دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) بار الها، بر من منت گذار، به باقى گذاشتن فرزندانم، و به شايسته ساختن ايشان براى من، و به بهره‌مند كردن من از ايشان

(2) بار الها، عمرشان را براى من بركت ده و مدت زندگانيشان را طولانى ساز و خرديشان را برايم پرورش كن. و ضعيفانشان را نيرومند كن و بدنها و دينها و اخلاقشان را به صحت بدار، ايشان را در جانها و اعضايشان و هر چيز از كارشان كه مورد اهتمام من است مشمول عافيت قرار ده و روزيهاشان را براى من و به دست من افزون ساز،

(3) و ايشان را نيكوكار و پرهيزكار و روشن‌دل و حق نيوش و فرمانبردار خودت و دوستدار و نصيحت‌گذار دوستانت و معاند و كينه‌توز همه‌ى دشمنانت قرار ده آمين.

(4) بار الها، بازويم را به وسيله‌ى ايشان سخت گردان، و اختلال حالم را به ايشان اصلاح كن. و جمعيتم را به ايشان فزونى ده و محضر مرا به وجودشان بياراى. و نامم را به وسيله‌ى ايشان زنده بدار. و ايشان را در غيابم جانشين من ساز. و به وسيله‌ى آنان مرا بر قضاء حاجتم يارى ده، و ايشان را دوستدار من و مهربان بر من و متوجه به من و در (نيكى بر من) مستقيم و (در برابر فرمان من) مطيع قرار ده، كه نسبت به من نافرمانى و بدى و مخالفت و خطا نكند

(5) و مرا در تربيت و تاديب و نيكى درباره‌ى ايشان يارى ده. و از جانب خود- علاوه بر ايشان- اولاد ذكورى به من ببخش. و آن را براى من خير قرار ده. و ايشان را در آنچه از تو خواسته‌ام ياورم ساز.

(6) و مرا و فرزندانمان از شيطان رجيم حفظ كن. زيرا تو ما را آفريدى و امر و نهى كردى. و در مزد اطاعت از امر تشويق و از عقاب ارتكاب نهى خود تهديد فرمودى. و تو براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما مكر مى‌كند و او را بر ما تسلطى دادى كه ما را بدان پايه بر او تسلط نيست: او را در دلهاى ما منزل دادى و در مجارى خون ما روان ساختى. اگر ما غافل شويم او غافل نمى‌شود. و اگر ما فراموش كنيم او فراموش نمى‌كند. ما را از عقاب تو ايمن مى‌سازد. و از غير تو مى‌ترساند.

(7) چون به كار زشت و رسوائى همت گماريم تشجيعمان مى‌كند. و چون به كار شايسته‌اى رو آوريم ما را از آن باز مى‌دارد. ما را به گناهان و شهوات آلوده مى‌خواهد و به پيروى از شبهات اشاره مى‌كند. اگر ما را وعده‌اى دهد، دروغ مى‌گويد. و اگر به آرزوها سرگرممان سازد، خلف مى‌كند. و اگر تو مكرش را از ما نگردانى ما را گمراه مى‌سازد. و اگر از افساد او نگاهمان ندارى، ما را مى‌لغزاند

(8) بار الها پس به سلطنت خود او را از تسلط بر ما مقهور ساز، تا به وسيله‌ى كثرت دعايمان او را از ما بازدارى تا از مكر او در زمره‌ى معصومينت درآئيم‌

(9) بار الها، همه‌ى مسئلتهايم را عطا كن و حوائجم را برآور و مرا از اجابت دعا ممنوع مساز، و حال آنكه خود آن را برايم ضمانت كرده‌اى- و ميان خود و دعاى من حجاب قرار مده و حال آنكه تو خود مرا به آن فرمان دادى. و هر چه را كه در دنيا و آخرت باعث اصلاح حال من شود به من انعام فرماى، ياد كرده باشم يا فراموش، اظهار كرده باشم يا پنهان، آشكارا خواسته باشم يا در خفا،

(10) و مرا در همه‌ى اين احوال، به وسيله‌ى مسئلتم از جمله‌ى مصلحان و به طلبيدن از تو در عداد كاميابان، و به توكل بر تو از نامحرومان قرار ده.

(11) (و در زمره‌ى كسانى در آور كه) به پناه بردن بر تو عادت كرده و در سوداگرى با تو سود برده و در پناه عزت تو قرار گرفته و در پرتو جود و كرمت، از خوان فضل پهناورت روزى حلال بر ايشان توسعه يافته- و به لطفت از ذلت به عزت رسيده، و در كنف عدلت از ظلم پناه جسته و به رحمتت از بلا عافيت يافته و به بركت بى‌نيازيت از درويشى توانگر شده و به نگهداريت از گناهان و لغزشها و خطاها معصوم مانده‌اند و به (يمن) طاعتت، به خير و راه راست و صواب موفق شده و به قدرتت ميان ايشان و گناهان حائلى و حاجبى پديد آمده است، و هر گونه نافرمانى تو را فرو گذاشته و در جوار تو سكونت جسته‌اند.

(12) بار الها، همه‌ى آن مراتب را به توفيق و رحمتت به ما عطا فرماى و ما را از عذاب جهنم پناه و به همه‌ى مسلمين و مسلمات و مومنين و مومنات مانند آنچه من از تو براى خود و فرزندانم خواستم در دنياى كنونى و در آينده‌ى آخرت عطا فرماى. زيرا كه تو نزديك و اجابت‌كننده و شنوا و دانا و عفوكننده و آمرزنده و مهربان و بخشنده‌اى‌

(13) و ما را در دنيا حسنه‌اى و در آخرت حسنه‌اى عطا فرماى! و از عذاب جهنم نگاهدار