دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه محمود صلواتی

(1) بار خدايا، درود فرست بر حاملان عرشت كه از تسبيحت خسته نمى‌شوند، و از تقديست ملال نمى‌گيرند، و از پرستشت در نمى‌مانند، و از كوشش در اجراى فرمانت كوتاهى نمى‌كنند، و از شيفتگى و شيداييت غفلت نمى‌ورزند.

(2) درود فرست بر اسرافيل، فرشته‌ى صاحب صور كه چشم گشوده بر هم نمى‌نهد، و فرمانت را انتظار همى‌برد، تا در صور دمد، و فروخفتگان گورها را زنده گرداند.

(3) و بر ميكائيل، فرشته‌اى كه در پيشگاهت بس ارجمند است، و در فرمانبرداريت داراى جايگاهى بلند است.

(4) و بر جبرائيل، آن امين بر وحى‌ات. آن فرمان برده شده‌ى ساكنان آسمانهايت، آن والامقام درگاهت، آن نزديك داشته‌ى پيشگاهت.

(5) درود فرست بر آن روحى كه فرمانرواى فرشتگان حجاب‌هاست، آن روحى كه با عالم امرت آشناست.

(6) پس، بر اينان درود فرست، و بر آن فرشتگانى كه فروتر از اينانند، آنان كه در آسمانهايت جاى دارند، و در رساندن پيامهايت امانتدارند.

(7) و آنان كه از هيچ كوششى خستگى و از هيچ رنجى درماندگى و واماندگى ندارند. آنان كه خواهشهاى نفسانى از تسبيحت بازشان نمى‌دارد، و فراموشى‌ها و بى خبرى‌ها از بزرگداشتت رويگردانشان نمى‌سازد.

(8) از خشوع ديده بر هم نهاده‌اند، و آنچه را نزد توست مشتاقانه آرزومندند، و آزمند ياد نعمت‌هاى تو مى‌باشند.در برابر عظمت و كبرياييت فروتنند.

(9) و چون به لهيب دوزخ بنگرند كه بر گنهكاران نهيب مى‌زند، گويند: تو منزهى، ما آنچنان كه سزاوار پرستش توست تو را نپرستيديم.

(10) بار خدايا، برايتان درود فرست و بر فرشتگان روحانى‌ات، و آنان كه به درگاهت مقرب‌اند، و آنان كه حاملان غيب به پيامبران و امانتداران وحى‌اند.

(11) و بر دسته‌هاى گوناگون از فرشتگانى كه ويژه‌ى خود گردانده‌اى، و با تقديست از خوردن و آشاميدن بى نيازشان ساخته‌اى، و در درون طبقات آسمانهايت مأواشان داده‌اى.

(12) و بر آنان كه چون وعده‌ات فرا رسد بر كرانه‌هاى آسمانهايند.

(13) و برخازنان و روان كنندگان ابرها.

(14) و آن فرشتگان كه از نهيبشان تندران غرند، و از نوايشان آذرخش‌ها درخشند.

(15) و بر آن فرشتگان كه دانه‌هاى برف و تگرگ را همراهند، و آنان كه با قطره‌هاى باران فرود آيند، و بر آن فرشتگان كه نگهبانان خزانه‌هاى بادهايند، و آنان كه گماشته بر پيش گيرى از فروپاشى كوه‌هايند.

(16) و آنان كه بدانان آموخته‌اى كه آبها و بارانها و رگبارها چه مقدارند.

(17) درود فرست بر فرشتگانى كه فرستادگانت به ساكنان زمينند، كه بر آنان گرفتارى ناگوار يا گشايش خوش فرود آرند.

(18) و آن سفيران گرامى نيكوكار و آن نويسندگان بزرگوار كه اعمال ما را نگارند. درود فرست بر فرشته‌ى مرگ (ملك الموت) و يارانش، و بر بازپرسان گورها (نكير و منكر) و فرشته‌ى رومان آزماينده‌ى مردگان در گور، و بر طواف كنندگان بيت المعمور و بر مالك و نگهبانان دوزخ، و بر رضوان، و بر دربانان بهشت.

(19) و بر آنان كه از فرمان خدا سر بر نمى‌تابند هر چه فرمان يابند همان كنند.

(20) درود فرست بر آن فرشتگان كه مى‌گويند: «به خاطر شكيبايى‌تان درودتان باد، و سراى نيكوى آخرت بر شما مبارك باد».

(21) و بر فرشتگان دوزخ، كه چون به آنان گفته شود: «بگيريدش و در زنجير كشيدش آنگاه به دوزخ بريدش» بى درنگ بدون آنكه مهلتش دهند بگيرندش.

(22) درود فرست بر آن فرشتگانى كه نامشان را نياورديم، و جايگاهشان را ندانستيم و نمى‌دانيم كه از سويت به چه كار مأمورند.

(23) درود فرست بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب، و آنان كه بر ديگر آفريدگان گماشته‌اى.

(24) بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس آيد، با او فرشته‌اى است كه مى‌راندش، و فرشته‌اى است كه گواهى دهد به كردارش.

(25) و بر آنان درود فرست، درودى كه بر كرامت و پاكيشان كرامت و پاكى ديگرى بيفزايد.

(26) بار خدايا، آنگاه كه بر فرشتگان و پيامبرانت درود مي فرستي، ‌و درود ما را بدانان مي رساني، ‌بر ما نيز كه زبانمان را به ثنايشان گشوده اي درودت را فرو ببار، كه تو بي گمان گشاده دستي هستي بزرگوار.