فارسی
دعای 22 ( دعا برای سختی و دشواری امور ) ترجمه محسن محمود زاده
دعای 21
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الْجَهْدِ وَ تَعَسُّرِ الْأُمُورِ
و از دعاى آن حضرت عليه‌السلام است زمان سختى و رنج و كارهاى دشوار
و از دعاى آن حضرت عليه‌السلام است زمان سختى و رنج و كارهاى دشوار
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ كَلَّفْتَنِي مِنْ نَفْسِي مَا أَنْتَ أَمْلَكُ بِهِ مِنِّي ، وَ قُدْرَتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِي ، فَأَعْطِنِي مِنْ نَفْسِي مَا يُرْضِيكَ عَنِّي ، وَ خُذْ لِنَفْسِكَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِي فِي عَافِيَةٍ .
(1) بارخدايا به راستى كه تو درباره‌ام تكليفى فرموده‌اى كه خود به انجام آن از من تواناترى و قدرتت بر آن و بر من بيشتر از توانايى من است، پس درباره‌ام آنچه را تو از من مى‌پسندى عطايم كن، و درباره‌ى من آنچه مورد رضايت توست در حال عافيت و سلامت از من برگير.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِي بِالْجَهْدِ ، وَ لَا صَبْرَ لِي عَلَى الْبَلَاءِ ، وَ لَا قُوَّةَ لِي عَلَى الْفَقْرِ ، فَلَا تَحْظُرْ عَلَيَّ رِزْقِي ، وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى خَلْقِكَ ، بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي .
(2) بارخدايا طاقت رنج و سختى ندارم، و بر ملاء صبرم نيست، و بر ندارى و فقر قدرتم نباشد، پس روزيم بر من تنگ مكن، و به خلق خود وامگذارم، بلكه به تنهايى رواى حاجتم باش، و متولى انجام امورم.
﴿3﴾
وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي ، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا ، وَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي ، وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي ، وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَكِداً ، وَ مَنُّوا عَلَيَّ طَويِلاً ، وَ ذَمُّوا كَثيِراً .
(3) و نظر لطف به من انداز، و در همه‌ى كارهاى من مصلحتم در نظر دار، زيرا اگر مرا به خود واگذارى از آن عاجزم، و در آنچه صلاح در آن است بپانخيزم، و اگر مرا به خلق خود واگذارى برايم روى درهم كنند، و اگر مرا بيچاره به سوى خويشاوندانم فرستى محرومم سازند، و اگر دهند چيزى اندك و پر دردسر دهند و منتم بسيار نهند، و زياد نكوهش كنند.
﴿4﴾
فَبِفَضْلِكَ ، اللَّهُمَّ ، فَأَغْنِنِي ، وَ بِعَظَمَتِكَ فَانْعَشْنِي ، وَ بِسَعَتِكَ ، فَابْسُطْ يَدِي ، وَ بِمَا عِنْدَكَ فَاكْفِنِي.
(4) پس به فضل و احسان خود اى خداوند بى نيازم كن، و به بزرگى خود رتبه‌اى والا ده، و به وسعت رحمتت دستم بگشا، و به آنچه نزد توست كفايتم فرما.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ خَلِّصْنِي مِنَ الْحَسَدِ ، وَ احْصُرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ ، وَ وَرِّعْنِي عَنِ الَْمحَارِمِ ، وَ لَا تُجَرِّئْنِي عَلَى الْمَعَاصِي ، وَ اجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ ، وَ رِضَايَ فِيما يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ ، وَ بَارِكْ لِي فِيما رَزَقْتَنِي وَ فِيما خَوَّلْتَنِي وَ فِيما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ ، وَ اجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالَاتِي مَحْفُوظاً مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً .
(5) بارخدايا درود فرست بر محمد و آل او، و از حسد پاكم كن، و از گناهان بازم دار، و از حرام‌ها پرهيزم ده، و بر نافرمانى‌ها دليرم مساز، و خواهشم را به آنچه نزد توست توجه ده، و پسندم در آنچه از تو بر من مى‌رود قرار ده، و در آنچه روزى‌ام كرده‌اى و در آنچه به من بخشيده‌اى، و در آنچه بواسطه‌ى آن نعمتم داده‌اى بركت و زيادى قرار ده. و در همه‌ى حالاتم محفوظ و نگاهدارى شده و پوشيده از عيوب و بازداشته از گناه و پناه داده شد و امان يافته بدار.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْضِ عَنِّي كُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِيهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي ، وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي ، وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي ، وَ لَمْ يَسَعْهُ مَالِي وَ لَا ذَاتُ يَدِي ، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ .
(6) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و موفق ساز مرا در همه‌ى آنچه لازم گردانيده‌اى و بر من در راه خود واجبش داشته‌اى، در هر يك از وجوه طاعتت يا براى هر يك از آفريدگانت و اگر بدنم از آن ناتوان است و نيرويم از آن سست، و توانائيم به آن نرسد، و دارايى و آنچه در دست دارم گنجايش آن نداشته، به ياد داشته باشم يا از ياد برده باشم.
﴿7﴾
هُوَ ، يَا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لَا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِّ .
(7) و آن، اى پروردگار رس، از مواردى است كه بر من حساب كرده‌اى و من درباره‌ى خود از آن غفلت كرده‌ام، پس بوسيله عطاى بزرگت و بسيارى داشته‌هايت، از سوى من آن را بجاى آر، زيرا كه تو توانگرى كريمى، تا آنجا كه بر من چيزى از آن باقى نماند تا بخواهى از حسنات من بكاهى يا بر بديهايم بيفزايى، در آن روزى كه تو را اى پروردگار من، ديدار مى‌كنم.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لآِخِرَتِي حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي ، وَ حَتَّى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ ، وَ حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً ، وَ آمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً ، وَ هَبْ لِي نُوراً أَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ ، وَ أَهْتَدِي بِهِ فِي الظُّلُمَاتِ ، وَ أَسْتَضِي‌ءُ بِهِ مِنَ الشَّكِّ وَ الشُّبُهَاتِ
(8) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و براى آخرتم اشتياق در عمل براى تو روزى فرما تا صداقت آن را از دل بشناسم و تا آنجا كه بى‌ميلى در دنيايم بر من چيره شود، و تا آنجا كه از سر شوق به نيكى‌ها پردازم و از سر بيم و ترس از بديها امان يابم، و نورى عطايم كن كه به آن در بين مردم گذران كنم، و به آن در تاريكى‌هاى گمراهى راه يابم، و در شك و شبهه‌ها به وسيله‌ى آن روشنى جويم.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي خَوْفَ غَمِّ الْوَعِيدِ ، وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوكَ لَهُ ، وَ كَأْبَةَ مَا أَسْتَجيِرُ بِكَ مِنْهُ
(9) بارخداوندا درود فرست بر محمد و آلش، و ترس از اندوه كيفر، و شوق به وعده‌ى پاداش روزيم كن، تا لذت آنچه را به آنم خوانده‌اى دريابم، و غم و اندوه آنچه را كه از آن به تو پناه جسته‌ام بيابم.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا يُصْلِحُنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً .
(10) بارالها در حقيقت تو آگاهى به آنچه امر دنيا و آخرتم را اصلاح مى‌كند، پس حاجت‌هاى من به مهربانى برآور.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنِي الْحَقَّ عِنْدَ تَقْصِيرِي فِي الشُّكْرِ لَكَ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فِي الْيُسْرِ وَ الْعُسْرِ وَ الصِّحَّةِ وَ السَّقَمِ ، حَتَّى أَتَعَرَّفَ مِنْ نَفْسِي رَوْحَ الرِّضَا وَ طُمَأْنِينَةَ النَّفْسِ مِنِّي بِمَا يَجِبُ لَكَ فِيما يَحْدُثُ فِي حَالِ الْخَوْفِ وَ الْاَمْنِ وَ الرِّضَا وَ السُّخْطِ وَ الضَّرِّ وَ النَّفْعِ .
(11) بارخدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و شناسايى حقيقت كوتاهيم در شكر نعمت‌هايت بر من در آسانى و سختى و سلامتى و بيمارى روزيم كن، تا دريابم شادى خشنودى را و آرامش دل را به اداى وظيفه‌ى تو در آنچه در حال ترس و امن و رضا و غضب و زيان و سود پيش مى‌آيد.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي سَلَامَةَ الصَّدْرِ مِنَ الْحَسَدِ حَتَّى لَا أَحْسُدَ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ فَضْلِكَ ، وَ حَتَّى لَا أَرَى نِعْمَةً مِنْ نِعَمِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ تَقْوَى أَوْ سَعَةٍ أَوْ رَخَاءٍ إِلَّا رَجَوْتُ لِنَفْسِي أَفْضَلَ ذَلِكَ بِكَ وَ مِنْكَ وَحْدَكَ لَا شَريِكَ لَكَ .
(12) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و سلامتى سينه از حسد روزيم فرما، تا آنجا كه بر هيچ يك از احسانهايت به احدى از آفريدگانت حسد نورزم، و تا آنجا كه نعمتى از نعمت‌هايت بر يكى از آفريدگانت در دين يا دنيا يا عافيت يا تقوى يا گشايش يا راحتى را نبينم مگر آنكه براى خود اميد بهتر از آن را بوسيله‌ى تو و از جانب تو داشته باشيم، يكتايى تو و برايت شريكى نيست.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَايَا ، وَ الِاحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ ، حَتَّى أَكُونَ بِمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ ، عَامِلًا بِطَاعَتِكَ ، مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلَى مَا سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ ، حَتَّى يَأْمَنَ عَدُوِّي مِنْ ظُلْمِي وَ جَوْرِي ، وَ يَاْيَسَ وَلِيِّي مِنْ مَيْلِي وَ انْحِطَاطِ هَوَايَ
(13) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و خوددارى از خطاها روزيم فرما، و پرهيز از لغزش‌ها در دنيا و آخرت، در حال رضا و خشم، تا آنچه بر من مى‌گذرد از اين دو حال برايم يكسان باشد، درباره‌ى دوستان و دشمنان، عمل كننده به طاعتت و برگزيننده‌ى رضا و خشنوديت بر هر چه غير طاعت و رضاى توست باشم، تا دشمنم از ستم و جور من در امان باشد، و دوستم از تمايل و انحراف هواى نفسم نااميد گردد.
﴿14﴾
وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَدْعُوكَ مُخْلِصاً فِي الرَّخَاءِ دُعَاءَ الُْمخْلِصِينَ الْمُضْطَرِّينَ لَكَ فِي الدُّعَاءِ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ .
(14) و مرا از آنان دار كه تو را در آسايش با خلوص نيت مى‌خوانند، خواندن درماندگان مخلص در دعا براى تو، به راستى كه تو ستوده‌اى بزرگوارى.
برچسب:
دعای بیست و دو صحیفه سجادیه
-دعای بیست و دوم صحیفه سجادیه
-دعای 22 صحیفه سجادیه
-دعای ۲۲ صحیفه سجادیه
-بیست و دومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
