دعای 46 ( دعای بعد از بازگشت از نماز عید فطر و جمعه ) ترجمه محمود صلواتی

(1) اى خدايى كه مهر مى‌ورزى به كسى كه بندگان به وى مهر نمى‌ورزند!

(2) اى آنكه مى‌پذيرى كسى را كه از شهر و ديار مى‌رانند!

(3) اى آنكه كوچك نمى‌شمارى كسانى را كه دست نياز به سويت آرند!

(4) اى آنكه نوميد نمى‌كنى كسانى را كه به اصرار از تو چيزى خواهند!

(5) اى آنكه نميرانى كسانى را كه بى پروا از درگهت خواهند!

(6) اى آنكه مى‌پذيرى چيز خردى را كه به پيشگاهت ارمغان آرند، و پاس مى‌دارى اندكى را كه برايت به انجام رسانند!

(7) اى آنكه اندك را ارج مى‌نهى و بدان پاداش بزرگ مى‌بخشى!

(8) اى آنكه به كسى كه به تو نزديك شود نزديك مى‌گردى!

(9) اى آنكه كسى را كه از تو روى گرداند، به سوى خويش فرا مى‌خوانى!

(10) اى آنكه نعمتت را دگرگون نمى‌كنى، و در كيفر گنهكار شتاب نمى‌ورزى!

(11) اى آنكه نيكى را مى‌پرورى تا ثمر دهد، و گناهان را مى‌آمرزى تا از ميان رود!

(12) آرزوها پيش از آنكه به پايان كرمت رسند، روا شده برگشتند و جانهاى نيازمند از فيض بخششت لبريز گرديدند، و صفت‌ها پيش از آنكه چگونگى‌ات را گويند از هم گسيختند. پس، فراترين برترى، فراتر از هر برترى و والاترين شكوه والاتر از هر شكوه، تراست.

(13) هر بزرگى در برابر بزرگيت خرد است، هر شريفى در كنار شرفت خوار است، و آنان كه جز بر كويت خيمه برافراشتند نا اميد شدند، و آنان كه به ديگرى جز تو روى آوردند زيان ديدند، آنان كه جز به تو پرداختند تباه شدند، و آنان كه جز از فضلت نعمت طلبيدند به قحطسال گرفتار آمدند.

(14) بار خدايا، درگاهت به روى خواهندگان باز است، عطايت بر درخواست كنندگان رايگان است، و فرياد رسيت فريادرس خواهان را نزديك است.

(15) اميدواران، از پيشگاهت نوميد نشوند، جويندگان از عطايت مأيوس نگردند، و آمرزش خواهان از كيفرت به شقاوت نيفتند.

(16) بار خدايا، خوان نعمتت بر نافرمانانت گسترده است، بردباريت دشمنانت را در بر گرفته است، نيكى به بدان شيوه‌ى تو و مهر به دشمنان رويه توست، آن سان كه درنگت از باز خواست، آنان را از بازگشت فريفته است، و مهلتت، آنان را از رهايى از گناه باز داشته است.

(17) حال آنكه درنگت از آن روست كه بلكه به فرمان آيند، و مهلتت از آن روست كه در فرمانرواييت خلل نتوانند. بار خدايا، هر كه سزاوار سعادتمندى است كارش را به سعادت برى، و هر كه شايسته‌ى شقاوتمندى است وى را به شقاوت فرو نهى.

(18) همه هر چه شوند به حكم تقديرت شوند و همه در نهايت به سويت باز مى‌گردند، سلطه‌ات، هر چند زمانشان به درازا كشد، كاسته نمى‌شود و برهانت، هر چند در باز خواستشان شتاب نكنى، باطل نمى‌گردد.

(19) حجتت همواره پا برجاست و سلطه‌ات پايدار و بى فناست، پس واى بر كسى كه از تو برگردد، و خوارى و نااميدى كسى را كه از تو نااميد شود، و بدترين شوربختى كسى را كه به بردبارى‌ات فريفته آيد.

(20) چنين كس، چه زمان دراز در عذابت فرو ماند! و چه بسيار در عقابت به سر برد! به راستى كه دور است پايان اندوهش! و نوميد كننده است به اين آسانى رهاييش! اين همه از داد توست كه در دادگرى به كس ستم نكنى، و انصاف در حكم توست كه به كس اجحاف روا نمى‌دارى.

(21) بار خدايا، تو حجت‌هايت را پى در پى بيان داشته‌اى، و دليلهايت را پياپى آشكار ساخته‌اى، تهديدهايت را از دير باز اعلام نموده‌اى، و بندگانت را از روى لطف به پاداش ترغيب كرده‌اى، مثل‌ها زده‌اى، مهلتهاى دراز داده‌اى، با آنكه ياراى شتابت بوده عذابت را به تأخير افكنده‌اى، هر چند توان تعجيلت بوده در مؤاخذت درنگ كرده‌اى.

(22) اما اين درنگت نه از روى ناتوانى است، و مهلتت نه نشانه‌ى سستى است، خود دارى‌ات نه از روى بى خبرى است، و به تأخير افكندنت نه از روى مردم دارى، بلكه از آن روست كه حجتت رساتر، كرمت كاملتر، احسانت گسترده‌تر، نعمتت تمام‌تر نمايان گردد. همه‌ى اينها بوده است و خواهد بود و همواره هست و خواهد ماند.

(23) بار خدايا، حجتت فراتر از آن است كه در بيان گنجد، بزرگيت والاتر از آن است كه كس به پايان آن رسد، و نعمتت بيشتر از آن است كه همه‌اش به شمار آيد، و احسانت افزونتر از آن است كه بتوان كمترى آن را سپاس گفت.

(24) خداوندا، خاموشى مى‌گزينم كه سپاسگزاريت را ناتوانم، زبان در كام مى‌كشم كه از بزرگداشتت در مانده‌ام. بار خدايا، نهايت كوششم اعتراف به درماندگى خويش است، بار خدايا، نه اينكه نخواهم، بكله نتوانم.

(25) و اينك اين منم كه آهنگ درگاه تو كرده‌ام، و عطاى نيكويت را آرزومندم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مناجاتم را بشنو، دعايم را اجابت كن و امروزم را با نوميدى‌ام به پايان مرسان، دست رد به سينه‌ام مگذار، رفتنم از كويت و بازگشتم به سويت را گرامى دار، كه تو در انجام خواسته‌ات به تنگنا نمى‌افتى، و از اجابت درخواتسها ناتوان نمى‌مانى، ت بر هر كار توانايى، و جز به يارى خداى بزرگ بلند مرتبه هيچ نيرو و توانى نيست‌