ترجمه نهج البلاغه، ص: 177

از اين خطبه است

كتاب خدا بين شماست، گوينده ای است كه زبانش خسته نمی شود، و خانه ای است كه پايه هايش خراب نمی گردد، و مايه عزتی است كه يارانش دچار شكست نمی شوند.

از اين خطبه است

او را در زمانی فرستاد كه خالی از انبيا بود، و در ميان عقايد مختلف نزاع بود، آن حضرت را از پی همه پيامبران آورد، و وحی را به او ختم نمود، پس او در راه خدا با آنان كه از حق رويگردان شده و برای او همتا و شريكی قرار داده بودند جهاد كرد.

و از اين خطبه است

دنيا آخرين مرز ديدگاه كوردل است، كه چيزی غير آن را نمی بيند. و بينا ديده اش را از دنيا نفوذ می دهد، و می داند كه از پی آن خانه آخرت است. پس بينا از دنيا به آخرت سفر می كند، و كوردل به سوی دنيا سفر می نمايد. بينا از دنيا توشه بر می گيرد، و كوردل برای آن تهيه توشه می بيند.

و از اين خطبه است

بدانيد چيزی در دنيا نيست مگر اينكه دارنده اش از آن سير و خسته می شود بجز زندگی، زيرا زنده راحتی را در مرگ نمی بيند. اين حقيقت به منزله حكمتی است كه عامل حيات قلب مرده، و بينايی چشم كور، و شنوايی گوش ناشنوا، و آبی گوارا برای تشنه است، و در اين همه بی نيازی و سلامت است. كتاب خداست كه به آن