دعای 22 ( دعا برای سختی و دشواری امور ) ترجمه جواد فاضل

(1) اى پروردگار متعال قدرت تو بر نفس من بى‌انتهاست و تو از من آن خواهى كه بيش از من بر آنچه خواهى حكومت و مالكيت دارى. قدرت تو بر وجود من بيش از منست و تو را بيش از من بر جان و تنم غلبه و چيرگى است. پروردگار من! از وجود من به من آن را ببخشش كه تو را خشنود بدارد و رضاى خويش و عافيت مرا از نفس من نصيبم فرماى.

(2) خداى من! مرا بر تحمل مشقتها و محنتها طاقت بسيار نيست. آنچنان بردبار نيستم كه بر بلايا صبر كنم و آن نيرو به جان ندارم كه محنت فقر و رنج تنگدستى را ناچيز بشمارم. پس مرا به تهيدستى مفكن و كف حاجت مرا به سوى مردم مگشاى و تنها خويشتن نياز مرا برآور و حاجت مرا كفالت و كفايت فرماى.

(3) يكدم به سوى من بنگر و يك لحظه به كار من بپرداز و مرا به نفس خويش فرو مگذار، زيرا موجودى مستمند و بينوا بيش نباشم و مصلحت خويش ندانم، كار مرا هرگز به مردم مينداز زيرا مردم به روى من پيشانى ترش كنند، و هرگز مرا محتاج خويشاوندان مساز زيرا خويشاوندان بيگانه‌وار از محبت و مساعدت محرومم بدارند، اگر ببخشند اندك ببخشند و در برابر بخشش اندك منت بسيار گذارند و مذمت بسيار روا دارند.

(4) به فضل خويش اى پروردگار من، بى‌نيازم فرماى و به عظمت خويش نگاهم بدار و به كرم خويش گره از كار فرو بسته‌ى من بگشاى و بدانچه در خزانه‌ى پايان ناپذير خويش دارى حاجات مرا برآور و خواسته‌هاى مرا به من باز ده.

(5) به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و مرا از نكبت حسد برهان و دامنم را از آلايش معصيتها و نافرمانيها پاك بدار. آنچنان كه از حرام بپرهيزم و به گناه جرات نياورم و چنانم به تسليم و رضا بگمار كه به قسمت خويشتن خشنود باشم و بر آنچه از ذات اقدس تو به من مى‌رسد دل خوش بدارم. روزى مرا بر من مبارك فرماى و نعمتهاى خويش را درباره‌ى من ارزانى بدار و مرا هميشه از بلايا ايمن ساز و از چشم بد بپوشان و مقدر كن كه همواره در حصار لطف تو محفوظ و مستور بمانم.

(6) پروردگار من! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و هر چه از واجبات و وظائف بر گردن من باشد قضا فرماى و ذمه‌ى مرا از دين ديگران آزاد گردان. چنان افتد كه مديون مردم باشم و خود ندانم كه دين مردم به عهده دارم يا هر چه سعى و تلاش به كار برم همى بينم كه از اداى دين خود ناتوانم. مال من كفاف دين مرا ندهد و قدرت من به برائت ذمت من نرسد و احيانا اى پروردگار من تكاليف خود را فراموش كنم، اما تو را درباره‌ى من فراموشى نباشد.

(7) خداوندا! تو مى‌توانى كه ديون مرا از عطاياى جزيل و مواهب عظيم خويش ادا كنى، پس بر من ترحم فرماى و مرا از بند ديون برهان.

(8) پروردگار من! به روان محمد و آل محمد رحمت فرست و مرا به نيكوئيها و حسنات مشتاق بدار و چنان اشتياقم ده كه صدق اين حالت را در قلب خود دريابم. چنان اشتياقم ده كه زهد و تقوى بر دنياى من چيره شود، چنان اشتياقم ده كه نيكوكار باشم و از سيئات و معاصى بترسم. آن چراغ روشن فرا را هم بدار كه در اجتماع راه را از چاه بشناسم و از ترديد و اشتباه ايمن بمانم.

(9) پروردگارا! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و مرا از عذاب بترسان و به ثواب شوق و ذوقم عطا كن و اين ترس و اشتياق را در ضمير من با ايمانى بياميز كه همچنان در اين دنيا لذت ثواب و زحمت عقاب را در ذائقه‌ى خويش ادراك كنم،

(10) تو مى‌دانى اى خداى من كه صلاح كار من چه باشد و مصلحت دنيا و آخرت من چه اقتضا كند، بنابراين مرا به مصالح دنيا و آخرتم هدايت كن و حوايج مرا برآور،

(11) به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و هر آنگاه كه از سپاس نعماى تو فرو مانم توفيق سپاسگذاريم عنايت كن و چنان كن كه در درويشى و توانگرى و رنج و آسايش و بيمارى و تندرستى در وجود خود روح رضا دريابم و همواره آسوده خاطر و مطمئن و آرام باشم و وظيفه‌ى خويش را در كيفيتهاى گوناگون به پيشگاه تو بشناسم.

(12) پروردگارا! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و سينه‌ى مرا از بيمارى حسد محفوظ دار. آنچنانكه به خوشبختى و خوشنودى هيچكس با ديده‌ى حسرت ننگرم، آن چنانم از حسد و حسرت به دور دار كه همواره سلامت و سعادت ديگران بخواهم و در عين حال توفيقم ده كه وقتى نعمتهاى دينى و دنيائى تو را در ديگران يافتم و همگنان را پرهيزگار و پارسا و گشاده‌روى و گشوده دست و مهربان و توانگر ديدم از تو، تنها از ذات اقدس تو بهتر و بيشتر و قويتر و راسخترش را بخواهم. تنها از ذات اقدس و اعلاى تو كه بى همتا و يگانه و يكتائى تمنا بدارم.

(13) پروردگار من! به روان مقدس محمد و آل محمد درود فرست و مرا از خطايا و معاصى بركنار دار و روا مدار كه در دنيا و آخرت به لغزش دچار شوم. خواه خرسند و خواه خشمناك باشم، چنان خواهم كه به حال خورسندى و خشم در پيشگاه تو يكسان بايستم و رضاى تو را بر خرسندى و خشم خويش برگزينم و دشمن و دوست را در راه تو به يك ديده بنگرم تا دوستان من نپندارند كه خلاف رضاى تو خاطر آنان بجويم، و دشمنان من از حمله‌ى من به ناحق نينديشند.

(14) اى پروردگار متعال! چنان كن كه تو را با اخلاص و خضوع بندگان مخلص تو بخوانم و دست حاجت به درگاه تو برآورم. انك حميد مجيد.