وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِوُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ
و از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام است درباره فرزندانش
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي وَ بِإِصْلَاحِهِمْ لِي وَ بِإِمْتَاعِي بِهِم .
(1) خدايا! بر من منت گذار به سبب بقاى فرزندانم و به سبب اصلاح نمودن ايشان براى من و به سبب بهره بردن من از ايشان.
﴿2﴾
إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ ، وَ رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، وَ أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ ، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلِّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ ، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ .
(2) خداى من! برايم عمر آنها را طولانى كه و بر اجل ايشان بيفزا و برايم كوچك آنها را رشد و نمو ده و برايم ضعيف آنها را قوت عنايت كن و برايم بدنها و دين و اخلاقشان را تصحيح فرما و به سلامت دار. و آنان را در جان و اعضا و هر كارى كه بدان همت مىگماردند، عافيت عطا فرما و براى من و با دست من روزيهاى ايشان را جارى نما و توسعه بخش.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ ، آمِينَ .
(3) و آنها را چنين كن كه افرادى نيكوكار، باتقوا، بينا، شنواى حق و مطيع خودت بوده، و با دوستان و اولياى تو دوست و خيرخواه و با تمام دشمنان تو معاند و كينهتوز باشند.«دعايم را اجابت فرما.»
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، وَ أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، وَ كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، وَ زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، وَ أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، وَ اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، وَ أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، وَ عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا عَاقِّينَ وَ لَا مُخَالِفِينَ وَ لَا خَاطِئِينَ .
(4) خدايا! به سبب ايشان بازوانم را قوت بخش و اختلال امورم را به همت آنان اصلاح كن و تعداد (خويشان) مرا با آنها بسيار كن و مجلسم را با وجود آنها زينت بخش و ذكر و يادم را به سبب آنان زنده بدار و در غيبت و نبود من مرا به سبب ايشان كفايت كن. و به دست ايشان در رفع جاجتم يارى فرما. و آنان را چنان كن كه دوستدار من باشند و بر من عطوف و مهربان و روى توجهشان به من، فرمان بردار و مطيع من باشند و مباد كه با من نافرمانى كنند و يا عاق من گردند و مخالفت با من نمايند و راه خطا پيشه خود سازند.
﴿5﴾
وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِمْ ، وَ بِرِّهِمْ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى مَا سَأَلْتُكَ .
(5) و مرا در تربيت و ادب نمودن آنان و نيكى با ايشان يارى فرما. و از جانب خويش علاوه بر ايشان به من فرزندان پسر عطا فرما و چنين كن كه در اين كار برايم خير باشد و آنان را براى من ياور در آنچه از تو مىخواهم، قرار ده.
﴿6﴾
وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَ أَمَرْتَنَا وَ نَهَيْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ مَا أَمَرْتَنَا وَ رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، وَ جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى مَا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، وَ أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لَا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، وَ لَا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَكَ ، وَ يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِكَ .
(6) و مرا و اولاد مرا از شيطان رانده شده پناه ده و حفظ فرما، چرا كه تو ما را خلق كردى و به ما امر و نهى فرمودى و در كسب ثواب نسبت به آنچه امر فرمودى در ما رغبت ايجاد كردى، و از عقوبت آن ما را ترساندى و براى ما دشمنى مقرر فرمودى كه با ما حيلهگرى مىكند و او را بر ما مسلط كردى به طورى كه ما را به آن اندازه بر او تسلط نيست. او را در سينههايمان سكونت بخشيدى و جا دادى و در مجارى خون ما او را جارى نمودى، اگر ما را از او غفلت كنيم او از ما غفلت نمىكند، و اگر ما او را فراموش كنيم او ما را فراموش نمىكند. از عقوبت تو ما را (به دروغ) ايمن مىسازد و از غير تو ما را مىترساند.
﴿7﴾
إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا .
(7) اگر به فاحشه و كار بسيار زشت اهتمام ورزيم ما را بر آن كار شجاع مىسازد و اگر به عمل صالحى اهتمام ورزيم ما را از آن بازمىدارد. به وسيله شهوتها در جستجوى ماست و به وسيله شبههها در پى فريب ماست. اگر وعده دهد به دروغ است و اگر به ما مژده دهد و دلخوشمان كند تخلف مىورزد و اگر تو حيلهگرى او را از ما برنگردانى ما را به گمراهى مىكشاند و اگر ما را از فساد او حفظ نكنى ما را مىلغزاند.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ .
(8) خدايا! به سلطه خويش، سلطه او را از ما دور كن تا به خاطر بسيارى دعاى ما براى تو، او را از ما محبوس كنى تا در پناه تو از حيلهگرى او در امان بمانيم و در دستهى بىگناهان وارد شويم.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ .
(9) خدايا! هر خواسته و حاجت مرا برآور و مرا از اجابت كردن دعايم منع مفرما و حال آن كه آن را ضمانت كردهاى و دعايم را از خويش محجوب مفرما و حال آن كه مرا بدان امر فرمودى.
و بر من منت گذار و هر چه كه در دنيا و آخرتم موجب اصلاح كارم مىشود به من ارزانى دار؛ آنچه گفتم و يادآور شدم و آنچه كه فراموش كردم، اظهار نمودم يا اظهار نكردم، آشكارا اعلان نمودم يا در پنهانى بياد آوردم.
﴿10﴾
وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
(10) و مرا در تمام اينها به سبب تقاضايى كه فقط از تو دارم، از مصلحان قرار ده آنان كه با طلب كردن از تو كامياب و پيروز گشتند و با توكل بر تو از لطف تو ممنوع و محروم نگشتند.
﴿11﴾
الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَ الُْمجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، وَ الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ .
(11) و آن كسانى كه به پناه آوردن به تو عادت كرد و در تجارب با تو به سود دست يافتند، و آنان كه به عزت تو پناه و جاى گرفتند، و آنان كه از فضل وسيع تو به خاطر جود و كرمت روزى حلال و فراوان نصيبشان شد و كسانى كه به لطف تو از ذلت به عزت رسيدند و كسانى كه از ظلم به عدل تو پناه گرفتند و آنان كه به رحمت تو از بلا معاف شدند و از فقر به سبب غناى تو به بىنيازى دست يافتند و آنان كه به حفظ تو از گناهان و لغزشها و خطاها در امان ماندند و آنان كه به موجب طاعت تو به خير و رشد و درستى موفق شدند و به سبب قدرت تو ميان آنها و گناهان مانعى ايجاد شد و هر گونه معصيت تو را ترك كردند و در جوار تو مسكن گزيدند.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ .
(12) خدايا! همهى اينها را به ما عطا كن به سبب توفيق و رحمت خويش، و ما را از عذاب سعير (دوزخ) پناه ده، و به تمام مردان و زنان مسلمان و مؤمن مثل همين امورى را كه براى خود و فرزندان خود در دنياى فانى و آخرت پيش رو خواستم عطا فرما، زيرا تو نزديك هستى و اجابت كننده، شنوا هستى و دانا، عفو مىكنى و غفورى، روؤف و مهربانى.
﴿13﴾
وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ .
(13) «و به ما در دنيا حسنه و نيكى و در آخرت نيز حسنه و نيكى عطا فرما و از عذاب آتش در امان دار».