دعای 6 ( دعا برای صبح و شب ) ترجمه داریوش شاهین

(1) حمد و سپاس بيرون از شمار خداوندى را سزاست، كه به قدرت بى‌مانند خويش، ليل و نهار آفريد.

(2) آن تواناى بى‌مثالى كه ميان شب و روز تفاوت ايجاد كرد،

(3) و براى هر يك از آن دو، حدى معلوم و مدتى محتوم قرار داد.

(4) خداوندى كه كوتاهى و بلندى شب و روز را تقدير نمود تا هر يك در زمانى خاص موجب يافتن روزى و پرورش بندگان باشد.

(5) او شب ايجاد كرد تا خلق پس از جنبش و سعى و تلاش بسيار در لباس آرامش بيارمند و تجديد نيرو كنند و توانائى تازه گيرند و نشاط و شادى جويند.

(6) او روز را براى خلق روشن ساخت تا فضل و نعمتش را جستجو كنند و معاش خويش يابند، و براى سود دنيا و سعادت آخرت در زمين سعى و سفر نمايند.

(7) او بدين وسائل احوالشان را نيكو و مشكلاتشان را اصلاح مى‌نمايد و با كردار و گفتارشان آنان را مى‌آزمايد، و مى‌بيند كه در راه طاعت و كردار نيك و اجراى فرامينش چگونه مى‌كوشند. آنگاه نيكوكاريشان را پاداش و بدكاريشان را كيفر مى‌دهد.

(8) فلك آفرينا، پس شايسته‌ترين ستايشها و پسنديده‌ترين حمد و ثناها تراست كه قلب بامداد را به روشنگرى براى ما مى‌شكافى و ما را از پرتو نور، نعمت ديدن مى‌بخشى و ما را از پرتگاهها و دشواريهائى كه ظلمت برايمان به وجود مى‌آورد، ايمن مى‌دارى.

(9) اينك به بامداد رسيديم و تمام كائنات: آسمان و زمين، آنچه در پهنه هر يك پراكنده ساخته‌اى، و آنچه جنبنده آفريده‌اى اعم از خزنده و رونده و دونده و گياهان زنده، و آنچه به سوى آسمان بالا مى‌رود و آنچه در دل خاك پنهان مى‌گردد، جملگى به فروغ روز نمايان شدند و اين همه هستى پيدا و ناپيدا از آن تو هست.

(10) اينك به بامداد رسيديم در حالى كه در عرصه و قلمرو فرمانروائى تو قرار داريم، و اراده‌ات بر ما چيره است، و به فرمانت عزم هر كار، و به مشيت و تقدير تو چنين و چنان مى‌كنيم.

(11) هر چه سود و از هر چه بهره مى‌بريم و از هر بخشش استفاده مى‌كنيم، تنها همه به امر و فرمان تو باشد.

(12) و امروز، روز تازه‌ايست كه گواه كردار و رفتار ماست. اگر به نيكوئى بپردازيم، درودش بدرقه اتمام آن روز است، و اگر به بدى مشغول شويم، با نكوهشش روز را به پايان مى‌رسانيم.

(13) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. مهربانا، چنان كن كه امروز، روزى ما با نيكوئى همراه باشد، و چنان كن كه بديها از وجود ما دور باشند، مبادا كه ميل به گناهى كوچك و يا بزرگ كنيم.

(14) معبودا، در اين روز، روزن تمام نيكيها را به روى ما بگشاى، و وجود ما را از هر چه بدى است، خالى ساز، و سراسر امروز را- از بام تا شام- چنان كن كه ما به ستايش و ثناى تو مشغول باشيم و توشه نيكى براى آخرتمان بيندوزيم و عفو و اغماض و بخشش و احسان در كارمان باشد.

(15) رحمانا، رنج ما را بر فرشتگان نويسنده كردارمان، سهل و آسان بگردان، و چنان كن كه كتاب كردارمان از نيكيها سرشار باشد، و رسواى رفتار گناه آلودمان نشويم.

(16) رحيما، در هر لحظه‌اى از لحظات امروز، چنان كن كه نصيبى از سوى بندگانت قسمت ما شود، و توفيقى عنايت فرما تا به سپاسى از تو بپردازيم، و در كارهاى خير و نيك چنان باشيم كه فرشتگان تو، گواه كارهاى نيك باشند.

(17) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. پناه پذيرا، ما را از گزند دام شيطان كه از هر سو بر ما دام گسترده در امان بدار، آنچنان كه هرگز از فرمان تو غافل نشويم و گام به راه هدايت نهيم و به كار دوستى با تو آئيم.

(18) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. عابد نوازا، ما را در اين روز و اين شب، و همه روز و همه شب چنان فرصت و فراغت عطا فرما تا: از بديها دورى و به نيكيها نزديك شويم، شكر نعمتت به جا آريم و از سنتت متابعت نمائيم و بدعتهاى دين را به دور اندازيم، و آمر به نيكوئى و معروف، و ناهى نادرستى‌ها و منكرها باشيم. مبانى دين اسلام را بپا داريم و آنچه ناراست و ناشايست است را خوار و بى‌مقدار سازيم. حامى حق باشيم و آنرا ارج نهيم و دست گمراه را گرفته به راه آوريم و به ناتوان و افتاده يارى كنيم و به داد مظلوم و ستمديده برسيم.

(19) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بى‌نيازا، اين روز بر ما مباركترين روزى باشد كه تاكنون بر ما گذشته است. آنچنان كه از همراه بودن و زندگى كردن در چنين روزى بسى خرسند شويم و امروز جزو نيكوترين روزى باشد كه به شب مى‌رسانيم.

(20) پاك آفرينا، چنان كن كه ما شادمانترين آفريدگانت باشيم كه روزمان را به شب مى‌رسانيم، و در نعماتت سپاسگوترين و مشكورترين مخلوق تو باشيم. چنان كن كه ما، مومن‌ترين و استوارترين كسانى باشيم كه احكام و فرامين تو را اجرا مى‌كنند. آنانكه از شيوع ناراستها و نهى شده‌ها به شدت و به قدرت جلوگيرى مى‌نمايند.

(21) عدالت گسترا، گواه من توئى كه تو برترين گواهانى. حتى آسمان و زمين و فرشتگان و تمام آفريدگان تو كه در آسمان و زمين و ميان آن دو هستند، همه را در اين روز و اين لحظه، و اين شب و اين دم و اين مكان گواه مى‌گيرم. و اينك خود هم گواهى مى‌دهم كه: تو آن خدائى كه جز تو معبودى نيست. تو آن عدالت‌پرورى و فرمانگذارى و نوازشگر بندگانى و هستى آفرينى و فرمانرواى مطلق جهانهاى پيدا و ناپيدائى. اين توئى كه به بندگانت بس مهربانى.

(22) گواهى مى‌دهم كه: «محمد» بنده و پيامبر برگزيده عابدان تو هست. او را امر به، ابلاغ رسالت فرمودى و او پيام تو را براى آدميان آورد. پس آنگاه امر دادى كه امت و ملت خويش را پند دهد و او آنان را پند بخشيد.

(23) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. درود تو بر او باد، پيش از آنكه بر كسى از آفريدگانت درودى باشد. آفريدگارا، از سوى خويش بر او آن چيزى را ببخش كه بر هيچ يك از بندگانت نبخشيده‌اى، و برترين و ارجمندترين پاداشى به او ببخش كه امتى همچون ما آرزوى چنين بخششى را براى او دارند.

(24) زيرا، توئى آن بسيار بخشنده‌ى نعمتهاى فراوان، و توئى آن خطابخش بى‌همتا، و توئى مهربانترين مهربانان. الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد كه از هر عيب مبرى و در ارج و قدر بس گرامى و پر مقدار است.