دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا حاملين عرش تو در انجام وظيفه، كه همانا نگهدارى عرش است قدم سست نمى‌كنند و از تسبيح و تقديس تو خسته و ملول نمى‌گردند آنها در عبادت و اطاعت فرمان تو وامانده و فرسوده نمى‌شوند و در انجام وظيفه قصور نمى‌ورزند، آنها غفلت نمى‌كنند و همواره نگران و حيران عظمت و كبريايى تو هستند، و هميشه چشم بر حكم و گوش بر فرمان تو دارند.

(2) اسرافيل صاحب صور چشم گشوده و در انتظار فرمان و رخصت تو مى‌باشد، تا نفخه خود را در صور بدمد و افتادگان كنار قبور تا خفتگان در شكم خاك را بر پاى دارد.

(3) ميكائيل آن فرشته مقرب كه صاحب جاه و منزلت است و در پيشگاه تو اين مقام را در اثر عبادات و انجام وظيفه به دست آورده.

(4) جبرئيل، امين وحى تو و فرشته مقرب تو در آسمانها صاحب قدر و منزلت است،

(5) ارواح ملائكه كه حامل و نگاهدارنده حجب و سرادق عرش هستند

(6) و ارواحى كه آفريده شده از امر تو مى‌باشند شايان تقديس و تمجيدند. پروردگارا رحمت بفرست بر اين ملائكه و فرشتگان مقرب كه ساكنين آسمانهاى تو و واسطه افاضات تو مى‌باشند

(7) درود و رحمت تو بر مقربين درگاهت و بر مرسلين و پيغام آورندگانى كه در انجام رسالت سستى و ملامتى نداشتند و رنج و درماندگى تعب و سستى به خود راه ندادند و انجام وظايف را از اشتغال به تسبيح و تقديس و تهليل تو باز نداشته و شهوات آنها را از خضوع و خشيت به دربار تو نتوانستند منع كنند. در آنها سهو و يا نسيان و خطا و لغزش راه نداشته‌

(8) همواره در تعظيم و كرنش به پيشگاه تو معترف و متخاشع بوده‌اند. آنها در پيشگاه با عظمت تو رو برنمى‌گردانند هر قدر عواملى در آنها موثر افتد، آنها زنخها پائين انداخته و محو تماشاى كبريائى هستند و رغبت و ميل آنها به سوى نعم بى‌پايان تو متوجه است، آنها به ذكر تو حريصند و در آستان با عظمت و كبريايى تو متواضع و سر به زيرند و ابهت مقام و عظمت پهناور جلال و سطوت تو آنها را كوچك و ناچيز كرده است.

(9) چون به جهنم مى‌نگرند بر گناهكاران و عاصيان تاسف خورند كه چگونه در پيشگاه عظمت و كبريائى حق نافرمانى كردند، پروردگارا تو منزهى و شايسته ستايش و حمد اما ما بندگان آن طورى كه شايان بندگى و اطاعت بود پرستش و عبادت تو را نكرديم،

(10) پروردگارا رحمت بر فرشتگان مقرب تو، بر ملائكه و اهل قرب و كبريائى تو، رحمت بر پاسبانان آستان با عظمت تو و رحمت بر حافظين و امناء وحى تو كه امور پنهانى را بر پيغامبرانت و بر مومنين و موثقين بندگانت رساندند،

(11) رحمت تو بر صاحبان وحى و قبائل فرشتگان كه آنها را به دربار قدس خود اختصاص دادى و آنها را از خوردن و آشاميدن بى‌نياز فرمودى تا تقديس و تعظيم تو گويند، درود به روان آن فرشتگانى كه اندرون طبقات آسمان جاى دادى‌

(12) و بر آن ملائكه‌اى كه در كنار عرش در انتظار فرمان همايونى هستند تا اوامر تو را به وظيفه‌داران برسانند.

(13) درود بر خزانه‌داران باران و رانندگان سحاب و ابرها

(14) و فرشتگانى كه حافظ صداى رعد و برق هستند. درود بر نگهبانان ابرها در حين تلاقى با يكديگر. آرى چون ابرها به حركت درآيند با يكديگر تلاقى‌كنند صداى غرش رعد و برق توليد مى‌شود كه نمونه قهر و غضب الهى مى‌باشد و همان اعلاميه افلاك بر ريزش باران و برف و تگرگ و اختلاف هوا مى‌باشد.

(15) درود بر ملائكى باد كه دانه‌هاى ابر و برف را به زمين‌هاى قابل مى‌فشانند تا ميوه‌هاى گوناگون از آن ظاهر گردد. دورد بر نگهبانان خزانه‌هاى باد و موكلين كوهها كه همچنان باد را در موارد لزوم به حركت مى‌آورند و كوهها را بر جاى خود نگهبانى مى‌نمايند.

(16) درود بر فرشتگانى كه وزن آب را مى‌دانند و كيل آنها را مى‌شناسند كه از كدام يك با چه فشار باران‌هاى سخت مى‌تواند ببارد و با كدام ترشح‌هاى فرح‌بخش مى‌تواند بريزد.

(17) درود و تحيت بر ملائكه‌اى كه حامل وحى تو به اهل زمين مى‌باشند و آنها نگهبان آدميان از بلاياى ناديده مى‌شوند و معيشت بندگان را فراخ مى‌كنند و به نيكوئى رهبرى مى‌نمايند.

(18) درود بر فرشتگان گرامى و نيكوكار و آنهائى كه كاتب اعمال و نويسنده كردار آدميانند. درود بر ملك‌الموت فرشته قابض ارواح و مددكاران او باد و تحيت بر منكر و نكير و رمان و فتان كه فرشتگان پس از مرگ هستند و در قبر و عواقب مرگ و منازل آخرت آزمايشها مى‌كنند. درود بر طوايف فرشتگان كه در بيت المعمور مشغول خدمت هستند و بر مالك و خازنان جهنم و رضوان، درود بر خدمتگذاران بهشت‌

(19) و كسانى كه عصيان و نافرمانى از پروردگار خود نمى‌كنند و هر چه فرمان صادر شود عينا همان را عمل مى‌نمايند.

(20) درود بر آنهائى كه در آغاز هر كار گويند سلام عليكم (سلام بر شما) و به سبب صبر و شكيبائى و تحملى كه در اوامر الهى مى‌كنيد چه نيكو است سرانجام كار شما.

(21) درود بر فرشتگانى كه چون فرمان صادر كنيد بگيرند، غل‌كنند و در آتش اندازند و زود فرمان را اجرا مى‌كنند و مهلت نمى‌دهند.

(22) درود بر هر فرشته‌اى كه ذكر او را نمى‌دانيم و منزلت او را نمى‌شناسيم و بر آن فرشتگانى كه مشاغل آنها را نمى‌دانيم‌

(23) و بر فرشتگان ساكنين هوا و زمين و در آب و هر ملكى كه موكل بر خلقت است.

(24) پروردگارا رحمت تو بر همه اين فرشتگان در آن روزى كه هر نفسى باراننده و شاهدى برگشت مى‌كنند.

(25) رحمت تو بر آنها باد. رحمتى كه كرامت و منزلت و طهارت آنها را افزون مى‌كند طهارتى كه بر پاكى و پاكيزگى آنها مى‌افزايد تا به درجات رفيعه برساند.

(26) پروردگارا هرگاه رحمت بر فرشتگان خود و پيغمبران خود فرستادى سلام و درود ما را نيز بر آنها بفرست. درود و رحمت تو بر آنها باد و به پاس ابواب و نعمى كه به دست آنها بر ما گشوده‌اى از حسن قول و راستى و بخشش و كرم كه ما را آزموده‌اند. آرى تو جواد و بخشنده‌اى زيرا كرم و بخشش تو براى چيزى و به خاطر نفع چيزى نيست. خداوندا در توفيق بگشاى نظامى را ره تحقيق بنماى دلى ده كه يقينت را ستايد زبانى كافرينت را سرايد مده ناخوب را بر خاطرم راه بدار از ناپسندم دست كوتاه درونم را به نور حق بر افروز زبانم را ثناى خود درآموز به داودى دلم را تازه گردان زبورم را بلند آوازه گردان چنان كز خواندنش فراخ شود راى ز مشك افشاندنش خلخ بود جاى سوادش ديده را پر نور دارد سماعش مغز را مخمور دارد به چشم شاه شيرين كن جمالش كه خود بر نام شير نيست فالش دلش در مخزن آسايش آور بدان بخشودنى بخشايش آور نسيمى از عنايت يار او كن ز فيضت قطره‌اى در كار او كن چو فياض عنايت كرد يارى بياراى كان گهر تا چه دارى‌