ترجمه نهج البلاغه، ص: 103

زمانی پيامبرش را در دنيا زندگی داده، تا آنكه دينش را برای او و شما در آنچه در قرآن فرستاده كامل كرد، دينی كه آن را، برای خود پسنديده، و به زبان پيامبرش كردار محبوب و مكروه و نواهی و اوامرش را به شما رساند، و برای شما جای عذری نگذاشت، و بر شما اتمام حجت كرد، و تهديد به عذابش را پيش فرستاد، و شما را از عذاب شديدِ پيش رويتان ترساند. بنابر اين باقی مانده عمر را دريابيد، و در اين باقی مانده، خود را به شكيبايی واداريد، كه اين باقی مانده عمر در برابر روزهای زيادی كه از شما در غفلت و رويگردانی از موعظه گذشت اندك است.

نفْس های خود را مجال ندهيد كه اين مجال دادنها شما را به راه ستمكاران خواهد برد، و سستی نورزيد كه اين سستی شما را به معصيت درخواهد آورد.

ای بندگان خدا، خيرخواه ترين مردم نسبت به خود كسی است كه پروردگارش را بيشتر بندگی كند. و گول زننده ترين مردم نسبت به خويش كسی است كه خدا را بيشتر معصيت كند. و فريب خورده شخصی است كه ضرر به خود روا دارد. و آن كه بر او غبطه خورند كسی است كه دينش سالم بماند. و سعادتمند انسانی است كه از ديگری پند گيرد. و بدبخت آدمی است كه از هوای نفس و غرور خود گول بخورد. بدانيد كه اندك ريا شرك است. و همنشينی با هواپرستان عامل فراموشی ايمان و حضور شيطان در زندگی است. از دروغ دور شويد، كه دروغ از ايمان دور است. راستگو بر لبه نجات و كرامت قرار دارد. و دروغگو مشرف به افتادن در گودال تباهی و خواری است. به هم حسد نورزيد، زيرا حسد ايمان را می خورد، چون آتش كه هيزم خشك را می خورد. و با هم دشمنی ننماييد، زيرا عداوت باعث زوال خير و بركت است. بدانيد كه آرزو عقل را به اشتباه می اندازد، و ياد خدا را فراموشی می دهد. پس آرزو را محقق مسازيد كه فريبنده است، و صاحبش فريب خورده.