وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
درود بر فرشتگان عرش الهى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) خداوندا حراستكنندگان عرشت فرشتگانى هستند كه از تسبيح تو ناتوان نمىشوند و از تقديس و تنزيه تو خسته نشده و از عبادت و بندگى تو سست نمىگردند و حاضر نيستند تا قصور و كوتاهى در انجام تكاليف را بر تلاش و كوشش در اجراى دستوراتت برگزينند و يا لحظهاى از شوق و ذوق به سويت غافل شوند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) از ميان آن فرشتگان حضرت اسرافيل صاحب صور است كه هماره انتظار اجازه تو را مىكشد و تا به محض صدور دستور بر صور بدمد و مردگان در قبرها را آگاه سازد
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و ديگرى ميكائيل صاحب جاه و مقام نزد توست كه در طاعت و بندگىات منزلت بالايى دارد.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و آن ديگر جبرئيل امين وحى توست كه آسمانىها همگى فرمانبردار اويند و اوست كه نزد تو داراى شوكت و مقرب درگاهت مىباشد.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و فرشته ديگر حضرت روح است كه بر فرشتگان حجابها فرمانروايى مىكند
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و فرشته روح از عالم امر توست. پس بر همگى آنها درود و بر ساير فرشتگانى كه از نظر مرتبت و مقام در رتبه پائينتر هستند نيز درود و سلام از قبيل ساكنين آسمانها و آنهايى كه در رساندن پيامهايت امانتدارند.
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) همانهايى كه خستگى و سستى در وجودشان راه نيابد و شهوتها باعث نمىشود از تسبيح تو بازمانند و نيز فراموشى كه ناشى از غفلتهاست آنها را از بزرگ دانستن تو مانع نمىشود.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) فرشتگانى كه ديدگانى خاشع دارند و چشم بر تو نمىافكنند و سر به زير انداخته و ميل و رغبت آنها به چيزى است كه نزد تو مىباشد و ذكر نعمتهايت را با حرص و ولع بازگو مىكنند و در برابر كبريايى و بزرگىات متواضع و فروتناند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و فرشتگانى كه وقتى لهيب آتش جهنم را به سوى نافرمانان و گنهكاران مىبينند مىگويند: پروردگارا تو منزهى و حق بندگى تو را آن طور كه سزاوار است بجا نياورديم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس درود فرست بر ايشان و بر روحانيين از فرشتههايت و آنهايى كه نزد تو ارجمندند و آنانكه اخبار غيبى را به پيامبرانت مىرسانند و امينان وحىات مىباشند.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و درود فرست بر انواع فرشتگانى كه براى خود انتخاب كردهاى و آنها را از خوردن و آشاميدن نعمتهاى خود بىنيازشان كردى و ايشان را در طبقات آسمانها جا دادى.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و آنهايى كه در اطراف آسمانها ساكن شده تا وعدهات به پايان رسد و جهان آخرت آغاز گردد.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و سلام و درود بر خزانهداران باران و حركتدهندگان ابرها و
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) بر فرشتهاى كه با صداى زجرآورش رعد را ايجاد مىكند و زمانى كه آن صدا رعدآور شد شعلههاى برق درخشش پيدا مىكند.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) درود بر فرشتگانى كه مشايعتكنندگان برف و تگرگاند و فرشتگانى كه همراه دانههاى باران نازل شوند و فرشتگانى كه بر بادها فرمانروايى مىكنند و آنهايى كه از كوهها حراست مىكنند تا از هم پاشيده نشوند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و بر آنهايى كه وزن آبها و اندازه بارانهاى تند و رگبارها را به ايشان آموختهاى
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و سلام و درود بر فرشتگانى كه براى اهل زمين رسولان بلا و يا رحمت تو هستند
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر سفيران صاحب كرم و نيكوكار و بر نگهبانان با كرامت كه كارشان نوشتن اعمال است و درود بر فرشته مرگ و يارانش و بر منكر و نكير و فرشته رومان كه مامور بازپرسى و آزمايش مردگان در قبرهاست و بر آنهايى كه اطراف بيتالمعمور مشغول طواف مىباشند و سلام و درود بر مالك دوزخ و بر رضوان و كليدداران بهشت.
(19) سلام بر آن ملائكهاى كه دستورات حقتعالى را نافرمانى نمىكنند و آنچه بدان امر شدهاند انجام مىدهند.
(20) همانهايى كه به انسانهاى سعادتمند خطاب مىكنند كه: درود بر شما به خاطر شكيبايى در دنيا و پايان كار شما چه نيكوست
(21) و آنهايى كه به انتظار دستور نشستهاند تا بدانها فرمان داده شود كه انسان بدبخت و مستحق آتش را بگيريد و وى را به زنجير ببنديد و سپس او را به سوى جهنم بكشيد و در آتش اندازيد و اين فرشتگان كارشان را با شتاب انجام مىدهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر آن فرشتهاى كه نامش را نياورديم و مقام و منزلتش و مكان و كارش را ندانستيم نيز درود مىفرستيم.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر ساكنين در هوا و زمين و بر آب و هر كدام كه بر خلق گماشته شدهاند.
(24) پس بر جميع ايشان درود فرست روزى كه هر كس با دو فرشته يكى راننده به سوى معاد و ديگرى شاهد بر اعمال حاضر مىشود.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) پس درود فرست بر ايشان، درودى كه سبب مزيد كرامت و بزرگوارى و طهارت و پاكيزگى آنها شود.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) پروردگارا هرگاه بر فرشتگان خويش درود فرستادى، درود و سلام ما را نيز به آنها ابلاغ فرما و سپس به خاطر گفتار نيكى كه عبارت بود از درود بر ملائكه بر ما نيز درود فرست كه به تحقيق تو صاحب جود و كرمى.