دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه صدرالدین بلاغی

(1) خدايا بر من منت گذار به باقى گذاشتن فرزندانم. و به شايسته ساختن ايشان براى من و به بهره‌مند كردن من از ايشان.

(2) خدايا عمرشان را براى من بركت بخش، و مدت زندگانيشان را طولانى ساز، و خردسالشان را برايم پرورش ده، و ضعيفشان را نيرومند كن، و بدنها و دينها و اخلاقشان را به صحت بدار. ايشان را در جانها و اعضايشان و هر چيز از كارشان كه مورد اهتمام من است مشمول عافيت قرار ده، و روزيهاشان را براى من و بدست من افزون ساز،

(3) و ايشان را نيكوكار و پرهيزكار و روشندل و حق نيوش و فرمانبردار خودت، و دوستدار و نصيحت‌گزار دوستانت، و معاند و كينه‌توز همه‌ى دشمنانت قرار ده. آمين.

(4) خدايا بازويم را به وسيله‌ى ايشان سخت گردان. و اختلال حالم را به ايشان اصلاح كن، و جمعيتم را به ايشان فزونى ده، و محضر مرا به وجودشان بياراى، و نامم را به وسيله‌ى ايشان را در غيابم جانشين من ساز، و به وسيله‌ى آنان مرا بر قضاء حاجتم يارى ده، و ايشان را دوستدار من و مهربان بر من و متوجه به من و در نيكى بر من مستقيم و در برابر فرمان من مطيع قرار ده، كه نسبت به من نافرمانى، بدى، مخالفت و خطا نكنند،

(5) و مرا در تربيت، تاديب و نيكى درباره‌ى ايشان يارى ده، و از جانب خود- علاوه بر ايشان- اولاد ذكورى به من ببخش. و آن بخشش را به صلاح و خير من قرار ده. و ايشان را در آنچه از تو خواسته‌ام ياورم ساز،

(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان رجيم حفظ كن. زيرا تو ما را آفريدى، و امر و نهى كردى. و در مزد اطاعت از امر خود تشويق، و از عقاب ارتكاب نهى خود تهديد فرمودى. و تو براى ما دشمنى قرار دادى كه با ما مكر مى‌كند و او را بر ما تسلطى دادى، كه ما را بدان پايه بر او تسلط نيست. او را در دلهاى ما منزل دادى، و در مجارى خون ما روان ساختى. اگر ما غافل شويم او غافل نمى‌شود، و اگر ما فراموش كنيم او فراموش نمى‌كند. ما را از عقاب تو ايمن مى‌سازد، و از غير تو مى‌ترساند.

(7) چون به كار زشت و رسوايى همت گماريم دليريمان مى‌كند، و چون به كار شايسته‌اى رو آوريم ما را از آن بازمى‌دارد. ما را به گناهان شهوات آلوده مى‌خواهد، و به پيروى از شبهات اشاره مى‌كند. اگر ما را وعده‌اى دهد دروغ مى‌گويد، و اگر به آرزوها سرگرممان سازد خلف مى‌كند، و اگر مكرش را از ما نگردانى ما را گمراه مى‌سازد، و اگر از فساد او نگاهمان ندارى ما را مى‌لغزاند.

(8) خدايا پس به سلطنت خود او را از تسلط بر ما مقهور ساز، تا به وسيله‌ى كثرت دعايمان او را از ما باز دارى، و سرانجام به مدد لطف تو در زمره‌ى معصومين از نيرنگ او درآييم.

(9) خدايا همه‌ى مسئلتهايم را عطا كن، و حوائجم را برآور، و مرا از اجابت دعا ممنوع مساز و حال آنكه خود، آن را برايم ضمانت كرده‌اى، و ميان خود و دعاى من حجاب قرار مده و حال آنكه تو خود، مرا به آن فرمان داده‌اى. و هر چه را كه در دنيا و آخرت باعث اصلاح حال من شود به من انعام فرماى. ياد كرده باشم يا فراموش، ظاهر كرده باشم يا پنهان، آشكارا خواسته باشم يا در نهان،

(10) و مرا در همه‌ى اين احوال، به وسيله‌ى مسئلتم از تو از جمله‌ى مصلحان، و به طلبيدن از تو در عداد كاميابان، و به توكل بر تو از نامحرومان قرار ده.

(11) و در زمره‌ى كسانى درآور كه به پناه بردن بر تو عادت كرده، و در سوداگرى با تو سود برده، و در پناه عزت تو قرار گرفته، و در پرتو جود و كرمت، از خوان فضل گسترده‌ات روزى حلال بر ايشان توسعه يافته، و با مدد لطفت از ذلت به عزت رسيده و در كنف عدلت از ظلم پناه جسته، و به رحمتت از بلا عافيت يافته، و به بركت بى‌نيازيت از درويشى توانگر شده، و به نگهداريت از گناهان و لغزشها و خطاها معصوم مانده، و به يمن طاعتت به پوييدن راه خير و هدايت و صواب موفق شده‌اند، و به قدرتت ميان ايشان و گناهان حائلى و حاجب پديده آمده است، و هرگونه نافرمانى تو را فروگذاشته، و در جوار تو سكونت جسته‌اند.

(12) خدايا همه‌ى آن مراتب را به توفيق و رحمتت به ما عطا فرماى، و ما را از عذاب جهنم پناه ده و به همه‌ى مسلمين و مسلمات و مومنين و مومنات مانند آنچه من از تو براى خود و فرزندانم خواستم در عاجل دنيا و در آجل آخرت عطا فرماى، زيرا كه تو نزديك و اجابت كننده و شنوا و دانا و عفو كننده و آمرزنده و مهربان و بخشنده‌اى.

(13) و ما را در دنيا حسنه‌اى و در آخرت حسنه‌اى عطا فرماى و از عذاب جهنم نگاهدار.