دعای 6 ( دعا برای صبح و شب ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) سپاس خداوند را كه شب و روز را به توانائى خود آفريد

(2) و به قدرت خود از هم جدا ساخت‌

(3) و هر كدام را حدى محدود و مدتى معين قرار داد

(4) از هر يك كاسته بر ديگرى ميفزايد و باز از ديگرى گرفته به اول باز مى‌گرداند كه بندگان را مايه خورش و پرورش به اندازه‌اى كه مقرر فرموده است فراهم آيد

(5) پس شب را آفريد تا از رنج و حركت و كوشش و ماندگى بياسايند و آن را پوشش ساخت تا از آرامش و خواب بهره برند و ايشان را آسايش و نيروى تازه پديد آيد و از لذت و كام دل برخوردار گردند

(6) و روز را براى آنان روشن آفريد تا فضل او را طلب كنند و براى روزى وسيله جويند و در زمين به تكاپو افتند و نفع عاجل اين جهان و سود آجل آن جهان را بدست آرند

(7) بدينها كار آنها به سامان آرد و آنان را بيازمايد و بنگرد كه در اوقات طاعت و مواقع فرائض و احكام او چگونه‌اند تا بدكاران را مطابق كارشان كيفر دهد و نيكوكاران را به نيكى پاداش فرمايد.

(8) خدايا تو را سپاس كه صبح را براى ما شكافتى و ما را از روشنى روز بهره‌مند ساختى و راه طلب روزى را به ما نمودى و ما را از آفات شبانه حفظ كردى‌

(9) ما و همه چيز صبح كرديم در حالى كه همه ملك توايم آسمان و زمين و آنچه در اين دو پراكنده ساختى ساكن يا متحرك، ايستاده يا رونده و هر چه در هوا برآمده و زير خاك پنهان است‌

(10) همه ما در پنجه‌ى قدرت توايم و ملك و قدرت تو ما را فروگرفته و مشيت تو ما را بهم پيوسته است دست در هر كار داريم به فرمان تو داريم تصرف ما به تدبير تو است‌

(11) هيچ كار نتوانيم مگر فرمان تو باشد و هيچ خير به ما نرسد مگر تو بخشيده باشى‌

(12) اين روزى است نو و تازه و گواهى آماده بر اعمال، اگر نيكوكار باشيم ستايش كنان ما را بدرود گويد و اگر بد كنيم با ذم و نكوهش از ما جدا گردد

(13) خدايا بر محمد و آل او درود فرست و چنان مقدر كن كه با او به خوشى مصاحبت كنيم و به ناخوشى از ما جدا نگردد، مرتكب گناهى نشويم، به صغيره يا كبيره دست نيازيم،

(14) حسنات ما را بسيار گردان و ما را از بديها دور دار. همه ساعات روزها ما را از آغاز تا انجام در حمد و سپاس و اجر مصروف دار و از فضل و احسان خود مستغرق كن‌

(15) خدايا زحمت ما را بر كرام‌الكاتبين آسان گردان و نامه اعمال ما را از حسنات پر كن و به كار زشت رسوا مساز

(16) خدايا در هر ساعتى از ساعات روز براى ما بهره از عبادت و توفيق شكر مرحمت كن و گواهى راستگو از فرشتگانت بر ما برگمار

(17) خدايا بر محمد و آل او درود فرست و ما را از پيش رو و پشت سر و راست و چپ و از همه سو حفظ كن چنان كه ما را از گناه محفوظ دارد و به طاعت تو راه نمايد و دوستى تو را در دل ما جاى دهد

(18) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و ما را امروز و امشب و در همه روز توفيق ده كه نيكى كنيم و از بدى بپرهيزيم و شكر نعمت تو بگذاريم و پيرو سنت رسول صلى الله عليه و آله باشيم و از بدعتها دورى جوئيم و امر به معروف و نهى از منكر كنيم و پاسدار اسلام باشيم و باطل را عيب گوئيم و خوار داريم و حق را يارى كنيم و گرامى داريم و گمراه را هدايت كنيم و ناتوان را يارى دهيم و ستم رسيده را به فرياد رسيم‌

(19) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و اين روز را فرخ‌ترين روز گردان كه تاكنون ديده و شناخته‌ايم و بهترين همدمى كه با وى بوده‌ايم و نيكوترين وقتى كه در آن بسر برده‌ايم‌

(20) و ما را پسنديده‌ترين آفريدگان خود گردان كه شب و روز بر آنها گذشته است و سپاسگزارنده‌ترين كسى كه نعمت به آنها عطا كرده‌اى و چابكترين كسى كه به شريعت تو عمل كرده است و پارساترين كسى كه از معاصى بيم داده‌اى‌

(21) خدايا من تو را گواه مى‌گيرم، و گواهى تو ما را بس و هم آسمان و زمين و فرشتگان و ديگر آفريدگان كه در اين دو مسكن داده‌اى در اين روز و اين ساعت و اين شب و اين جايگاه گواه باشند كه من شهادت مى‌دهم تو خداوندى و هيچ معبودى غير تو نيست.

(22) دادگستر و حاكم داد ده و مهربان بر بندگان، پادشاه گيتى، بخشاينده بر خلق،

(23) و شهادت مى‌دهم كه محمد صلى الله عليه و آله بنده و پيغمبر و برگزيده توست از همه آفرينش، رسالت خويش بدو سپردى، و او پيام تو را برسانيد و فرمودى خيرخواهى امت كند و كرد

(24) خدايا بر محمد و آل او درود فرست بيش از آنچه بر ديگر آفريدگان فرستادى و عطا كن به او برترين عطيه كه به يكى از بندگانت عطا كردى و پاداش فرما بجاى ما بهتر و گراميتر پاداشى كه به يكى از پيغمبرانت از جانب امتش مرحمت فرمودى‌