و پنجم
دعاي آن حضرت است در مقام رضا هنگامي كه دنياداران را مي ديد.
﴿1﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
(1) حمد خداوند را رضا به قضاى خداوندى را. شهادت مىدهم كه خداى يكتا روزيهاى بندگانش را به عدالت تقسيم كرده و با همهى بندگانش به فضل و احسان رفتار كند.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ .
(2) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به آنچه توانگران را عطا كردهاى مفتون منماى و آنان را به آنچه مرا ندادهاى به عجب ميفكن، تا مباد بر آفريدگانت رشك برم و تقدير تو حقير شمارم.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاك عَلَي مَا خَوَّلْتَنِي
(3) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و خاطر من به قضاى خود شاد دار و آنجا كه تقدير توست سينهى من بگشاى و همتى بلند عطا كن و دلم را اطمينانى چنان بخش كه به پايمردى آن اقرار كنم كه قضاى تو جز به خير و نيكى روان نگشته است. اى خداوند، سپاس مرا به درگاهت بر آنچه مرا ندادهاى افزونتر نماى از سپاس من به درگاهت بر آنچه مرا عطا كردهاى.
﴿4﴾
وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ، وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
(4) اى خداوند، مرا در امان دار از اينكه به درويشى گمان فرومايگى برم يا به توانگرى گمان فضل و شرف. زيرا شريف كسى است كه فرمانبردارى تو شرافتش بخشيده باشد و عزيز كسى است كه از پرستش تو عزت يافته باشد.
﴿5﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ . إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ .
(5) پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و ما را از خواستهاى بهرهمند گردان كه پايان نپذيرد و به عزتى يارى ده كه زوال نگيرد و ما را به آن ملك ابدى روانه فرماى، كه تو آن خداى يكتايى هستى كه به كس نيازت نيست، فرزندى نياوردهاى و فرزند كس نبودهاى و تو را هيچ همتا و همسرى نيست.