وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَي أَصْحَابِ الدُّنْيَا
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، در مقام رضا و خرسندى، آنگاه كه به علاقمندان به دنيا مىنگريست.
﴿1﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
(1) حمد و سپاس مخصوص خداست در حالى كه راضى به حكم و قضاى الهى هستم، گواهى مىدهم كه خداوند معيشت بندگانش را به عدالت بين آنان قسمت فرموده، و با همهى بندگانش با فضل و احسان رفتار نموده.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ .
(2) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به آنچه كه به مردم عطا كردهاى مفتون و پريشان مگردان، و آنان را نيز به آنچه از من باز داشتهاى مفتون مفرما، وگرنه نسبت به بندگانت حسد برده و حكم و قضايت را خوار و سبك شمارم.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي ، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي ، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاك عَلَي مَا خَوَّلْتَنِي
(3) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به قضا و قدر خود دلخوش ساز، و شرح صدر را در برابر حكم و فرمانت به من عنايت فرما، و چنان اعتماد و اطمينانى به من عنايت كن كه به بركت آن اقرار كنم كه قضا و قدر تو جز بر نيكىها جارى نشده،
درخواست توفيق شكرگذارى نسبت به نعمتهايى كه باز داشته شدهاند و شكر و سپاسم را نسبت به آنچه از من باز داشتهاى، بيشتر از شكرم بر آنچه به من بخشيدهاى قرار ده.
﴿4﴾
وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً ، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا ، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ ، وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
(4) و مرا از اين كه به فقيرى گمان بد و به چشم خوارى و پستى نگرم، يا نسبت به شخص ثروتمندى گمان برترى داشته باشم محفوظ دار، زيرا شريف كسى است كه طاعت تو به او شرف بزرگى بخشيده و عزيز و گرامى كسى است كه عبادت تو او را عزيز نموده است.
﴿5﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ . إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ .
(5) پس بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از ثروت و دارائى بىپايان برخوردار ساز، و به عزت و قدرتى بىزوال تأييد و كمك فرما، و به سوى ملك ابدى و جاودانى (بهشت) روانه ساز، زيرا تو يگانهى يكتاى بىنيازى هستى كه نه فرزند آوردى و نه فرزند كسى بودهاى و نه هيچ گونه كفو و همتايى براى تو متصور است.