وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
درود و تحيت آن حضرت بر حملهى عرش و فرشتگان مقرب خدا
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) پروردگارا! نگهدارندگان عرش تو، آنها كه از تسبيح گويى تو سست نمىشوند، و از تقديس و ذكر پاكى تو ملول و دلگير نمىگردند، و از پرستش و بندگى تو وامانده نمىشوند، و كوتاهى و تنبلى را بر كوشش در فرمان تو ترجيح نمىدهند، و از عشق و سرگشتگى به تو غافل نمىشوند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و اسرافيل، دارندهى صور، فرشتهى سرپا ايستاده و آماده باشى كه چشم بر هم نمىنهد و انتظار اجازه و دستور تو را مىكشد، تا كى فرمان تو رسد تا او با دميدن در صور، مدهوشان به گروگان گرفته شده در گورها را بيدار كند.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و ميكائيل كه در پيش تو گرامى و داراى جايگاه بلند و مقام ارجمند از فرمانبرى تو است.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و جبرئيل، كه بر وحى تو امين و مورد اطمينان و در ميان آسمانيان فرمانروا، و در پيشگاه تو با اعتبار و در نزد تو مقرب است.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و روح (اسم فرشتهاى است) كه او سركردهى فرشتگان حجابهاست.
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و روحى، كه او از عالم امر تو است، پس بر آنها و بر فرشتگانى كه پايينتر از آنهايند، آنان كه در آسمانهاى تو مىنشينند و اهل امانت بر پيامهاى تو هستند، درود و رحمت بفرست.
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و فرشتگانى كه هيچ ملالى از خستگى و واماندگى و سستى از رنج و تعب در آنها راه ندارد، و خواهشهاى نفسانى، آنها را از ذكر و تسبيح تو بازندارد، و غفلت و فراموشى، آنها را از بزرگداشت تو دور نمىسازد و جدا نمىكند.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) فرشتگانى كه در مقابل هيبت و شكوه و عظمت تو چشمشان به پايين است، و جرأت نگاه به تو را ندارند. و سرهاى خود را نيز به زير انداختهاند. فرشتگانى كه در آنچه در پيش تو است چشم اميد دوخته و آن را آرزو كنند. و به ياد نعمتهاى تو شيفتهاند. و در برابر بزرگى و شكوه و عظمت و والايى تو كوچك و فروتنند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و فرشتگانى كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشانند ببينند مىگويند: تو پاك و منزهى، و ما آن چنان كه شايسته بود تو را بندگى كنيم، بندگى نكرديم!
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس بر آن فرشتگان و بر روحانيان از فرشتگانت و آنان كه پيش تو داراى رتبهاند، و غيب و امور پنهانى و پوشيده را به پيامبران تو مىرسانند، و بر وحى تو مورد وثوق و اعتمادند، درود و رحمت بفرست.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و بر دستههاى فرشتگانى كه تنها به عبادت و سجود تو مشغولند، و آنها را از خوردنى و آشاميدنى بىنيازشان كرده و به تقديس و ذكر خود واداشتهاى، و آنها را در طبقههاى آسمانهايت جاى دادهاى درود بفرست.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و بر فرشتگانى كه در گوشههاى آسمانهايت به انتظار مأموريت هستند تا فرمان انجام ارادهى تو و عملى شدن وعدهات فرارسد.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و بر فرشتگانى كه خزانه داران باران و رانندگان ابر هستند.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر فرشتهاى كه با صداى راندن او و غرش رعد و برق به گوش مىرسد و آنگاه تخت روان ابر با آن صدا به شنا درمىآيد و شعلههاى برقها از ميان ابرها بيرون مىجهد و مىدرخشد.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر فرشتگانى كه برف و تگرگ را همراهى مىكنند. و فرشتگانى كه وقتى دانههاى باران مىبارد فرود مىآيند. و فرشتگانى كه مسؤول و عهدهدار خزانههاى بادها هستند. و فرشتگانى كه بر كوهها گماشته شدهاند تا از جاى كنده نشوند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و بر فرشتگانى كه وزن آبها و پيمانهى آنچه را كه بارانهاى سخت و رگبارها آن را دربرمىگيرند به آنها ياد دادهاى.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و بر فرشتگان فرستاده شده به سوى اهل زمين كه مأمورند بلا و گرفتارى ناگوار و نعمت و گشايش دلخواه و خوشايند را به آنها برسانند.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر سفيران بزرگوار و نيكوكار، و كنترل كنندگان عالىمقام نويسنده، و بر فرشتهى مرگ و يارانش، و بر منكر، و نكير، و بر فرشتهى آزمايش كنندهى مردگان در گور- بنام روحان- و بر فرشتگانى كه دور بيت معمور مىچرخند، و بر مالك و مأموران دوزخ، و بر رضوان و دربانان و پردهداران بهشت.
(19) و بر فرشتگانى كه در آنچه كه خدا به آنها فرمان داده او را نافرمانى نكنند، و آنچه را كه به آن امر شدهاند انجام مىدهند.
(20) و بر فرشتگانى كه به اهل بهشت مىگويند: سلام و درود بر شما باد در برابر شكيبايى و تحمل بر انجام تكليف كه از خود نشان داديد، پس چه نيكو و خوب است خانهى واپسين.
(21) و بر فرشتگان عذاب كه هرگاه به آنها گفته شود: او را بگيريد و زنجيرش كنيد سپس او را به دوزخ اندازيد! به سرعت او را دستگير مىكنند و مهلتش نمىدهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه ياد او را فراموش كرديم، و ندانستيم كه جايگاه و مقام او در پيش تو چگونه است و او را به چه كارى گماشتهاى.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر فرشتگانى كه ساكنان هوا و زمين و آبند. و آن فرشتگانى كه گماشته شده بر خلقند.
(24) پس روزى كه هر كس با يك مأمور مراقبت كننده و گواه مىآيد.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و بر آنها درودى بفرست كه بر ارزش و مقام و پاكيزگىشان بيفزايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار خدايا! وقتى بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادى و درود و سلام ما را نيز به آنها رساندى، پس به سبب گفتار نيك و ياد خير آنها كه تو آن را بر ما گشودى و رهنمون شدى بر ما نيز رحمت و درود بفرست كه تو بخشنده و بزرگوارى.