دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) خداى را سپاس گويم و به حكم او رضا دهم. گواهى دهم كه خداى تعالى روزى بندگان را به عدل بخش كرده و به هر يك از آفريدگان بيش از حاجتش عطا فرموده است.

(2) خدايا! درود بر محمد و خاندان او فرست و مرا بدآنچه به آنها ارزانى داشته‌اى شيفته مكن و آنان را به نعمتى كه از من منع فرموده‌اى فريفته مساز. من بر آفريدگان تو رشك نبرم و حكم تو را خوار نشمارم.

(3) خدايا! درود بر محمد و آل او فرست و دل مرا به تقدير خود خوش كن و سينه مرا تنگ مگردان تا به حكم تو راضى باشم و يقين مرا محكمتر كن تا اقرار كنم كه قضاى تو جز به حكمت جارى نمى‌شود و بر آنچه به من عطا نكرده‌اى تو را بيشتر سپاس گويم از آنچه به من ارزانى داشته‌اى.

(4) و مرا حفظ كن از اينكه بينوائى را پست و خوار انگارم يا دولتمند را بزرگ و ارجمند پندارم، چون ارجمند آنست كه به طاعت تو ارجمند گردد و خواجه آنكه به بندگى تو بزرگى يابد.

(5) پس درود بر محمد و آل او فرست و ما را از مالى برخوردار گردان كه پايان نپذيرد و عزتى ده كه از دست نرود و ما را از ملك جاويدان كامران و برخوردار دار كه توئى يكتا و يگانه بى‌نياز كه نه فرزند آورى و نه فرزند كسى بودى و مانند تو كسى نيست‌