وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
دعاى آن حضرت در طلب رحمت بر حملهى عرش و بر هر فرشتهى مقربى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) بار الها و (رحمت فرست بر) حملهى عرشت كه از تسبيح تو سست نمىشوند و از تقديست ملول نمىگردند و از عبادتت وانمىمانند و در مقام امر تو كوتاهى را بر كوشش نمىگزينند و از شيفتگى به سوى تو غافل نمىشوند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و بر اسرافيل صاحب صور كه (چشم بر حكم و گوش بر فرمان) در انتظار صدور دستور و حلول امر توست تا به دميدن (در صور) درافتادگان به زندان قبور را از (خواب مرگ) بيدار كند
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و بر ميكائيل كه نزد تو صاحب جاه و از اطاعت تو داراى مقام بلند است
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و بر جبرئيل امين وحيت كه در ميان اهل آسمانها مطاع و در پيشگاه تو ارجمند و نزد تو مقربست
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و بر آن روح كه به فرشتگان حجب موكلست
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و بر آن روح كه از عالم امر توست، پس بر همگى ايشان رحمت فرست و (همچنين) بر فرشتگانى كه پائينتر از ايشانند از ساكنان آسمانهايت و اهل امانت بر پيامهايت
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و آن فرشتگان كه از كوشش ملول نمىشوند و از هيچ تعبى واماندگى و سستى نمىگيرند، و هوسها ايشان را از تسبيح تو باز نمىدارد و سهوى كه ناشى از غفلتها است رشتهى تعظيمشان را در پيشگاه تو نمىگسلد
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) چشمشان به خشوع فرو بستهاند و قصد نگريستن (به انوار عظمت) تو نمىكنند و (در برابر سلطنت قاهرهات) سرها به زير افكندهاند و به معرفت و رحمتت اشتياق جاودانه دارند و به ياد كردن نعمتهايت شيفته و در برابر عظمت و جلال كبريائت متواضعند
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان بينند مىگويند (منزهى تو اى خدا) ما تو را چنانكه سزاوار عبادت توست عبادت نكرديم)
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس رحمت فرست بر ايشان و بر روحانيين از فرشتگانت و اهل قرب و منزلت در پيشگاهت و حاملين (پيام) غيب به سوى پيغمبرانت و امناء بر وحيت
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و (بر) آن قبائل از فرشتگان كه ايشان را به خود اختصاص دادهاى و به وسيلهى (تسبيح) و تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بىنياز كردهاى و در اندرون طبقات آسمانهايت جاى دادهاى
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و (بر) آن فرشتگان كه چون فرمان تو به عملى ساختن وعدهات (به قيام رستاخيز) صادر شود بر اطراف آسمانها گماشته شوند
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و بر خزانهداران باران و رانندگان ابر
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر آن فرشتهاى كه از صداى زجرش بانگ رعدها شنيده شود و چون ابر خروشان به وسيلهى او به شنا درآيد شعلههاى برقها بدرخشد
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر فرشتگانى كه دانههاى برف و تگرگ را بدرقه مىكنند و فرشتگانى كه با قطرههاى باران فرود مىآيند و فرشتگانى كه وكيلند بر خزانهى باد و فرشتگانى كه بر كوهها گماشته شدهاند تا از جاى در نروند
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و فرشتگانى كه مقدار وزن آبها و كيل بارانهاى سخت و رگبارهاى متراكم را به ايشان شناساندهاى
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و فرستادگان از فرشتگانت كه گرفتارى ناگوار و گشايش خوشايند به اهل زمين فرود مىآورند و بر فرشتگان اصلاح پيشهاى كه كريم و نيكوكارند
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر فرشتگان بزرگوارى كه حفظكننده و نويسندهاند و بر فرشتهى مرگ و يارانش و بر منكر و نكير و بر (رومان) آزمايشكنندهى (اهل) قبور و بر طوافكنندگان بيتالمعمور و بر مالك و خازنان (دوزخ) و بر رضوان و كليدداران بهشت
(19) و بر فرشتگانى كه (مامور آتشند) و خدا را در آنچه به ايشان فرمان دهد نافرمانى نمىكنند و ماموريت خود را انجام مىدهند
(20) و بر فرشتگانى كه (به اهل بهشت) مىگويند (درود بر شما باد در برابر آنكه صبر كرديد پس نيكو سرانجامى است)
(21) و بر فرشتگان پاسبانى كه چون به ايشان گفته شود كه (او را بگيريد و در غل كشيد و به دوزخ درافكنيد) شتابان به سوى دوزخ رو مىآورند و او را مهلت نمىدهند
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه نام او را از شمار انداختيم و منزلت و مقامش را نزد تو و ماموريتى را كه به او محول فرمودهاى ندانستيم
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب و بر هر فرشتهاى كه بر خلق گماشتهاى
(24) پس بر همگى ايشان رحمت فرست آن روز كه هر كس در حالتى مىآيد كه رانندهى و گواهى با او است
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و رحمت فرست بر ايشان كه كرامتى بر كرامت و پاكيزگى بر پاكيزگيشان بيفزايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار الها و چون بر فرشتگان و فرستادگانت رحمت فرستى و درود ما را به ايشان رسانى پس به سبب آنكه ما را به ذكر خير ايشان توفيق دادهاى بر ما نيز رحمت فرست. زيرا كه تو بسيار بخشنده و كريمى.