دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری

(1) خداوندا به من منت‌گذارى ز اولادم ببخشا كن تو يارى به من منت گذار از نعمت خود صلاح و بر صواب از رحمت خود مكن محرومشان از بذل نعمت مرا نيز از صلاح و بر عقيدت ز حسن تربيت در بهره‌مندى عطا كن در پذيرايى ز پندى‌

(2) الهى كن تو آسان در ديارش و طول عمر اندر روزگارش كه مرگشان رسد ديرى فرايى و كوچكهايشان بر دلبخواهى كه من دارم نظر زان پرورشها ضعيفان را ز قدرت كن توانا مقدر كن كه جسم و جان و آيين كه بر اخلاقشان صحت بر اين دين ز درگاهت فرا گيرند نعمت و صالح پرورش گيرند و صحت و بر آنسان كه باشد آرزويم ببار آيند و حفظ آبرويم كه بر آن مخزن سرشار غايى ز روزى فراوان كن عطايى‌

(3) خداوندا تو فرزندان من را به تقوا و بصيرت در سخن را بيارايى كه تا نيكو ببينند و نيكو بشنوند و برگزينند مطيع تو و محكومت بفرمان و با آن دوستانت يار و احسان و راه راستى بر بندگانت هدايت كرده هادى بر مقامت كه با آن دشمنت دشمن شمارند ز دشمن دورى و از خود برانند

(4) الهى بازوانم را ز هر سو ز نيرويى به فرزندم تو نيرو چنان كن تا كه پشتيبان و يارم توانايى و زينت در ديارم و نامم زنده دارندى به دنيا ز نيكويى شود ياد از دهنها الهى گر اجل آيد مرا پيش تو فرزندان من در سايه‌ى خويش نگهدارى و فرمايى عنايت به بار آيند آنسان در اطاعت كه تا گردند يار من به دنيا محبت دوستى در قلب آنها ز من رو بر نگردانند آنان سخن از من پذيرا گوش بفرمان ز خشم من حذر بنموده پرهيز نخيزندى خلافى را ز هر چيز كه بر دنبال من راه خطا را نپيمايند جز راه خدا را

(5) خداوندا كمك بنما ز تعليم كه تا در تربيت كوشا و ترميم ز حقشان نكويى كرده بهتر عطايم كن ز فرزندان ديگر كه خواهى آن پسر باشد و دختر ز برخورداريم فرما مقرر از اين خواهم كه فرزندان به دنيا كه با خير و صلاحى بوده آنها ز نزديكى تقرب بودن او مقدر كن خداوندا به نيكو كه او از اين تقرب بر سماوات شود يارى دهنده از مناجات‌

(6) مرا و نسل من را ده تو يارى ز اهريمن بدارى بر كنارى خداوندا تو ما را اندر اين دار كه از آن نيستى هستى پديدار و در عالم وجود خاطر ما تكاليف و وظيفه جاى در جا ز امر و نهى و پند و موعظت را و بر توبيخ و تحسين مرتبت را بر آن امضا كه فرمان تو اجرا ثوابى را ز دنيا بهر عقبا اگر عصيان بورزيم از كتابت كزو ايمن نباشيم از عقابت و در اين ماجرا تو دشمنى را خطرناك و مخوف اهريمنى را تو آن را آفريدى نام شيطان كند بر ما حكومت مثل سلطان كه ناپاك و وجودش آنچنانى به ما در سيطره باشد نهانى به روى سينه‌ى ما داده‌اى جا كه در همراه خون باشد برگها كند او وسوسه تدليس و اغوا و گردش در بدن اين روز و شبها صلاح رشد ما بر مصلحت را فراگيرد ز غفلت در جهت را و اما اين عدو اين دشمن بد كه در اغواى ما غافل نماند اگر ما كرده‌ايم او را فراموش نكرد او ويلمان تلقين كند گوش كند تلقين كه كى باشد عقابت به ما ايمن كند حشر و عذابت و در اين حال از جاه و جلالى ز ديگر كس به رخ آرد مثالى كه قدرتمند و ثروتمند و دارا به رخ بر مى‌كشاند آن كسان را و ترساند ز خشم و از عذابش كه تا محلق به ظالم در ركابش‌

(7) اگر بر فسق و فحشا و فجورى بنديشيم و ز آن ره كرده دورى كند تشويقمان بر فسق و فحشا ز هر تدبير گمره كرده ما را با صلاح و حسان هرگاه خيزيم كند تدليس تا ما بر نخيزيم ز شهوتها هوسها در سر ما دهد زينت بيارايد بر ما به ترديدى گمارد اشتباهى نويد او دروغ است و تباهى دهد وعده چو يارى همدم ما بود آن دوستيش دشمن ما كند او رهنمايى سوى گمره بحدى وسوسه تا افكند چه اگر از وسوسه اغوا و تلبيس ندارى ايمنى از شر ابليس كه ما گمراه مانيم اندر اين دار نگيرى دستمان اى حى غفار ز پا افتيم و گمره مانده در راه و يك باره همه افتيم در چاه‌

(8) خداوندا تو بشكن قدرت وى و با آن قدرتت بركن تو از پى كه تا بنيان ما را در سعادت از اين ره نشكند سد در عبادت بده توفيقمان فرما عنايت كه ما دست دعا در پيشگاهت ز حيله و از فريب او در ايمن نما تو دورمان از كهنه دشمن كه تا ما در پناه تو رهى پيش نگهدار خود و از عصمت خويش‌

(9) ز آنچه خواستارم كن عطايم اجابت كن ز حاجت بر دعايم كه كل حاجتم بر توست معلوم اجابت كن مسازيم تو محروم كه زيرا اين تويى بهر اجابت ز حاجت بر دعايم را ضمانت پذيرا باش از مهر نكويت ز فرمان تو دستانم بسويت به من منت گذار اى كردگارم ز آنچه بهتر از پايان كارم كه بر اصلاح دنيا هست و عقبا به نزديكى قرين فرماى اعطا ندانم من ز تو چه خواستم پيش كه زيرا آرزوهايم بود بيش و نتوانم شمرد و هست بسيار تو پس اى كردگار حى غفار چه خواهى حاجتم آمد زبانم و يا در قلب پنهان در نهانم و خواه آن را كه بر ياد است و خاطر و يا آن را فراموشم ز خاطر اجابت كن ز آنچه مصلحت را در اصلاحم بدنيا آخرت را

(10) مفرمايى دريغ از درگه خود نما خشنود و راضى در ره خود

(11) مقرر كن كه جز بر ذات اقدس نيارم تكيه‌گاهى جز تو بر كس نخواهم جز تو بر كس من پناهى كه شايسته به حمد و يا ثنايى خداوندا چنان بنماى در كار كه من از اين تجارت سود بردار بده توفيق بر كسب حلالم بركت ده تو بر اموال و مالم كه از فضل عميم و هم عظيمت به ذلت سوى عزت از كريمت ز وحشت ايمنى يابم نه باقيل پريشانى ما بر جمع تبديل كه همواره ز محنتهاى دنيا پناه تو در ايمن از بلايا غناى تو من از فقرم رهاند و يارى تو بر اين مى‌تواند كه بر اين دامنم ز آلايشيها گنه را دور دارد از تن ما و از لطف تو طاعت بندگيم بگيرد دست من در زندگيم كه تا در پرتگاه اين زمانه ز لغزش دور مانم زان ميانه ز توفيقت مرا رشدى سزاوار كه از طاعت عبادت بوده در كار و تا باشم از آنان ز آنچه خواهم كه دستت بين من و اين گناهم حجابى باشد و بر اين عنايت رهاند او مرا از هر شقاوت كه بر آن سايه‌ى عرشت در آن دار دهد جايش بر ابرار و اخيار

(12) الهى از بركتهاى نعمت به من توفيق ده از لطف رحمت كه بر اين خواستنهايم ز خواهش به من تو باز گردان كن گشايش و ما را از عذاب دوزخ و نار به دورش داراى قيوم دادار و ز آنچه درگه تو هست مقصود نه تنها خواستن بر خاطرم بود تو يا رب هم مرا هم مسلمين را و هم آن مومنات و مومنين را ز برخورداريش از اين مواهب ز بخشش بر فرادارى مراتب ز فرزندان مردم هم بر آنان چه فرزندان من فرماى احسان كه در دنيا و عقبا در سعادت نما خشنودشان از اين عطايت تو آنى ايكه از هر كس به نزديك به ما نزديكتر باشى ره نيك و از هر چه شنوونده ز نجوا تو روشنتر شنوونده ز آنها و ميدانى ز هر چه آرزوها گناهان بگذرى اى حى دانا روا دارى به ما رافت محبت چنان كن تا كه زان درياى رحمت كه در دنيا و عقبا بر ثوابى نصيب ما بر آن دفتر حسابى‌

(13) روا دارى به ما رافت محبت چنان كن تا كه زان درياى رحمت كه در دنيا و عقبا بر ثوابى نصيب ما بر آن دفتر حسابى‌ و از آن آتش خشمت در آن دار ز لطف رحمتت محفوظمان دار