دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه لطیف راشدی

(1) خدايا! با زنده ماندن فرزندانم و با اصلاح ايشان و با برخوردارى از وجود آنها به من منت گذار.

(2) خداوندا! عمرشان را برايم طولانى كن و مدت زندگى‌شان را زياد نما و فرزندان كوچكم را تربيت كن و ضعيفشان را نيرو بده و دين و اخلاقشان را براى من سالم بدار و در جان و اعضا و در هر كارى كه به آن تلاش مى‌كنم، عافيت ببخش و براى من و با دست من، رزق و روزى آنان را زياد كن.

(3) (بارخدايا!) فرزندانم را از جمله‌ى نيكوكاران، متقيان، صاحبان بصيرت، حرف شنوندگان و مطيعان خود قرار بده و نسبت به دوستان خود، دوستدار و خيرخواه و نسبت به تمام دشمنانت، دشمن و كينه‌توز گردان. خداوندا! دعايم را مستجاب نما.

(4) خدايا! بازوانم را به سبب فرزندانم نيرومند و امورم را با آنان اصلاح و تبارم را با ايشان زياد كن و مجلسم را به وجودشان زينت ده و يادم را با آنان زنده دار و در غيبتم، كارم را به توسط آنان كفايت فرما و در برآورده شدن حاجتم به دست آنان، مرا يارى كن؛ آنان را دوستدار من بگردان و نسبت به من مهربان ساز، آن چنان كه فرمانبردار من باشند و فرمان مرا اطاعت كنند و نافرمانى ننمايند و عاق و مخالف و خطاكار نباشند.

(5) (خدايا!) مرا در تربيت و ادب آموختن و خوبى كردن نسبت به آنها يارى نما و علاوه بر آنها به من فرزندانى ذكور عنايت بفرما و در اين كار، خيرى برايم قرار ده و ايشان را درباره‌ى آنچه كه از تو مى‌خواهم، مددكارم گردان.

(6) (الهى!) من و فرزندانم را از شر شيطان رانده شده پناه ده كه تو ما را آفريدى و به ما امر و نهى فرمودى و مشتاق به پاداش اطاعت از امر خود قرار دادى و به عذاب نافرمانى‌ات، ما را منع كردى و دشمنى براى ما قرار دادى كه نسبت به ما نيرنگ مى‌كند و بيشتر از آنچه كه ما بر او سلطه داشته باشيم، او بر ما مسلط است. او را در سينه‌هاى ما جاى دادى و در خونمان جارى ساختى و اگر غافل شويم، او از ما غفلت نمى‌كند و اگر فراموشش كنيم، او ما را فراموش نمى‌كند؛ ما را از كيفر تو ايمن كند و از ديگران ترس دهد.

(7) چون قصد كار زشتى كنيم، ما را نسبت به آن شجاع مى‌كند و چون عمل صالحى را بخواهيم انجام دهيم، ما را از آن منع مى‌كند؛ شهوات را بر ما عرضه مى‌دارد و دام شبهات براى ما نصب مى‌كند و اگر وعده دهد، دروغ مى‌گويد و اگر به آرزويى دلخوش كند، تخلف مى‌نمايد و اگر حيله‌اش را از ما نگردانى، ما را گمراه مى‌كند و اگر از تباهى او، ما را نگاه ندارى، دچار لغزشمان مى‌كند.

(8) خدايا! سيطره‌ى او (شيطان) را با سلطه‌ى خود از ما دور كن تا به خاطر كثرت دعاهايمان او را از (دسترسى به) ما نگاه دارى و از مكر او در زمره‌ى بى گناهان و در امان تو باشيم.

(9) خداوندا! هر چه را كه خواهش كردم، عطا بفرما و حوايجم را برآورده ساز و اجابت دعايم را منع مكن كه خود، آن را ضمانت كرده‌اى و دعايم را از خودت محجوب مدار كه تو خود، مرا به دعا كردن دستور داده‌اى و هر چه در اين دنيا و آخرتم مرا اصلاح كند، به من عطا فرما، چه آن را به ياد داشته باشيم يا ظاهر كرده يا پنهان يا آشكار و يا پوشيده كرده باشم.

(10) (خدايا!) در تمام اين حالات، به خاطر خواهش و سؤالى كه تنها از تو دارم، من را از بندگان صالح خود قرار بده و از آنان كه با درخواستشان، كامياب شدند به خاطر توكل بر تو، جزء محرومين قرار نگرفتند.

(11) از آن گروه كه به پناه آوردن به تو، خو كرده و از تجارت با تو، سود بردند و در پناه عزتت قرار گرفتند و به بخشندگى و كرمت، از فضل وسيع تو، روزى حلال گرفتند و به عطاى تو از ذلت به عزت رسيدند و از ستم در پناه عدل تو قرار گرفتند و با رحمتت از بلا رها شدند و با بى‌نيازى تو از فقر به توانگرى رسيدند و با نگاه دارى تو از گناهان و لغزش‌ها و خطاها در امان مانده و در پى اطاعت از تو در خير و رشد و كارهاى نيك، موفق گرديده‌اند و با قدرت تو ميان آنها و گناهان، سدى ايجاد شده و نافرمانى تو را كاملا ترك كرده و در كنار تو جاى گرفتند.

(12) خداوندا! همه‌ى اين امور با توفيق و رحمت خود به ما عطا فرما و ما را از عذاب دوزخ پناه ده و به همه‌ى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان مؤمن، همان چيزى را كه براى خودم و فرزندانم در اين دنيا و آن دنيا خواستم، عطا فرما؛ به درستى كه تو نزديك و اجابت كننده و شنوا و دانا و عفو كننده و آمرزنده و دلسوز و مهربان هستى.

(13) (خدايا!) در اين دنيا و آن دنيا نيكى و حسنه به ما عطا كن و ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دار.