ترجمه نهج البلاغه، ص: 471

و هر كه سخن چين را اطاعت كند دوست خود را از دست بدهد.

حكمت 240

و آن حضرت فرمود: سنگ غصبی در بنای ساختمان مستلزم خرابی آن است.

اين سخن از رسول الهی صلی الله عليه و آله هم روايت شده، و از اينكه شبيه هم است عجبی نيست، زيرا از يك چاه كشيده شده، و از يك دلو ريخته شده.

حكمت 241

و آن حضرت فرمود: روز مظلوم عليه ظالم سخت تر از روز ظالم بر مظلوم است.

حكمت 242

و آن حضرت فرمود: خدا را بپرهيز اگر چه كم باشد، و بين خود و خداوند پرده حرمت قرار ده اگر چه نازك باشد.

حكمت 243

و آن حضرت فرمود: هر گاه جواب از پرسش زياد شود پاسخ درست پنهان ماند.

حكمت 244

و آن حضرت فرمود: خداوند را در هر نعمتی حقّی است، هر كس ادا كند نعمتش را افزون كند، و هر كس كوتاهی ورزد خود را در خطر از دست رفتن نعمت قرار دهد.

حكمت 245

و آن حضرت فرمود: زمانی كه توانايی زياد گردد خواسته كم شود.

حكمت 246

و آن حضرت فرمود: از فرار نعمت ها بترسيد، كه هر گريخته ای را بازگشت نيست.

حكمت 247

و آن حضرت فرمود: جوانمرد مهربان تر از خويشاوند است.

حكمت 248

و آن حضرت فرمود: كسی كه به تو گمان خير دارد گمانش را (در عمل) تحقق بخش.

حكمت 249

و آن حضرت فرمود: بهترين عمل عملی است كه خود را به آن واداری.

حكمت 250

و آن حضرت فرمود: خدا را با به هم خوردن تصميم ها و گشوده شدن عزمها و شكستن آهنگها شناختم.

حكمت 251

و آن حضرت فرمود: تلخی دنيا شيرينی آخرت، و شيرينی دنيا تلخی آخرت است.

حكمت 252

و آن حضرت فرمود: خداوند ايمان را جهت پاك شدن از شرك واجب نمود،