وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
از دعاهاى امام عليهالسلام است در درود بر نگهداران عرش و هر فرشته مقرب
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) بار خدايا، بر حاملان عرشت كه هرگز از پاك شمردنت بازنمىايستند و از پاك ستودنت نمىآسايند و از پرستشت وانمىمانند و هيچ گاه كاهلى را بر كوشش در انجام فرمانت برتر نمىدارند و از عشق به تو غافل نمىشوند درود فرست.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و نيز بر «اسرافيل» داراى صور، آن چشم انتظارى كه در انتظار اجازه صدور فرمانت به سر مىبرد تا با دميدن صور اسيران افتاده در قبور را بيدار كند.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و بر «ميكائيل» كه نزدت داراى مقامى والا منزلت و در فرمانبردارىات مكانى بلند مرتبت دارد.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و بر «جبرئيل» امانتدار وحيت، فرمان روا در ميان اهل سماواتت عالى مقام در پيشگاهت و مقرب درگاهت، و بر «روح» درگاهت.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و بر «روح» آن فرشتهاى كه بر پرده بانان حرمت ولايت دارد.
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و نيز بر آن روح كه از عالم غيب و ملكوت تو باشد درود فرست، و بر فرشتگانى كه فرو مرتبهتر از ايشانند و در آسمان مقيمند و در ابلاغ پيامت امينند.
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و بر آن فرشتگانى كه نه از جديت مدام آزرده شوند و نه از زحمت بسيار وامانده و افسرده گردند، اميال و خواستهها آنان را از تقديست بازنمى دارد، و غفلت و فراموشى، آنان را از بزرگ داشتت منع نمىكند.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) آنان ديده فروافكندهاند و به سويت نظر نمىافكنند و چانه به زير انداختهاند و به آستانت عشقى بى پايان دارند و با ذكر نعمتهايت از خود شدهاند، و در پيش بزرگى و شكوه كبريائيت افتادگى و فروتنى پيشه كردهاند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و نيز بر آن فرشتگان كه هرگاه به جهنم مىنگرند كه چسان بر گنهكاران مىخروشد مىگويند: پاكا خداوندا! تو را آن گونه كه سزد نپرستيديم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) بر آنان و بر تمامى فرشتگان رحمت گسترت و بر شايستگان قرب به پيشگاهت و بر حاملان پيام غيب به پيامبرانت و بر امانتداران وحيت درود فرست.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و بر آن دسته فرشتگانى كه براى خود ممتازشان كردهاى، و با ذكر و تقديست از خوردن و آشاميدن بىنيازشان نمودهاى، و در اعماق طبقات آسمان جاى دادهاى.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و بر فرشتگانى كه بر اطراف آسمان گماشتهاى تا آن گاه كه فرمان در رسد و روزگار به سرآيد.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) بر خزانهداران باران و رانش گران ابر.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر فرشتهاى كه با صداى راندنش غرش رعد شنيده شود و آن گاه كه چنين كند ابرهاى خروشان حركت كنند شعلههاى برق بدرخشد.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر فرشتههاى همراه برف و تگرگ، و بر فرشتگانى كه با بارش قطرات باران فرود آيند، و بر گماشتگان گنجينههاى باد، و بر فرشتگانى كه موكل كوههايند كه استوار مانند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و بر فرشتگانى كه به آنان ميزان آبها و پيمانه آنچه باران شديد و پربار در بر دارد آموختهاى درود فرست.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و همچنين بر فرشتگانى كه به سوى زمينيان با بلاهاى ناگوار يا خوشىهاى دلنواز و خوشگوار فرستادهاى.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر سفيران عالى مقام و نيكو كردار و حافظان ارجمند و حق نوشتار و بر «عزراييل» و يارانش و «منكر» و «نكير» و بر «رومان» بازپرس قبور و بر فرشتگان طوافگر بيتالمعمور و بر «مالك» و جهنم و «رضوان» و خدمتگزاران بهشت بيكران درود فرست.
(19) و نيز بر فرشتگانى كه از سر فرمان خدا برنتابد و آنچه فرمان يابند انجام دهند.
(20) و بر فرشتگانى كه به بهشتيان ندا دردهند. «درودتان باد بر بردبارى كه كرديد چه نيكو سرانجامنى و سرايى».
(21) و بر فرشتگانى كه اگر به ايشان گفته شود «او را بگيريد» و به زنجير كشيد و به آتش درافكنيد» شتابان روى به سويش نهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه نامش از شمار انداختيم و مكانت و منزلتش دربارگاهت و جايگاه و وظيفه الهىاش نشناختيم.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب ساكنند، و بر آنان كه بر جهانيان مأمورند درود فرست.
(24) در آن روزى كه با هر كس نگهبانى است كه او را بكشد و شاهدى است كه بر او گواهى دهد.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) بر آنان چنان درود فرست كه از آن ايشان را كرامت زايد و بر پاكىشان بيفزايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار خدايا، آن گاه كه بر فرشتگان و پيامبرانت درود فرستى و درود ما نيز به ايشان تسليم كنى بر ما نيز به سبب ذكر خيرى كه بر زبانمان روان ساختى درود فرست؛ كه بىگمان تو بسيار بخشنده و گرانمايهاى.