وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِوُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ
دعا درباره فرزندان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي وَ بِإِصْلَاحِهِمْ لِي وَ بِإِمْتَاعِي بِهِم .
(1) بار خدايا! بر سرم منت گذار و فرزندانم را باقى بدار و براى من شايستگيشان بخش و مرا از آنها بهرهمند فرما.
﴿2﴾
إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ ، وَ رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، وَ أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ ، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلِّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ ، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ .
(2) خدايا! براى من به آنان عمر طولانى ده و در زندگانيشان بيفزاى، خردسالان ايشان را پرورش ده و ناتوانان آنان را نيرومند گردان، تن آنها و دين و اخلاق آنها را درست فرما، آنان را به جان و اعضاء بدن و بدانچه در كار ايشان مايهى دل مشغولى من است عافيت بخش و روزى ايشان را به پاس من و به دست من پيوسته بر قرار دار
﴿3﴾
وَ اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ ، آمِينَ .
(3) و آنان را نيكوكار و پرهيزگار و بينادل و حق نيوش و فرمانپذير خود و دوستدار و اندرزگر دوستانت كن و با همهى دشمنانت معاند و دشمن ساز.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، وَ أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، وَ كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، وَ زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، وَ أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، وَ اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، وَ أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، وَ عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا عَاقِّينَ وَ لَا مُخَالِفِينَ وَ لَا خَاطِئِينَ .
(4) بار خدايا! بازوى مرا بديشان نيرومند و پريشانى حالم را با ايشان به صلاح آور و جمعيت مرا به وسيلهى آنان افزون و مجلسم را بدانان زينت بخش و نامم را بدانان زنده بدار چنانكه حضور ايشان در غيبت من مرا بسنده باشد و به هميارى آنان مرا به برآوردن نيازم يارى بخش و چنان فرما كه فرزندان من مرا دوستدار و مهرجو و يك دل و يك رو و فرمانبردار و نامتمرد و غير عاصى و غير خطاپيشه باشند
﴿5﴾
وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِمْ ، وَ بِرِّهِمْ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى مَا سَأَلْتُكَ .
(5) و مرا در امر تربيت ايشان و تاديب و نكو داشت آنان يارى بخش و علاوه بر آنها باز به من فرزندان پسر مرحمت فرما و اين درخواست را مايهى خير من قرار ده و آنها را دستيار من در آنچه مسئول من از توست بگردان.
﴿6﴾
وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَ أَمَرْتَنَا وَ نَهَيْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ مَا أَمَرْتَنَا وَ رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، وَ جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى مَا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، وَ أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لَا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، وَ لَا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَكَ ، وَ يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِكَ .
(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان راندنى در پناه خويش گير، چرا كه تو ما را آفريدى و امر و نهى فرمودى و دريافتن ثواب در آنچه به ما دستور دادى بر انگيختى و از كيفر منهيات ترسانيدى و تو براى ما دشمنى نهادى كه به ما ترفند مىزند و او را بر ما چيرگى دادى به گونهاى كه ما را بر وى چنان تسلطى نيست. وى را در دلهاى ما جا دادى، وى را چون خون در شرايين ما روان ساختى، اگر ما دستخوش فراموشى شويم او دچار نسيان نمىشود، كيفر تو را در ديدهى ما ناچيز مىنمايد و ما را از ديگرى جز تو مىترساند،
﴿7﴾
إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا .
(7) اگر ما به كار زشتى همت گماريم ما را در انجام آن دلير كند و چون به كار شايستهاى پردازيم ما را از آن باز مىدارد، در صورت شهوات خود را به ما مىنمايد و براى ما دامهاى شبههناك مىگسترد. چون وعده دهد ناراست است و چون در دل ما خيال پردازى مىكند خلف وعده مىنمايد و اگر هر آينه تو ترفند وى از ما باز ندارى ما را گمراه مىگرداند و اگر ما را از تباهكاريهاى وى مانع نشوى ما را خواهد لغزانيد.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ .
(8) بار خدايا! پس تو را به سلطنت خود كه تسلط وى را مقهور خويش فرما تا با بسيارى دعاهاى ما وى را از ما بازدارى و از نيرنگ وى بدينگونه مصون مانيم.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ .
(9) بار خدايا! هر خواستهاى كه دارم برآور و نيازهايم را بر طرف كن و مانع از اجابت دعاى من مباش چون تو خود بر آوردن آن را ضمانت فرمودهاى و ميان خود و دعاى من حائلى قرار مده، چرا كه تو خود مرا بدان دستور دادهاى و هر چه را كه در دنيا و آخرت مايهى اصلاح حال من شود مرحمت كن، چه آن را يادآور شده باشم يا به دست فراموشى سپرده و خواه آن را ظاهر ساخته يا پنهان كرده و خواه اعلام داشته يا به اخفاء آن پرداخته باشم
﴿10﴾
وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
(10) و مرا در همهى اين احوال در مسئلتم از زمرهى مصلحان
﴿11﴾
الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَ الُْمجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، وَ الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ .
(11) و با خواستن از تو در شمار كامگاران و با تكيه بر توكل از غير بازداشتگان و با پناه جستن به تو از سودبرندگان در سوداى با خود، قرار ده و در سايهى جود و دهشت از كسانى قرار ده كه روزى حلالشان دادهاى و آنهايى كه به يارى كرمت از خوارى به عزت رسيده و از رنج ستم در سايهى دادت آرميدهاند و به فيض رحمتت از بلا عافيت يافته و از بركت بىنيازيت به نوايى رسيدهاند و در سايهى پرهيزگارى تو از گناهان و لغزشها و هر خطايى معصوم مانده و توفيق نيكى و رشد و صواب در طاعتت پيدا كردهاند و از پرتو توانايى تو ميان آنها و گناهان حائلى پديد آمده و هر گونه گناهى را رها كرده و در جوار تو منزل گزيدهاند.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ .
(12) بار خدايا! همه اين خواستنيها را به توفيق و رحمت خود به ما بده و ما را از شكنجهى آتش پناه ده و به همهى مسلمانان مرد و زن و مردان با ايمان و زنان با ايمان نظير آنچه من براى خودم و اولادم، در همين دنيا و آن سراى، تمنا كردهام عطا فرما، چرا كه تو نزديك اجابتكننده و شنواى داناى با گذشت و عفو كننده و رئوف و مهربانى
﴿13﴾
وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ .
(13) و ما را در اين دنيا نيكويى و در سراى آخرت نيكويى عطا كن و از عذاب آتش نگاهدار.