دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه جواد فاضل

(1) اى خداى من! بر من منت گذار و فرزندان مرا به من ببخش. بر من منت گذار و از نعمت صلاح و صواب محرومشان مساز و مرا از صلاح عقيدت و حسن تربيتشان بهره‌مند فرماى.

(2) خداوندا. چنان كن كه روزگارشان دراز شود و مرگشان دير فرا رسد، كوچكهايشان را به دلخواه من پرورش فرماى و به ضعفا و ناتوانانشان قدرت و قوت عطا كن. مقدر فرماى كه جسم و جان و دين و اخلاقشان با صحت و سلامت مقرون باشد و از درگاه تو نعمت عافيت فرا گيرند. تندرست و سالم و صالح پرورش گيرند و آنسان كه آرزويم باشد به بار آيند، و از خزانه‌ى سرشار تو روزى فراوان دريافت دارند.

(3) پروردگارا! فرزندان مرا به زيور تقوى و بصيرت بياراى تا نيكو ببينند و نيكو بشنوند و در برابر فرمان تو مطيع و محكوم باشند. دوستان تو را دوست بدارند و بندگان تو را به راه راست هدايت كنند و همچنان دشمنان تو را دشمن شمارند و از خويشتن برانند.

(4) پروردگار من! بازوان مرا به نيروى فرزندانم نيرومند ساز و چنان كن كه پشتيبان من باشند و بر توانائى من بيفزايند و زينت‌افزاى خانه‌ى من گردند و نام مرا در اين دنيا به نيكوئى زنده بدارند. پروردگارا! پس از مرگ من همچنان فرزندان مرا در سايه‌ى عنايت و رعايت خويش نگاهدار و كمك كن تا چنان به بار آيند كه كمكم كنند، و عنايتى فرماى كه دوستم بدارند و از من روى برنگردانند. گوش به فرمان من فرا دهند و از خشم و ناخشنودى من پرهيز كنند. با من به عناد و خلاف برنخيزند و به دنبال من از راه خطا نروند.

(5) پروردگارا! به من در تعليم و تربيتشان كمك كن و كمك كن كه در حقشان نيكوئى كنم و نيز مرا از فرزندان ديگر خواه دختر و خواه پسر باشند برخوردار ساز و مقرر فرماى كه فرزند خواهى من با خير و صلاح من هم آهنگ باشد و مقدر فرماى كه فرزندان من در تقرب من به ملكوت اعلاى تو يارى دهند

(6) و مرا و نسل مرا از شر اهريمن ناپاك بركنار دار. پروردگارا! ما را از نيستى به هستى آورده‌اى و در عالم وجود به خاطر ما تكليفها و وظيفه‌هائى گذاشته‌اى كه امر و نهى و موعظت و توبيخ و تحسين تشكيل شوند. پروردگارا امضا فرموده‌اى كه اگر فرمان تو برداريم ثواب بريم و اگر عصيان تو روا داريم از عقاب تو ايمن نباشيم، در اين ماجرا دشمنى خطرناك و مخوف براى ما آفريده‌اى كه نامش ابليس باشد و بر ما سلطنت و حكومت كند، آنچنان كه وجود ناپاك او را بر ما سلطه و سيطرت بخشيده‌اى ما را بر وى چيره نساخته‌اى. در سينه‌هاى ما جايش داده‌اى و به همراه خون ما در رگهاى بدنمان به جريانش افكنده‌اى. ما را از رشد و مصلحت ما غفلت فرا گيرد، اما اين دشمن بد ذات از ما غافل نماند، و در اغوا و اغراى ما غفلت نورزد. ما فراموشش مى‌كنيم اما او فراموشمان ندارد. به ما تلقين و تبليغ كند كه از عقاب تو ايمن نشينيم و در عين حال جلال و جبروت ديگران را به رخ ما كشد و ما را از خشم و عقابشان بترساند.

(7) اگر به فحشا و فجور بينديشيم تشويقمان كند و هر آنگاه كه به احسان و اصلاح برخيزيم وسوسه و تبليس كند تا ما را از پاى بنشاند. شهوتها و هوسها را در برابرمان با زينت بيارايد و ما را به اشتباه و ترديد بگمارد. همى نويد دهد و همى دروغ گويد. وعده‌هايش فريبنده و دوستيش دشمنى و راهنمائيش گمراه كننده باشند. اگر از وسوسه و تلبيس ابليس ايمنمان ندارى گمراه بمانيم و اگر دستمان نگيرى يكباره بلغزيم و از پاى درافتيم.

(8) اى پروردگار متعال! قدرت وى را در برابر قدرت عظماى خويش در هم شكن تا بنيان سعادتمان را نشكند و توفيقمان عنايت كن تا همواره به درگاه تو دست به دعا برداريم و از حيله و فريب وى ايمن بمانيم و در پناه عصمت خويش را نگاه بداريم.

(9) آنچه از تو خواستار شوم عطايم كن و آن همه حاجت كه به درگاهت آورده‌ام اجابت فرماى. مرا از اجابت خويش محروم مساز زيرا اين توئى كه اجابت دعاى مرا ضمانت فرموده‌اى. دعاى مرا به پيشگاهت بپذير زيرا باز هم تو فرمان داده‌اى كه دست دعا به سويت برآورم. پروردگار من! بر من منت گذار و آنچه را كه با صلاح دنيا و آخرتم قرين باشد عطايم كن. من ندانم كه از تو چه خواسته‌ام زيرا آرزوهاى خويش را نتوانم شمرد، پس اى پروردگار متعال، خواه حاجتم به زبانم آمده باشد و يا در قلب من پنهان بماند، خواه به يادش آورم يا فراموشش كنم، تو اجابت خويش را از آنچه مصلحت دنيا و آخرتم اقتضا كند از من دريغ مفرماى‌

(10) و مرا از درگاه خويش مقضى المرام و خشنود و خوشدل باز گردان،

(11) مقرر فرماى كه جز به ذات اقدس و اعلاى تو به هيچكس تكيه نياورم و جز از تو از هيچ كس پناه نخواهم و جز تو كسى را شايسته‌ى حمد و سپاس نشناسم. پروردگارا! چنان كن كه با لطف تو از تجارت خويش سود بسيار برم و به روزى حلال توفيق يابم و از فضل عميم و عظيم تو ذلت من به عزت و وحشت من به ايمنى و پريشانى من به جمعيت تبديل گردد. و همواره در پناه تو از بلايا و محنتها ايمن بمانم و غناى تو مرا از فقر برهاند و يارى تو دامنم را از آلايش گناه بر كنار دارد و لطف تو دستم را بگيرد تا در پرتگاه زندگى از لغزش و سقوط بركنار شوم و توفيق تو مرا به رشد و صواب و طاعت و عبادت برساند، تا از آنان باشم كه دست تو ميان من و معصيت حجاب برپا دارد و عنايت تو مرا از شقاوت و مذلت برهاند و در سايه‌ى عرش مقدس تو ميان ابرار و اخيار جاى دهد.

(12) پروردگار من! از بركت توفيق و رحمت خويش خواسته‌هاى مرا به من باز گذار و ما را از عذاب جهنم به دور دار، آنچه از درگاه تو مسئلت داشته‌ام تنها به خاطر خود نخواسته‌ام. اى خداى من، هم مرا و هم مسلمين و مسلمات و مومنين و مومنات را از اين عطايا و مواهب برخوردار فرماى و فرزندان مردم را نيز همچون فرزندان من در كنف لطف و حفاظ و مرحمت و موهبت خويش بنشان و در دنيا و آخرت سعادتمند و خشنودشان بدار. اى تو كه از هر نزديكى به ما نزديكترى و از هر شنونده‌اى نجواى ما را روشنتر مى‌شنوى، آرزوهاى ما را مى‌دانى و از گناهان ما مى‌گذرى و بر ما رحمت و رافت روا مى‌دارى،

(13) چنان كن كه هم در دنيا و هم در آخرت حسنات نصيب ما باشد و آتش خشم تو از ما به دور ماند.