دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه داریوش شاهین

(1) خداوندا، بر من نعمت بقاء و زندگى فرزندانم ببخش. آنان را براى من فرزندانى شايسته گردان، و چنان كن كه من از وجودشان بهره‌مند گردم.

(2) آفريدگارا، براى من، عمر آنان را دراز و زندگيشان را طولانى بدار. فرزندان كوچكم را بپروران، و ناتوانانشان را نيرو ببخش. براى من، تن آنان را سلامت و آئينشان را منزه، و سرشتشان را پاك بدار. جانشان را از هر بلا ايمن بدار و در كار و كوشششان به آنان سلامتى و تندرستى عطا فرما، و رزق و روزى آنان را بدست من فراوان بساز.

(3) چنان كن كه نيكوكار شوند و از گناه روى برتابند، و حق را ببينند و سخن راست را بشنوند و از دوستان تو فرمان ببرند و عبرت گيرند، و با دشمنان تو دشمن شوند. «آمين»

(4) پروردگارا، قدرت مرا به قوت آنان قوى بدار، انحراف و ناراستى مرا به يارى آنان راست كن، شماره بستگان مرا به مدد آنان فزونى بده، محفل و مجلس مرا به وجود پاك آنان زينت ببخش، ياد مرا به وجود آنان زنده و پاينده بدار، و آنگاه كه ميانشان نيستم آنان جانشين من باشند. به كمك آنان مرا در خواسته‌هايم يارى بفرما. چنان كن كه آنان، دوستدار و همراه من، و فرمانبردار و يار پايدار من باشند، و هرگز گرد گناه نروند و بد نكنند و با من به مخالفت برنخيزند.

(5) حاجت پذيرا، مرا در پرورش و تربيت و مهربانى به آنان يارى بفرما، و بيش از آنچه به من فرزند داده‌اى، باز هم به من فرزندانى پسر ببخش تا آنها برايم منشاء خير باشند و چنان شوند كه در خواسته‌هاى دنيائى‌ام يار و ياورم گردند.

(6) رحمانا، مرا و فرزندانم را از شر شيطان رانده شده ايمن بدار. زيرا تو خالق مائى، و امر به نيكى و نهى از بدى فرموده‌اى. تو وعده پاداش براى نيكى و كيفر براى بدى داده‌اى و براى ما دشمنى قرار دادى كه در كار ما حيله و نيرنگ مى‌كند. او را بر ما چيره‌تر كردى از ما قويتر گردانيدى، چنانكه در خانه سينه ما جايش داده‌اى، و در گذرگاه خون ما جارى است. اگر ما از او غافل شويم، او از ما غافل نشود. اگر از يادش ببريم، او ما را در ياد نگه مى‌دارد. ما را وسوسه مى‌كند كه از كيفر تو بيمناك نباشيم و از غير تو ما را مى‌ترساند.

(7) اگر قصد ارتكاب به گناهى عظيم كنيم، او ما را بر آن دليرتر مى‌كند، و اگر آهنگ كار نيكو كنيم، از آن پرهيزمان مى‌دهد، و ما را به هوس گناه مى‌كشاند و در دل ما شك و شبهه مى‌اندازد. وعده‌اش همه دروغ، و آرزوهايش هم خام و خلاف است. قدرتمندا، اگر به قدرت خويش، حيله‌اش را از ما دور نگردانى، اسير گمراهى شويم، و اگر از وسوسه‌هاى فساد آلودش ما را ايمن ندارى، به پرتگاه تباهى مى‌لغزيم.

(8) قاهر و قادرا، به قدرت خويش دست تسلط او را از دل ما دور سازد. چنان كن كه ما با دعا و نيايش به درگاه تو او را مغلوب و منكوب سازيم، و به يارى تو از حيله‌هايش در امان، و از شرش- همچون ايمنان- آسوده مانيم.

(9) جليل و جبارا، مرا به تمام حاجاتم برسان و از اجابت حاجاتم نوميد مساز. زيرا تو تضمين اجابت دعا نموده‌اى. از درگاه خويش دعايم دور مدار، زيرا كه تو خود مرا به چنين كارى دستور داده‌اى. بصير و نصيرا، آنچه در دنيا و آخرت باعث نيكى حالم شود، به من كرم بنما و ببخش، هر چند كه آنرا به ياد داشته و اظهار نموده باشم، و يا فراموش كرده و در دل نهان داشته و بر خلق عيان كرده و بر كسى پنهان داشته‌ام.

(10) تو مرا در همه احوال، چنان كن كه در حاجاتم جزو اصلاح‌كنندگان، و براى درخواستهايم جزو نياز يافتگان، كه از درگاهت نوميد نشده‌اند، باشم.

(11) من از آن دسته بندگان باشم كه به پناه تو خو گرفته‌اند، در سوداگرى با تو سود سرشار برده‌اند، در عزتت آرامش يافته‌اند، از فضل و كرمت روزى حلال و بسيار گرفته‌اند، به يارى تو از خاك ذلت بلند شده و به رفعت عزت نشسته‌اند، و از شر ستمگران به تو پناه برده‌اند. به نعمت تو از بلا و درد رها شده‌اند، با كرمت، از زمينگيرى و بينوائى، به توانگرى و دولتمندى رسيده‌اند، با بيم داشتن از عقوبت تو از گناه و خطا رهيده‌اند، و با متابعت و اطاعت از تو گام به راه راست گذاشته‌اند. به يارى تو ميان آنان و گناهان، پرده‌اى پديد آمده، و ميل به سركشى در امر تو ندارند، و در جوار كبريائيت همخانه و همسايه شده‌اند.

(12) خلاق و رزاقا، با لطف و رحمت و احسان و مهربانى‌ات، اسباب حاجات ما را فراهم ساز و ما را به آرزوهايمان برسان، تا از آزار آتش ايمن مانيم. رحيم و رحمانا، آنچه را كه براى خود و فرزندانم در دنيا و آخرت از تو خواستم، تو، به تمام زنان و مردان مسلمان و مومن ببخش. زيرا تو آن نزديك حاجت پذير، شنواى دانا، كريم و آموزگار، و بخشنده‌ى مهربانى.

(13) بار الها، در دنيا و آخرت به ما نيكوئى عطا فرما و ما را از عذاب آتش دور بدار.