فارسی
دوشنبه 14 آبان 1403 - الاثنين 1 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه محیی الدين مهدی الهی قمشه ای


مطلب قبلی دعای 24
دعای 26 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِوُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ
در اين دعا از درگاه خداى متعال خير و سعادت روحانى و جسمانى فرزندانش را مى‌طلبد تا براى او خلف صالح و باقيات الصالحات باشند و بر خود اهل خير و سعادت شوند
﴿1 اللَّهُمَّ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي وَ بِإِصْلَاحِهِمْ لِي وَ بِإِمْتَاعِي بِهِم .
(1) پروردگارا (درود فرست بر رسول اكرم و آل اطهارش) و بر من هم منت گذار به اين نعمت كه فرزندانم را باقى بدارى (و عمر طولانى به آنها عطا كنى) و آنها را براى من صالح گردانى و مرا به وجود آنها بهره‌مند و كامروا سازى (چون فرزند هرگاه خيرخواه والدين و نافع به حال آنها شود خود هم به سعادت دنيا و آخرت كامياب خواهد شد)
﴿2 إِلَهِي امْدُدْ لِي فِي أَعْمَارِهِمْ ، وَ زِدْ لِي فِي آجَالِهِمْ ، وَ رَبِّ لِي صَغِيرَهُمْ ، وَ قَوِّ لِي ضَعِيفَهُمْ ، وَ أَصِحَّ لِي أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْيَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ ، وَ عَافِهِمْ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي جَوَارِحِهِمْ وَ فِي كُلِّ مَا عُنِيتُ بِهِ مِنْ أَمْرِهِمْ ، وَ أَدْرِرْ لِي وَ عَلَى يَدِي أَرْزَاقَهُمْ .
(2) اى خدا براى من (يعنى براى حظ و ابتهاج من بوجود آنها اى خدا) عمر آنها را طولانى گردان و بر ايام حيوتشان بيفزا و خردسالشان را بر من (به لطف و كرمت) پرورش ده (و به حد كمال رسان) و ضعيفشان را قوى و نيرومند ساز (جسم و روحشان را قوت بخش) و بدنهايشان را براى من سالم بدار و دينشان را قوى و اخلاقشان را نيكو گردان (تا براى مقصد عالى من كه حفظ و تبليغ دين خداست مرا يارى كنند) و هم (از لطف و كرم) به نفوس و اعضاء و جوارح آنها عافيت و رستگارى عطا فرما و در هر چه از امورشان نزد تو (يا به نظر من) مهم است آسايش و بهبودى بخش و براى من و بدست من روزيشان را وسيع گردان (يعنى رزق فرزندانم را وسيع و فراوان و به دست من به آنها عطا كن تا بهتر مطيع من باشند و به اجر اطاعت من هم نائل شوند)
﴿3 وَ اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ ، وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ ، وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ ، آمِينَ .
(3) و اى خدا فرزندان مرا از نيكوكاران و نيكان و متقيان عالم قرار ده و آنان را شنواى سخن حق و مطيع فرمان خود و اولياء خود بگردان و همه را دوستدار و خيرخواه (دوستان خود) و معاند و دشمن با دشمنان خويش بدار (و اى خداى من) اين دعا را مستجاب فرما.
﴿4 اللَّهُمَّ اشْدُدْ بِهِمْ عَضُدِي ، وَ أَقِمْ بِهِمْ أَوَدِي ، وَ كَثِّرْ بِهِمْ عَدَدِي ، وَ زَيِّنْ بِهِمْ مَحْضَرِي ، وَ أَحْيِ بِهِمْ ذِكْرِي ، وَ اكْفِنِي بِهِمْ فِي غَيْبَتِي ، وَ أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، وَ عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا عَاقِّينَ وَ لَا مُخَالِفِينَ وَ لَا خَاطِئِينَ .
(4) پروردگارا فرزندانم را مايه‌ى قدرت و قوت بازوى من گردان تا به آنان نواقص و خرابيهاى امورم را اصلاح فرمائى و عدد (ياوران و خاندان) مرا به واسطه‌ى كثرت آنها بسيار گردان و محضر و محفلم را به وجودشان زيب و زينت بخش و نام نيكم را به آنها زنده (و پاينده) دار و در غيبت من امورم را به واسطه‌ى آنها كفايت فرما و مرا بر انجام حوائج زندگانيم به وجود آنها يارى كن و آنها را محب و دوستدار من قرار ده و بر من عطوف و مهربان ساز و رويشان به سوى من و به راه مستقيم من بدار و همه را مطيع فرمان من و تارك عصيان من بگردان و عاق من و مخالف با امر من و خطاكار در حق من مگردان‌
﴿5 وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِمْ ، وَ بِرِّهِمْ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَى مَا سَأَلْتُكَ .
(5) و اى خدا مرا بر تربيت و ادب آنها و نيكوئى و احسان در حقشان يارى فرما و علاوه بر اين فرزندان به من فرزندان ذكور ديگر هم از جانب خود (و به لطف خاص خويش) عطا فرما و هم آنها را خير من قرار ده و معين و ياور من بر آنچه از حضرتت درخواست كرده‌ام (از سعادت دارين) بگردان‌
﴿6 وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَ أَمَرْتَنَا وَ نَهَيْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ مَا أَمَرْتَنَا وَ رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ ، وَ جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا ، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَى مَا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا ، وَ أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا ، لَا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا ، وَ لَا يَنْسَى إِنْ نَسيِنَا ، يُوْمِنُنَا عِقَابَكَ ، وَ يُِخَوِّفُنَا بِغَيْرِكَ .
(6) و مرا اى خدا و ذريه و فرزندانم همه را از (شر و دشمنى و آسيب) شيطان مردود در پناه خود گير كه اى پروردگار تو محققا ما را آفريده‌اى و ما را (بهر چه خير و سعادت ما بود) امر كردى و (از هر چه زيان و هلاكت ما بود) نهى فرمودى و ما را براى اطاعت (امر و نهيت) ترسانيدى و (اما چون مى‌خواهيم امر و فرمانت را اطاعت كنيم و از نافرمانيت دورى گزينيم) تو دشمنى (از شيطان انس و جن) بر ما مسلط گردانيده‌اى كه با ما مكر و حيله مى‌كند و آن دشمن را بر ما چيره كردى و تسلط دادى به آنچه ما را بر او مسلط نساختى او را در قلب ما منزل دادى و مانند خون در عروق و جوارح ما جارى ساختى و اگر ما از او غفلت كنيم هيچ آن دشمن از ما غافل نخواهد شد و اگر ما از او فراموش كنيم او يك لحظه از ما فراموش نخواهد كرد آن دشمن (به دروغ و فريب) ما را از عقاب نافرمانى تو ايمن مى‌كند و از (عقاب و عذاب) غير تو مى‌ترساند
﴿7 إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا ، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا ، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا ، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا ، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا .
(7) اگر ما به كار زشتى توجه و اهتمام كنيم سخت ما را تشجيع كند و بى‌باك سازد (تا به آن عمل زشت بگمارد) و اگر به كار صالح و شايسته‌اى همت گماريم ما را به كندى و تعويق (و تسويف) وامى‌دارد (تا مگر آن عمل خير از ما فوت كند) و باز آن دشمن شهوتهاى نفس را در نظر ما جلوه‌گر مى‌سازد و امور باطل شبيه به حق را بر ما نصب مى‌كند (تا از راه شبهات ما را به راه باطل و حرام كشاند و به نام دين از راه دين دور سازد) اگر به ما وعده‌اى (به خير و صلاح ما) دهد وعده‌اش همه كذب و دروغ است و اگر ما را به نويد و اميدى وعده دهد تخلف كند اى خدا اگر اين دشمن بزرگ را تو مكر و فريبش را از ما دفع نكنى سخت ما را گمراه گرداند و اگر از دامهاى (هلاكت و حيله‌هاى مهلك) او ما را محفوظ نگردانى ما را سخت بلغزاند (و به هلاكت درافكند)
﴿8 اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ .
(8) اى پروردگار ما تو تسلط او را بر ما مقهور و مغلوب سلطنت و قدرت خود گردان (يعنى چنان نور معرفت و عظمتت را بر قلوب ما مسلط ساز كه سلطه‌ى شيطان انس و جن و مكر و حيله و فريب و وسوسه‌اش به كلى نابود شود و هيچ در دل ما تاثير نتواند كرد) تا آنكه به واسطه كثرت دعاهاى ما به درگاه حضرتت شيطان را از آزار ما به حبس و زندان در افكنى كه از كيد و مكرش (محفوظ شويم و) در صف معصومان (به لطف و كرمت) درآئيم‌
﴿9 اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي ، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي ، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي ، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ .
(9) بارالها هر چه از حضرتت (به دعا) درخواست كردم همه را عطا فرما و حوائجم را برآور و از اجابت دعاها محرومم مگردان كه تو خود اجابت دعا را ضمانت فرموده‌اى (كه در كتاب خود فرمودى ادعونى استجب لكم) و دعاى مرا از درگاه رحمتت رد مگردان كه تو خود مرا امر به دعا فرمودى و اى خدا بر من منت گذار و هر چه امور دنيا و آخرتم را اصلاح مى‌كند به من عطا فرما آنچه را (در دعا) ذكر كردم يا فراموش كردم يا به درگاه حضرتت اظهار داشتم يا در دل پنهان داشتم چه آشكار و چه نهان گردانيدم همه را به كرمت مرحمت فرما
﴿10 وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
(10) و اى خدا در تمام اين دعا و درخواستهايم كه مسئلت از درگاه حضرتت مى‌كنم مرا از اصلاح كاران و رستگاران و فيروزمندان عالم قرار ده آنانكه از درخواستشان به درگاه حضرتت نجاح يافتند و كامروا شدند و به توكل و اعتمادى كه بر تو داشتند ممنوع و محروم از لطف و رحمتت نگرديدند
﴿11 الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ ، الُْمجَارِينَ بِعِزِّكَ ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلَالُ مِنْ فَضْلِكَ ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ ، وَ الُْمجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلَاءِ بِرَحْمَتِكَ ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ ، وَ الُْمحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ .
(11) آنانكه چون به تو پناهنده شدند در پناهت (از هر حادثه و بلا و فتنه) محفوظ گرديدند و در تجارتى كه با تو كردند سود و بهره كامل يافتند آنانكه در جوار عزتت آرميدند آنانكه به فضل وجود و كرم و رحمت واسعه‌ات روزى وسيع حلال نصيب يافتند آنانكه از ذلت و خوارى بندگى حضرتت به عزت و سلطنت ابد رسيدند و از ظلم (ستمكاران و اشرار جهان) در جوار عدل تو پناه بردند (و از هر ظلم و جور و آزار بياسودند) آنانكه از هر رنج و بلا به رحمتت عافيت و رستگارى يافتند آنانكه از فقر خود به غناى ذاتى تو از همه بى‌نياز شدند آنانكه از هر گناه و لغزش و خطاكارى به واسطه خدا ترسى معصوم و محفوظ گرديدند آنانكه بر هر كار خير و صواب و طريق رشد و هدايت به واسطه طاعتت موفق شدند و به قدرت كامله‌ات ميان آنها و گناهان جدائى انداختى و هر گناه را ترك كردند و در جوار عنايتت آرميدند
﴿12 اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوَلَدِي [لِوُلْدِي] فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الآْخِرَةِ ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ .
(12) بار الها (مرا از آن پاكان و مقربان خود قرار ده) و جميع آنچه در اين دعا درخواست كردم همه را (به لطف و رحمتت) عطا فرما و ما را از عذاب آتش فروزان دوزخ در پناه كرمت بدار (و از آن آتش قهر و غضب نجات بخش) و نيز اى خدا آنچه من از درگاه كرمت بر خود و فرزندانم به دعا خواستم مانند آن را هم به تمام مرد و زن مسلمان و مرد و زن اهل ايمان در حيوه عاجل دو روزه دنيا و زندگانى آتيه ابدى آخرت به همه عطا فرما (كه اى خداى عالم) تو البته (به لطف و رحمت) به ما نزديكى و دعاى ما را مى‌شنوى و اجابت مى‌فرمائى و به همه امور عالم دانائى و بر گنه‌كاران با عفو و بخشش و آمرزش و با همه بندگان عطوف و رووف و مهربانى‌
﴿13 وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ، وَ فِي الآْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ .
(13) و ما را در دنيا و آخرت بهر نعمت بهره‌مند گردان و از شكنجه‌ى آتش دوزخ نگاه دار.

برچسب:

دعای بیست و پنجم صحیفه سجادیه

-

دعای بیست و پنج صحیفه سجادیه

-

دعای 25 صحیفه سجادیه

-

دعای 25 صحیفه سجادیه

-

بیست و پنجمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^