وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
در درود بر حاملان عرش الهى و هر فرشتهى مقرب
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) خدايا! و نگهداران عرشت كه از تسبيح و تنزيهت سست نشده و از
تقديست ملول نمىگردند، و از پرستش تو درمانده نشده، و كوتاهى كردن را بر كوشش در امر و فرمانت اختيار نمىنمايند، و از شيفتگى به سويت غفلت و فراموشى ندارند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و اسرافيل، صاحب صور كه چشم گشوده و منتظر فرمانت است تا با دميدن در صور آنانكه در گورها آرميدهاند را بيدار گرداند،
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت و از طاعت و بندگيت صاحب مقام بلند است،
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و جبرئيل كه امين و درستكار بر وحى و پيروى شده در آسمانها و ارجمند نزد تو و مقرب درگاهت است،
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و روح كه موكل بر فرشتگان حجابهايت مىباشد،
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و روح كه از عالم امر است.
بر آنان درود فرست، و بر فرشتگانى كه غير از اينان مىباشند، آنانكه در آسمانهايت جاى دارند، و بر رساندن پيامت درستكارند،
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و آنانكه از هيچ كوششى خستگى، و از هيچ رنجى سستى به ايشان روى نمىآورد، و شهوات و خواستهها ايشان را از تسبيح تو بازنمىدارد، و فراموشى كه پيدايش آن از غفلتها و بىخبريهايت آنها را از تعظيم و بزرگداشت تو جدا نمىسازد.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) فرشتگانى كه چشم بستهاند و ديدار تو را قصد نمىكنند، سر به زير
نهادهاند، آنانكه رغبتشان در آنچه نزد توست بسيار است، شيفتهى ذكر نعمتهايت هستند، و در پيشگاه عظمت و بزرگواريت فروتنند،
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و كسانى كه چون جهنم را بر گناهكاران تو ديدند كه صداى شعلههايش شنيده مىشود مىگويند: پاك و منزهى تو را چنانكه سزاوار عبادت و بندگى تو بوده عبادت نكردهايم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس بر ايشان درود فرست و بر روحانيون از فرشتگانت و آنانكه نزد تو قرب و منزلت دارند، و آنانكه رسانندهى امور پنهانى به پيامبرت باشند و آنانكه بر وحيت درستكارند.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و بر اصناف گوناگون فرشتگان كه براى خود اختصاص دادهاى، و آنان را با تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بىنياز كردهاى، و در درون طبقات آسمانهايت جا دادهاى،
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و بر آنانى كه در گوشههاى آسمانهايت براى رسيدن فرمانت به تمام گشتن وعدهات توقف نمودهاند،
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و بر خزانهداران باران و حركتدهندگان ابر.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر فرشتهاى كه از صداى زجر و راندنش بانگ رعدها شنيده مىشود، و چون ابر خروشان صداى او را بشنود شعلههاى برقها بدرخشد،
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر آنانكه همراه برف و تگرگند، و با دانههاى باران كه فرومىريزد مىآيند، بر خزانههاى بادها زمامدارند. و آنانكه بر كوهها گماشته شدهاند تا از هم نپاشد،
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و آنانكه سنجش آبها و پيمانهى بارانهاى سخت و رگبارها را به آنان شناساندهاى.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و بر فرشتگان فرستاده شده به اهل زمين كه خبر گرفتارى ناگوار و گشايش خوشايند مىآورند،
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر سفيران گرامى نيكوكار، و نگهبانان بزرگوار نويسنده، و بر فرشتهى مرگ و يارانش، و بر منكر و نكير، و رومان آزمايشكنندهى كسانى كه در قبرند، و بر آنانكه دور بيتالمعمور مىگردند، و بر مالك فرشتهى موكل بر جهنم و ياران او، و بر رضوان فرشتهى موكل بر بهشت و ياران او.
(19) و آنانكه «از اوامر الهى تخلف نمىكنند و آنچه فرمان دهد انجام دهند»،
(20) و آنانكه مىگويند: «درود بر شما باد بر آنچه شكيبائى نموديد، پس چه نيكو سرانجامى است»،
(21) و آنانكه موكل بر جهنم هستند، هر گاه به ايشان گفته شود: «او را بگيريد و در زنجير كشيد و به دوزخ اندازيد»، به شتاب به او روى آورند و مهلتش نمىدهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه نام او را نياورديم و مقامش را در پيشگاه تو و كارش را نزد تو نمىدانيم،
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جاى دارند، و بر آنانكه بر موجودات گمارده شدهاند،
(24) پس بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس مىآيد با او راهنما و گواهى مىباشد،
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و بر ايشان درود فرست درودى كه كرامتى بر كرامتشان بيفزايد، و پاكيزگى بر پاكيزگى آنان افزون گرداند.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) خدايا! آنگاه كه بر فرشتگانت و رسولانت درود فرستادى، و درودهاى ما را به آنان رساندى، پس به سبب گفتار نيكو دربارهى ايشان كه راه آن را تو گشودى بر ما درود فرست، كه تو بسيار بخشنده و بزرگوارى.