وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِوُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ
دعاى آن حضرت براى فرزندانش
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي وَ بِإِصْلَاحِهِمْ لِي وَ بِإِمْتَاعِي بِهِم .
(1) بار خدايا! با زنده ماندن فرزندانم و با اصلاح كردن آنها براى من و بهرهمند ساختن من به وسيلهى آنها بر من منت گذار و نعمت ارزانى دار.
﴿2﴾
إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ ، وَ رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، وَ أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ ، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلِّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ ، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ .
(2) پروردگارا! براى من بر عمرهاى ايشان بيفزاى. و بهر من مدت زندگانيشان را زياد كن. و خردسالشان را برايم پرورش و رشد شده، و ضعيف و ناتوانشان را براى من نيرومند گردان. و پيكره و تنهايشان، و عقيده و انديشه و دينشان، و اخلاق و رفتار و خويشان را براى من درست و سالم بدار. و در جان و روانشان، و اعضا و جوارحشان و در هر چيزى كه از كارشان برايم مهم است عافيت و سلامت و تندرستى ده. و براى من و بر دست من روزيشان را زياد گردان و فروريز.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ ، آمِينَ .
(3) و آنها را نيكان، پرهيزكاران، آگاهان، بينايان، شنوندگان و فرمان بران خودت، و دوستداران و خيرخواهان دوستانت، و دشمنان و كينه ورزان دشمنانت قرار ده، و دعايم را اجابت كن و پذيرا باش.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، وَ أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، وَ كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، وَ زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، وَ أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، وَ اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، وَ أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، وَ عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا عَاقِّينَ وَ لَا مُخَالِفِينَ وَ لَا خَاطِئِينَ .
(4) بار خدايا! به وسيلهى آنها بازوى مرا نيرومند و استوار كن. و خميدگى مرا با آنها راست گردان. و شماره و عدد مرا با آنان افزون ساز. و محفل مرا با آنها زينت بخش و بياراى. و ياد مرا با آنها زنده دار. و در هنگام غالب بودنم نيازم را با آنها كفايت كن. و به وسيلهى آنها برخواسته و نيازم مرا يارى فرما. و آنها را دوستدار من ساز. و آنها را پبر من مهربان و روى آور و براى من راست و با وفا و فرمانبر قرار ده، كه سركش و بدرفتار و ناسازگار و خطاكار نباشند.
﴿5﴾
وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِمْ ، وَ بِرِّهِمْ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى مَا سَأَلْتُكَ .
(5) و مرا براى پرورش آنها و با فرهنگ كردنشان و براى نيكى و احسان به آنها كمكم كن و از جانب خود برايم با اين فرزندانى كه دارم فرزندان ذكور ديگرى عطا كن، و آن را براى من خير و بركت قرار داده، و آنها را براى من بر چيزى كه از تو خواستهام يار و ياور بنما.
﴿6﴾
وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَ أَمَرْتَنَا وَ نَهَيْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ مَا أَمَرْتَنَا وَ رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، وَ جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى مَا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، وَ أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لَا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، وَ لَا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَكَ ، وَ يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِكَ .
(6) و مرا و نسل و نژاد مرا از شر شيطان رانده شده پناه ده و نگهدار؛ زيرا تو ما را آفريدى و براى ما امر و نهى فرمودى، و در ثواب و پاداش آنچه كه ما را به آن فرمان دادى، تشويق نمودى، و از كيفر و عذاب مخالفت با آن امر، ما را ترسانده و بر حذر داشتى. و براى ما دشمنى قرار دادى كه بر ما نيرنگ مىكند، او را از ما بر چيزى تسلط و چيرگى دادى كه ما را از او بر آن چيز چيره و مسلط نكردى، او را در سينههاى ما جارى دادى و نشاندى، و او را به رگهاى خون ما راه دادى و روان ساختى، او از ما غافل نمىشود اگر ما از او غافل شويم، و ما را فراموش نمىكند اگر ما فراموشش كنيم، ما را از عذاب و كيفر تو ايمن مىسازد، و از غير تو ما را مىترساند.
﴿7﴾
إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا .
(7) اگر به كار بسيار زشت و منكرى روى آوريم، ما را براى انجام آن جرأت و دليرى مىدهد و تشويق مىكند و اگر ارادهى شايسته كنيم ما را از آن بازمىدارد. هوسها و گناهها را براى ما جلوهگر مىسازد و نمايش مىدهد. و شبههها را براى ما مىنشاند و برپا مىكند. اگر ما را وعده دهد، دروغ مىگويد. و اگر ما را به چيزى آرزومند سازد و در دل ما آرزو را بيندازد، آن را انجام نمىدهد بلكه خلاف آن را مىكند، و اگر نيرنگ او را از ما برنگردانى ما را گمراه مىكند. و اگر ما را از فساد و تبهكارى و فتنهى او حفظ و نگهدارى نكنى، ما را به لغزش وامىدارد.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ .
(8) بار خدايا! پس يا سيطره و فرمانروايى خودت، چيره بودن او را از ما بشكن و سركوب كن، تا به سبب دعاى زياد به پيشگاه تو او را از ما بازدارى و به بند كشى. پس به يارى تو از فريب و مكر او، جزو نگهداشته شدگان و در زمرهى معصومين باشيم.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ .
(9) خداوندا! هر خواستهام را برايم عطا كن. و نيازهايم را برآورده ساز. و مرا از برآورده نمودى نيازهايم كه خودت آن را براى من ضمانت كردهاى منعم مكن و محرومم مدار. و دعايم را از خودت باز مدار، كه تو خو د مرا به آن امر فرمودهاى. و آنچه كه به صلاح دنيا و آخرت من است اعم از چيزهايى كه به خاطر داشته و يا فراموش كرده باشم و اظهار كرده و يا پنهان داشته باشم و آشكار ساخته و يا پوشيده نگهداشته باشم براى من احسان كن و نعمت عطا فرما.
﴿10﴾
وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
(10) و مرا در همهى آنها با خواستنم از پيشگاه تو از خيرانديشان و اصلاح طلبان قرار ده؛ آنهايى كه با خواستار بودن از تو برنده و موفقند و با اعتماد و توكل بر تو محروم و پس زده شده نيستند.
﴿11﴾
الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَ الُْمجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، وَ الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ .
(11) آنهايى كه به پناهندگى به تو خو گرفته، و در معامله و سوداى با تو سود كرده، و به عزت و بزرگى تو پناه بردهاند؛ كسانى كه روزى حلال از احسان زياد تو و از كرم بخش دامنهدار تو بر آنها فراخ و فراوان شده است، و با ارادهى تو از خوارى و زبونى، به عزت و بزرگى رسيدهاند. و از جور و ستم، به عدل و داد تو پناهنده شدهاند. و با رحمت و مهربانى تو، از بلا و گرفتارى رهيده و عافيت و سلامت يافتهاند. و با بى نيازى تو از فقر و نيازمندى بريده و بى نياز شدهاند. و با بازدارى و نگهدارى تو، از گناهان و لغزشها و خطا و نادرستيها گسسته و محفوظ مانده و نگهداشته شدهاند. و به فرمان برى از تو به خير و راستى و به راه راست دست يافتهاندو موفق شدهاند. و با توانايى تو ميان آنان و گناهان، حايلى به وجود آمده است، هر نافرمانى تو را فروگذاشته و در جوار و همسايگى تو آرميدهاند.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ .
(12) پروردگارا! همهى آن خواستههايم را با مهربانى خودت و با فراهم ساختن اسباب از جانب خودت به ما عطا كن؛ و ما را از عذاب شعله و زبانهى آتش پناه ده. و بر همهى زنان و مردان مسلمان و همهى مردان با ايمان و زنان مؤمن همان چيزى را كه براى خودم و براى فرزندانم در دنياى زودگذر و آخرت هميشگى درخواست كردم مرحمت كن؛ زيرا تو به بندگانت نزديك، اجابت كننده، شنوا، دانا، عفو كننده، آمرزنده، مهربان و بخشندهاى.
﴿13﴾
وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ .
(13) و ما را در دنيا عمل خير و حسنه و نيكى، و در آخرت پاداش نيك و حسنه عطا فرما، و ما را از عذاب آتش نگهدار.