دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، بقاى فرزندانم و شايسته بودن ايشان براى من و بهره‌مندى من از ايشان را به من ارزانى دار.

(2) خدايا، عمر آنان را برايم دراز گردان، و براى من بر ايام زندگى‌شان بيفزا، و خردسالشان را برايم پرورش ده، و ناتوانشان را برايم نيرو ده، و بدن و دين و اخلاقشان را برايم سالم بدار، و آنان را در جان و اعضا و هر كارشان كه برايم مهم است عافيت بخش، و براى من و بر دست من روزى آنان را گسترده ساز.

(3) و آنان را نيكوكارانى پرهيزگار و بينا و شنوا و فرمانبر خود، و دوستدار و خيرخواه اوليائت، و دشمن و كينه‌توز دشمنانت قرار ده؛ و اين دعا را مستجاب فرما.

(4) خدايا، به وسيله آنان بازويم را محكم ساز، و اختلال امورم را اصلاح كن، و نسلم را فراوان گردان، و مجلسم را بياراى، و يادم را زنده دار، و به سبب آنان كارم را در حال غيابم به انجام رسان، و در برآمدن حاجتم ياريم ده، و آنان را دوستان من قرار ده، و مهربان و متوجه به من ساز، و به راه من مستقيم بدار و فرمانبر من قرار ده، و نسبت به من نافرمان و عاق و مخالف و خطاكار قرار مده.

(5) و مرا در تربيت و ادب آموزى و نيكى به آنان يارى رسان، و از نزد خود علاوه بر آنان پسران ديگرى نيز به من ببخش، و اين كار را خير و صلاح من قرار ده، و آنان را يار و ياور من بر آنچه از تو خواستم قرار ده.

(6) و من و فرزندانم را از شيطان رانده شده پناه ده، زيرا تو ما را آفريده‌اى و امر و نهى فرموده‌اى، و در پاداش اطاعت فرمان خود راغب نموده و از كيفر نافرمانى خود بيم داده‌اى، و براى ما دشمنى قرار داده‌اى كه با ما نيرنگ مى‌زند، و او را بر ما تسلطى داده‌اى كه ما را بر او آن تسلط نداده‌اى، او را در سينه‌هاى ما جاى داده، و در رگ‌هاى خونمان روان ساخته‌اى، اگر ما از او غافل مانيم او از ما غافل نمى‌ماند، و اگر ما او را فراموش كنيم او ما را فراموش نخواهد كرد، ما را از كيفر تو ايمنى مى‌دهد و از غير تو مى‌ترساند.

(7) اگر آهنگ كارى زشت كنيم ما را بر آن دلير مى‌سازد، و اگر آهنگ كارى شايسته كنيم ما را از آن بازمى‌دارد. به وسيله شهوت‌ها در سر راه ما مى‌نشيند، و با شبهه‌ها براى ما دام مى‌گسترد. اگر ما را وعده دهد به ما دروغ گويد، و اگر به نويدى دلخوش كند تخلف ورزد، و اگر مكر و نيرنگش را از ما نگردانى گمراهمان سازد، و اگر ما را از فساد نگاه ندارى به لغزش اندازد.

(8) خدايا، چيرگى او را با چيرگى خود از ما دور ساز، تا جايى كه با دعاى فراوان ما او را از ما بازدارى، پس از مكر و نيرنگ او ايمن گرديم و در زمره كسانى كه به يارى تو از مكر او ايمنند قرار گيريم.

(9) خدايا، همه خواسته‌هايم را به من عطا كن، و حاجت‌هايم را برآور، و مرا از اجابت دعا محروم مدار كه تو خود اجابت دعايم را ضمانت كرده‌اى؛ و دعايم را از خودت محجوب مساز كه تو خود مرا به دعا كردن فرمان داده‌اى؛ و آنچه را كه مايه اصلاح من در دنيا و آخرت من است به من ارزانى دار، خواه آن را ياد كرده يا فراموش نموده، و اظهار كرده يا نهان داشته، و آشكارا درخواست نموده يا در پنهانى خواسته باشم.

(10) و مرا در همه اين جهان به سبب درخواستى كه تنها از تو دارم از شايسته كاران قرار ده، از آنان كه به سبب درخواستشان از تو كامياب شدند، و به خاطر توكل بر تو از لطفت محروم نگشتند.

(11) آنان كه به پناه آوردن به تو خو كرده‌اند، و در سوداگرى با تو سود برده‌اند، و در پناه عزت تو آرميده‌اند، و به جود و كرم تو از فضل و بخشش گسترده‌ات روزى حلال سرشار يافته‌اند، و به يارى تو از چاه ذلت به اوج عزت رسيده‌اند، و از ستم ديگران در پناه عدل تو قرار گرفته‌اند، و به مهر و رحمتت از بلاها رهيده‌اند، و به توانگرى تو از تهيدستى به بى نيازى رسيده‌اند، و به حفظ تو از گناهان و لغزش‌ها و خطاها نگاهدارى شده‌اند، و به سبب فرمانبرداريت به راه خير و رشد و درستى موفق گشته‌اند، و به قدرتت ميان آنان و گناهان فاصله افتاد، آنان كه همه نافرمانى‌هاى تو را ترك گفته‌اند، و در پناه تو جاى گرفته‌اند.

(12) خدايا، همه اين خواسته‌ها را به توفيق و رحمتت به ما عطا فرما، و ما را از آتش دوزخ پناه ده، و به همه مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان مانند آنچه را كه براى خود و فرزندانم از تو خواسته‌ام در اين سراى فانى و آن سراى باقى عنايت كن، كه تو نزديك و اجابت كننده و شنوا و دانا و بخشاينده و آمرزنده و دلسوز و مهربانى.

(13) و ما را در دنيا نيكى و در آخرت نيز نيكى عطا فرما و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار.