وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
از دعاهاى امام عليهالسلام است در درود بر نگهداران عرش و هر فرشتهى مقرب
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) بار خدايا و نگهداران عرشت كه از تسبيح و منزه نمودن تو سست نمىشوند، و از تقديس و مبرى گردانيدن تو به ستوه نمىآيند، و از پرستش تو مانده نمىشوند، و تقصير و كوتاهى بر كوشش در (بارهى) امر و فرمان تو اختيار نمىنمايند، و از شيفتگى به سوى تو غفلت و فراموشى ندارند،
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و اسرافيل صاحب صور (: چيزى كه در آن مىدمد) كه چشم گشوده و بر هم نمىنهد منتظر دستور و فرمان تست تا به دميدن (در صور) افتادگان گر و گورها را آگاه گرداند (مردگان را زنده نمايد)،
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت و از طاعت و بندگيت صاحب مقام بلند است،
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و جبرئيل امين و درستكار بر وحى (و پيام تو)، و پيروى شدهى در آسمانها، و ارجمند در پيشگاه و مقرب در نزد تو است،
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و روح (نام فرشتهايست) كه موكل و گماشته بر فرشتگان حجابها است،
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و روح آن (فرشتهاى) كه از عالم امر (اسرار) تو است بر آنها درود فرست، و بر فرشتگانى كه پائينتر از آنانند: آنها كه در آسمانهايت جا دارند، و بر رساندن پيغامهايت درستكارند،
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و فرشتگانى كه از هيچ كوشش خستگى و از هيچ رنج ماندگى و سستى به آنها رونمىآورد، و شهوات و خواهشها آنان را از تسبيح تو بازنمىدارد و فراموشى كه پيدايش آن از غفلتها و بىخبريها است آنها را از تعظيم و بزرگ دانستن تو جدا نمىسازد،
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) فرشتگانى كه چشمها بستهاند و نگريستن به سوى تو را قصد نمىنمايند، و زنخهاى خود را به زير انداختهاند، فرشتگانى كه رغبت و خواستشان در آنچه كه نزد تو است بسيار است، و به ياد نعمتهايت حرص دارند، و در پيشگاه عظمت و بزرگواريت متواضع و فروتنند،
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و فرشتگانى كه چون دوزخ را بر گناهكاران تو ببينند كه صداى شعله و برافروختگيش شنيده مىشود مىگويند: منزه و پاكى تو ما تو را چنانكه سزاوار عبادت و بندگى تو است پرستش ننموديم
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس درود فرست بر ايشان و بر روحانيين از فرشتگانت (:از فرشتگان رحمتت) و آنان كه نزد تو قرب و منزلت دارند، و رسانندهى غيب (امور پنهانى) به پيامبرانت مىباشند، و آنان كه درستكارند بر وحى (و پيام) تو،
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و بر اصناف گوناگون فرشتگان كه براى خود اختصاص دادهاى، و آنان را با تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بىنياز كردهاى، و در درون طبقههاى آسمانهايت جا دادهاى،
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و بر فرشتگانى كه در گوشههاى آسمانهايت توقف نمودهاند براى رسيدن فرمان به تمام گشتن وعدهى تو (روز رستاخيز)
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و بر خزانهداران باران و رانندگان ابر،
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر فرشتهاى كه از صداى زجر و راندنش بانگ رعدها شنيده مىشود، و چون ابر خروشان به صداى زجر او به شنا درآيد (رفت و آمد نمايد) شعلههاى برقها بدرخشد،
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگاند، و فرشتگانى كه با دانههاى باران كه مىبارد فرود مىآيند، و فرشتگانى كه بر خزانههاى بادها زمامدارانند، و فرشتگانى كه بر كوهها گماشته شدهاند تا از هم نپاشند،
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و بر فرشتگانى كه سنجش آبها و پيمانهى بارانهاى سخت و رگبارها را به آنان شناساندهاى،
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و بر فرشتگان فرستاده شده به اهل زمين كه گرفتارى ناگوار و گشايش خوشايند (بلا و رحمت) مىآورند،
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر (فرشتگان) سفراء گرامى نيكوكار، و نگهبانان بزرگوار نويسنده (كردارها) و بر ملكالموت (فرشتهى مرگ) و يارانش، و بر منكر و نكير (دو فرشتهى بازپرس در قبر) و رومان آزمايشكنندهى (اهل) قبرها، و بر طوافكنندگان بيتالمعمور (در آسمان) و بر مالك و زمامداران دوزخ و بر رضوان و كليدداران بهشتها،
(19) و بر فرشتگانى كه خدا را در فرمانهايش نافرمانى نمىنمايند، و آنچه به آن مامورند بجا مىآورند،
(20) و بر فرشتگانى كه (به اهل بهشت) مىگويند: درود بر شما به پاداش آنكه (در دنيا) شكيبائى كرديد پس نيك است سرانجام آن سراى،
(21) و بر فرشتگانى كه پاسبانانند كه هرگاه به ايشان گفته شود: او را (اهل آتش را) بگيريد و در غل كشيد و به دوزخ اندازيد به شتاب به او روآورند و مهلتش نمىدهند،
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه نام او را نياورديم و مقام و منزلتش را در پيشگاه تو و اينكه به چه كارى او را برگماشتهاى ندانستيم،
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جا دارند و بر آنانى كه بر خلق گماشته شدهاند،
(24) پس بر ايشان درود فرست در روزى (محشر) كه هر كس مىآيد و با او راننده و گواهى (از فرشتگان) است،
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و بر آنان درود فرست درودى كه كرامت و مقامى و پاكيزگى و تقربى بر تقربشان بيافزايد،
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار خدايا و چون بر فرشتگان و پيامبرانت درود فرستادى و درود ما را به ايشان رسانيدى پس به سبب گفتار نيكو (صلوات) دربارهى ايشان كه راه آن را تو گشودى (بر ما درود فرست كه تو بسيار بخشنده و بزرگوارى)