وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
در طلب رحمت بر حاملان عرش و فرشتگان مقرب ديگر
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) درود بر حاملان عرشت و فرشتگانى كه بىهيچگونه سستى در تسبيح تواند و از تقديس تو ايشان را ملال نيايد و از پرستشت باز نمىايستند و در فرمانبرى از تو بىقصور كوشا مىباشند و از نهايت اشتياق به قربت غافل نمىمانند،
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) يكى همان اسرافيل است دارندهى صور (يا شيپور حاضر باش) كه گوش بر فرمان است تا با در دميدن در شيپور «بيدار شو!» خفتگان گور را از خواب مرگ بيدار كند
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) ديگرى ميكائيل است كه در نزد تو وى را جايگاهى بلندست و در طاعت تو مقامى رفيع دارد
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و آنگاه فرشته امين وحى جبرئيل است كه در ميان اهل آسمانها مورد اطاعت و در پيشگاه تو مقرب است
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و آنگاه درود باد بر فرشتهى «روح» كه از عالم امر توست
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و آن «روح» ديگر كه پردهدار فرشتگان مادونترند در ميان ساكنان آسمانهايت، و امانتدار پيامهاى تو مىباشند
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و آن فرشتگان كه از تلاش دلگير نمىگردند و از هيچ رنجى واماندگى و سستى نشان نمىدهند و هواهاى نفسانى ايشان را از تسبيح تو باز نمىدارد و سهو ناشى از غفلت رشتهى بزرگداشت الهى را در پيشگاهش فرو نمىگسلد.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) از فروتنى ديده فروهشته و ياراى نگريستن در تو را ندارند. سر به پائين فكندهاند و شوق ايشان به چيزهائى كه در نزد توست افزون است. آنانند كه دلباختهى ياد عطاياى تواند و در برابر شكوه كبرياى تو خاشع و راكعاند
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و درود بر آن فرشتگانى كه چون جهنم را با لهيب آن بر گناهكاران مشاهده كنند، گويند: «پاكا كه تويى خداوندا، ما تو را آنگونه كه سزاوار عبادت تو بود نپرستيديم!»
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس درود باد بر آنان و آن گروه «ارواح مجرده» از فرشتگانت و آنها كه مقرب درگاه تواند و حاملان پيام غيبى به سوى فرستادگانت و امناى وحى تو،
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و آن گروه از فرشتگانى را كه به خود اختصاص دادهاى و به تقديس خود از خوردن و آشاميدن بىنيازشان گردانيدهاى و در درون طبقات آسمانهايت جاى دادهاى
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و درود بر آن فرشتگان كه در اكناف آسمانها ايستادهاند كه تا چه وقت وعدهى الهى فرا مىرسد.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) درود بر خازنان باران و رانندگان ابرها
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر آن فرشتهاى كه از نهيب وى بانگ رعد شنيده مىشود و چون ابرها روان شوند از دل ايشان آذرخشها جهيدن گيرد
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر آن فرشتگان كه فرود آمدن دانههاى برف و تگرگ را پىگيرى مىكنند و همپاى قطرههاى باران فرود مىآيند، و درود بر آن فرشتگانى كه نگاهبانان خزائن بادهايند و آنهايى كه متصدى كوههايند تا مبادا از هم فرو پاشند
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و آن فرشتگانى كه ميزان و اندازهى بارانها را به ايشان آموختهاى.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و درود بر فرستادگان تو از سنخ فرشتگان به سوى ساكنان زمين كه يا حامل محنت بلاى سخت و يا نعمت دلپذيرند
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و درود بر آن فرستادگان ارجمند نيكو پى و آن بزرگوارانى كه كاتب و حافظ اعمال ما مىباشند و درود بر فرشتهى مرگ و يارانش و منكر و نكير و رومان، آزمايشگر گورها و آن فرشتگان كه بر گرد بيتالمعمور الهى در چرخشند و بر مالك و خازنان جهنم و رضوان و خدمتگزاران بهشت
(19) و آنهايى كه از آنچه خدا به ايشان دستور مىدهد سر نمىپيچند و آنچه را بدانها امر داده انجام مىدهند
(20) و آنان كه بهشتيان را گويند: «درود بر شما به پاس آنچه شكيبايى ورزيديد، سراى آخرت چه نيك سرايى است
(21) و درود بر فرشتگان عذاب (يا: زبانيه) كه چون بديشان فرمان رسد كه: «او را بگيريد و در زنجير كشيد و در دوزخش اندازيد». بىدرنگ، و بىآنكه گناهكار را مهلت دهند، وى را گريبان گيرند
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و درود بر فرشتگانى كه در وهم ما نمىگنجند و از مكان و نقشى كه ايفا مىكنند بىخبريم
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و درود بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب و بر هر فرشتهاى كه بر آفريدههايت گماشتهاى
(24) و درود باد بر ايشان در آن روز كه با هر كس فرشتهاى است كه وى را همى راند و فرشتهاى ديگرست كه بر كردارهاى وى گواهى مىدهد.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و درود باد بر آنان آنگونه درودى كه كرامت و پاكى بر كرامت و پاكى ايشان افزايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار خدايا! در آن هنگام كه بر فرشتگان و فرستادگانت درود مىفرستى و سلام ما را بديشان مىرسانى، پس در اين ذكر خير و درود بر ايشان بر ما نيز رحمت فرماى، چرا كه تو بخشايشگر كريمى.