دعای 6 ( دعا برای صبح و شب ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) بود حمد شايسته بر آن حميد كه با قدرتش روز و شب آفريد

(2) جدا كرد تاريك و روشن ز هم ز حكمت به اندازه، نى بيش و كم

(3) جدا كرد تاريك و روشن ز هم ز حكمت به اندازه، نى بيش و كم

(4) چنان كرد تدبير دانشورى كه پيدا شود از يكى ديگرى به هر يك به اندازه بخشد دوام كز آن زندگانى بگيرد قوام بدينسان شدند اين دو پويندگان كه شد حاصلش راحت بندگان

(5) چو شب پرده گسترد بر كهنه بام بياسود در سايه‌اش خاص و عام بدينسان در اين پوشش قير فام بگيرند آرام و جويند كام گرفتند از شب چو آرام و كام شود خستگيها ز تن بالتمام تن خسته يابد نشاطى دگر و زان پس شود روز خوش جلوه‌گر

(6) تن خسته يابد نشاطى دگر و زان پس شود روز خوش جلوه‌گر برآيد چو خورشيد گيتى فروز شود بنده اندر تكاپو به روز خداوند از آن روز را آفريد كزان رزق مقسوم گردد پديد بهر سو شود آدمى چاره ساز كه سازد فراهم به دنيا نياز چو بر بنده گردد فراهم نياز شود نيز بر آخرت چاره ساز

(7) همين گردش روزها و شبان خدا مصلحت ديده بر بندگان ز هر بنده‌اى آزمون كرده رب به حكمت در اين گردش روز و شب به بيند كه چونست در بندگى چگونه كند شكر بر زندگى دهد نيز بدكارگان را سزا به نيكان دهد نيز نيكى جزا

(8) سپاس تو گوييم اى كردگار كه از شب كنى روز را آشكار شكافى همان ظلمت بيفروز كه بخشى به پويندگان نور روز دگر بينشى داده‌اى كار ساز كه روزى بجويند بهر نياز رهاندى ز آفات و رنج و بلا شب تيره را صبح كرديم ما

(9) رهاندى ز آفات و رنج و بلا شب تيره را صبح كرديم ما بود از تو اى خالق مهربان همه بودنى در زمين و آسمان اگر هست سيار يا ماندگار بود از تو اى پاك پروردگار

(10) چنين صبح كرديم ما تيره شب كه هستيم پيوسته در حكم رب گرفتيم در تحت امرت قرار بدست تو باشد ز ما اختيار به امر تو اينسوى و آنسو شويم به تدبيرت اندر تكاپو شويم

(11) نداريم خود بهره‌اى بيش از آن كه مقسوم كردى تو اى مهربان نه، خيرى به ما مى‌رسد بى‌گمان مگر آنكه سازى تو مقسوممان

(12) كنون روز نو گشته فرمانروا گواهست اين روز هر دم به ما اگر خوب كردار بوديم ما درودى فرستد به ما با صفا وگر نيز بدكار بوديم ما بدينسان شود با مذمت جدا

(13) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود در اين روز روزى بفرما به ما كه گرديم با خير از او جدا نگهدارمان باش از اشتباه كه هرگز نگرديم گرد گناه اگر هست كوچك گنه يا كلان خدايا تو ز آنها نگهدارمان

(14) عنايت بفرماى كردار نيك در اين روز بر ما تو اى بى‌شريك تهى ساز ما را تو از هر بدى خدايا بدان رحمت سرمدى چنان كن تو اى پاك و پاكيزه رب كه گوئيم حمد تو در روز و شب به احسان و فضلت بفرما چنان كه باشيم شايسته‌ى بندگان

(15) فرشته نويسد به ما آنچنان كه نزدت نباشيم شرمندگان چنان كن كه چون نامه‌ها را نوشت نباشيم شرمنده از كار زشت

(16) چنان كن كه در طول ساعات روز سپاس تو گوئيم اى دلفروز ستايشگرت بوده ما بيريا فرشته گواهى دهد بهر ما

(17) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود نگهدارمان باش از چار سو چپ و راست، پشت سر و پيش رو به مهرت مصون دار از اشتباه به طاعاتمان باز دار از گناه

(18) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود خدايا نگهدارمان استوار براه نكو و ز بدى دور دار بدانسان كه ما شكر نعمت كنيم سپاس تو با حفظ سنت كنيم به پرهيز، از بدعت و ناروا توانمند فرما خدايا مرا كنيم امر بر خير و نهى از بدى به فرمان آن قدرت ايزدى حمايت ز اسلام با دل كنيم در اين راه سركوب باطل كنيم بيارى برافراشته جاه حق نشان داده ره را به گمراه حق كمك كرده بر ناتوانان زار بدينگونه بر بينوا غمگسار

(19) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود خدايا تو فرخنده كن حال ما بفرما تو شايسته احوال ما

(20) به توفيقمان يار شو روز و شب كه گوئيم با جان و دل شكر رب سپاست بگوئيم با سعى جان در اين ره موفق‌تر از ديگران بمانيم در شارعت استوار بهر امر محتاط و پرهيزگار

(21) خدايا تو بر بنده باشى گواه گواه تو كافيست اى نيكخواه دگر نيز اين آسمان و زمين ملائك، گواهند خود همچنين بدينسان گواهند اين روز و شب چه ارواح پاكان چه خاصان رب كه جز تو نباشد خداوندگار گواهى بدينسان دهم استوار خدايا توئى مالك اين جهان رحيمى و بر بندگان مهربان

(22) محمد (ص) كه شد مهتر اوليا گواهيم كه او هست عبد خدا تو بگزيدى او را به پيغمبرى به سوى تو مى‌كرد او را رهبرى فرستارى او را تو اى بى‌قرين كه اصلاح سازد ره و رسم دين

(23) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود درودى كه باشد سزاوار آن درودش بود برتر از ديگران عطا كن خدايا تو از سوى ما درودى به پيغمبر رهنما كه والا و عالى بود آن درود ز پيشينيان بيشتر هر كه بود

(24) خدايا بود بخششت بى‌نظير عظيم است مهر تو اى دلپذير خدايا تو بر بنده باشى گواه گواه تو كافيست اى نيكخواه درود تو بر احمد اى كردگار دگر بر عزيزان والاتبار