دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، و حاملان عرشت كه در ذكر تسبيح تو سست نشوند، و از ستايش تو به پاكى ملول نگردند، و از پرستشت درنمانند، و سستى و كوتاهى را بر كوشش در اجراى فرمانت مقدم ندارند، و از شيدايى به تو غافل نگردند.

(2) و اسرافيل صاحب صور (شيپور)، همان فرشته‌اى كه چشم دوخته و منتظر اجازه و فرارسيدن فرمان تو مانده، تا با دميدن در صور، مردگان نقش بر زمين شده را كه در گرو گورها هستند از خواب مرگ بيدار سازد.

(3) و ميكائيل كه داراى مقام والا نزد توست و جايگاهى بلند در اطاعت تو دارد.

(4) و جبرئيل كه امين وحيت، و فرمانروا در ميان اهل آسمان‌هايت، و ارجمند در پيشگاهت، و مقرب در نزد توست.

(5) و روحى كه بر فرشتگان پرده‌دار بارگاه تو گماشته شده است.

(6) و روحى كه از عالم امر توست، بر همه آنان درود فرست، و نيز بر فرشتگانى كه در مقامى فروتر از آنانند چون ساكنان آسمان‌هايت، و امانتداران پيام‌هايت.

(7) و آنان كه از پركارى ملول نگردند، و از سخت كوشى سستى و درماندگى به آنان نرسد، و خواسته‌هاى نفسانى آنان را از تسبيح تو سرگرم نسازد، و فراموشى غفلت‌ها آنان را از بزرگداشت تو باز ندارد.

(8) آن ديده فرو هشتگانى كه چشم به سوى تو برندارند، آن سر فرو افكندگانى كه پيوسته دل به آنچه نزد توست بسته‌اند، آن شيفتگانى كه جز ذكر عنايات تو كارى ندارند، و آن فروتنانى كه در برابر عظمت و شكوه كبريايى تو فروتنى كنند.

(9) و آنان كه چون به دوزخ نگرند كه بر سر نافرمانان تو زوزه و زبانه كشد گويند: تو منزهى، ما تو را آن گونه كه شايسته پرستش توست نپرستيده‌ايم.

(10) پس بر آنان درود فرست و نيز بر روحانيان از فرشتگانت، و مقربان درگاهت، و حاملان غيب به رسولانت، و امانتداران وحيت.

(11) و بر گروه‌هاى ديگر فرشتگان كه به خود اختصاص داده‌اى، و با ذكر تقديست از خوردنى و نوشيدنى بى نيازشان داشته‌اى، و در دل طبقات آسمان‌هايت جايشان داده‌اى.

(12) و بر فرشتگانى كه بر اطراف آسمان‌ها قرار دارند آن گاه كه فرمان پايان رسيدن وعده‌ات صادر شود (رستاخيز فرا رسد).

(13) و بر خازنان باران و رانندگان ابر.

(14) و آن فرشته‌اى كه از صداى راندنش بانگ رعدها به گوش رسد، و چون ابر خروشان به صداى راندنش به حركت درآيد شعله‌هاى برق‌ها بدرخشد.

(15) و بر فرشتگانى كه برف و تگرگ را همراهى كنند، و آنان كه با دانه‌هاى بارانى كه مى‌بارد فرود آيند، و فرشتگانى كه كليددار خزاين بادهايند، و آنان كه بر كوه‌ها گمارده شده‌اند تا كوه‌ها از جا حركت نكنند.

(16) و فرشتگانى كه وزن آب‌ها و پيمانه رگبارها و قطرات انباشته باران‌ها را به آنان شناسانده‌اى.

(17) و بر فرستادگانت از فرشتگانى كه آنان را با بلاى ناخوشايند يا آسايش خوشايند به سوى اهل زمين گسيل دارى.

(18) و فرشتگان پيام رسان گرامى و نيكوكار، و حافظان گرامى و نويسنده اعمال، و فرشته مرگ و يارانش، و نكير و منكر (بازپرسان در قبر)، و رومان آزمايش كننده مردگان گور (كه پيش از نكير و منكر مرده را مى‌آزمايد)، و فرشتگانى كه گرد بيت العمور (كعبه آسمانيان) مى‌گردند، و مالك و دربانان دوزخ، و رضوان و كليدداران بهشت.

(19) و فرشتگانى كه «خدا را در آنچه به آنان فرمان دهد نافرمانى نمى‌كنند و آنچه فرمان يابند انجام مى‌دهند»

(20) و فرشتگانى كه (به بهشتيان) گويند: «درود بر شما به پاس صبورى كه كرديد، پس خوب فرجامى است فرجام اين سراى».

(21) و فرشتگان مأمور دوزخ كه چون به آنان گفته شود: «او را بگيريد و به زنجير كشيد، سپس به دوزخ دراندازيد» با شتاب به او رو آورند و مهلتش ندهند.

(22) و نيز هر فرشته‌اى كه نامش را نبرديم، و جايگاهش را نزد تو و مأمورينى را كه به او سپرده‌اى ندانيم.

(23) و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جا دارند و فرشتگانى كه بر آفريدگان گماشته شده‌اند.

(24) پس بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس با دو فرشته پيش راننده و گواه (به صحراى محشر) مى‌آيد.

(25) و بر آنان درود فرست درودى كه كرامتى بر كرامتشان و طهارتى بر طهارتشان بيفزايد.

(26) خدايا، و چون بر فرشتگان و رسولانت درود فرستادى و درود ما بر آنها را به ايشان رساندى، بر ما هم درود فرست كه راه گفتار نيك را در حق آنان به روى ما گشودى، كه تو بخشنده و بزرگوارى.