دعای 25 ( دعای پدر و مادر درباره فرزندان ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) بارخداوندا و بر من نعمت بخش به بقاى فرزندانم، و به اصلاحشان برايم، و به ايشان بهره‌مند شدنم.

(2) بارخدايا عمرشان برايم دراز دار، و مدت زندگيشان زياد فرما، كوچكشان را برايم بپرور، و ناتوانشان را برايم نيرو ده، و بدنها و دين و اخلاقشان برايم سلامت بدار و در حالها و اندام و هر چه از كارشان كه سعى در آن دارم عافيت عنايت كن، و برايم و به دستم روزى آنان زياد كن.

(3) و ايشان را نيكوكارانى پرهيزگار، بينا و شنوا و فرمانبردار خوددار، و براى اوليائت دوست و خيرخواه و براى دشمنانت، معاند و كينه‌ورز، آمين.

(4) بارخدايا به سبب آنان بازويم نيرومند ساز، و پريشانى مرا اصلاح فرما، و به وجودشان تعداد نسلم بسيار كن، و مجلسم زينت بخش، و يادم زنده دار، و در نبودنم به آنان كفايتم فرما، و بر حاجتم به وسيله آنان يارى بخش، و ايشان را دوستدار من بدار و مهربان و متوجه نسبت به من، كه برايم بپاخيزند و اطاعتم كنند نه نافرمانى، و نه بدكردار و مخالف و خطاكار.

(5) و بر تربيت و ادب آموختن و نيكى‌شان ياورم باش، و از جانب خود افزون بر آنان مرا اولاد پسر بخش، و آنرا برايم مبارك دار، و آنان را بر آنچه از تو طلبيدم ياورم دار.

(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان پناه بخش، زيرا كه تو ما را آفريدى و امر و نهيمان نمودى، و در ثواب و اجر آنچه امرمان نمودى ما را راغب ساختى و عقابش را بيم‌مان دادى و (شيطان را) دشمنى كه نيرنگمان مى‌كند براى ما قرار دادى، و بر ما چيره‌اش ساختى طورى كه ما را بر آن تسلط نيست در سينه‌هاى ما جايش دادى، و در رگ‌هاى ما روانش ساختى، غفلت نمى‌كند اگر ما غافل شويم، و از ياد نمى‌برد اگر ما از ياد ببريم، ما را از كيفر تو ايمن مى‌كند، و به غير تو مى‌ترساند.

(7) و اگر به كار زشتى همت ورزيم بر آن دليرمان مى‌نمايد، و اگر به عمل صالحى همت كنيم از آن بازمان مى‌دارد، شهوات را بر ما عرضه مى‌كند، و شبهات را براى ما برپا مى‌دارد، اگر وعده‌مان داد دروغ گفت: و اگر آرزومان نماياند خلاف كرد، و اگر تو نيرنگش را از ما نگردانى گمراهمان كند، و اگر تو فسادش از ما بازندارى دچار لغزشمان كند.

(8) بارالها و به تسلط خود چيرگى او از ما دور ساز، تا به بسيارى دعا برايت او را از ما بازدارى، و از مكرش در صبح نگاهدارى شدگان درآئيم.

(9) بارالها تمام خواسته‌هايم عطا كن، و نيازهايم برآور و از اجابت خود محرومم مدار كه در حقيقت تو آنرا برايم ضمانت نموده‌اى، و دعايم از خود بازمدار كه در واقع تو مرا به آن امر فرموده‌اى، و بر من منت دار به هر چه اصلاحم كند در كار دنيا و آخرتم، آنچه يادآورى كردم و آنچه از ياد بردم، يا آشكار ساختم يا پوشيده داشتم، يا پيدا گفتم يا پنهان نمودم.

(10) و مرا در تمام اين حالات به سبب اينكه تنها از تو سؤال نمودم از جمله اصلاح كنندگان، و به سبب خواستن از تو در زمره‌ى كامياب شدگان بدار، كه به واسطه‌ى توكل بر تو محروم نشده‌اند.

(11) و به پناه جستن به تو عادت كرده‌اند، و از تجارب با تو سود بسيار برده‌اند، و به عزت و توانايى تو پناه آورده‌اند، و از آنانم بدار كه از فضل و احسان گسترده‌ات و به جود و كرمت بر آنان روزى حلال فراخ گشته است، و به لطف تو از خوارى به عزت رسيده‌اند، و به دادگرى تو از ستم پناه جسته‌اند، و به رحمتت از بلا رهيده‌اند، و به توانگريت از فقر دارا شده‌اند، و به تقواى تو از گناهان و لغزش‌ها و خطاها محفوظ مانده‌اند، و به طاعت تو بر نيكى و راه راست و درستى موفق گرديده‌اند، و به قدرت تو بين آنها و گناهان مانعى برپا شده، تمام نافرمانى‌ات را ترك گفته، و در همسايگى‌ات آرميده‌اند.

(12) بارخداوندا همه‌ى آن خواهش‌ها به توفيق و رحمت خود به ما عنايت كن، و از عذاب دوزخ پناهمان بخش، و تمام زن و مرد مسلمان و مؤمن را عطا كن مانند آنچه براى خود و فرزندانم در دنياى اكنون و آخرت آينده از تو درخواست نمودم، به راستى كه تو نزديك، اجابت كننده، شنوا، دانا، درگذرندده، آمرزنده، رؤف و مهربانى.

(13) و در دنيا و آخرت به ما حسنه و نيكى عنايت فرما، و از عذاب آتش نگاهمان دار.