فارسی
دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه سید رضا آل ياسین
دعای 2
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
درود بر حمله عرش و فرشتگان مقرب
درود بر حمله عرش و فرشتگان مقرب
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) درود از خداوند كيهان مدار
به جان ملائك بود بيشمار
كه هستند بر عرش حق عهده‌دار
به تسبيح، گوينده ليل و نهار
به سعيند در طاعتش همگروه
نگشته ز تقديس يكدم ستوه
نكردند تقصير امر خدا
نبودند از درگه حق جدا
عبادت نمودند با سعى جان
ز مهر خدايند شيدائيان
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) سرافيل زان جمله اندر حضور
موكل بود تا دمد نفخ صور
اجازت چو يابد دمد نفخ صور
به ميعاد خواند اسيران گور
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) دگر بر مكائيل عاليمقام
كه در طاعتت كرده دائم قيام
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) دگر جبرئيل به عزت قرين
كه او هست بر وحى يزدان امين
همان جبرئيلى كه در آن حريم
بود حاجب وحى حق از قديم
بود محترم در حريمت چنان
كه عزت بگيرد از وى به جان
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و روحى، كه همواره پرواز گر
به فرمان يزدان نهادست سر
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و روحى، كه همواره پرواز گر
به فرمان يزدان نهادست سر
درود از تو بر جمع افرشتگان
كه هستند در پهنه‌ى آسمان
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) به عرشند اين جمله پروانه‌وار
امينند در حضرت كردگار
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) نه از پا درآيند با خستگى
به شهوت ندارند دلبستگى
نگردند از ذكر و تسبيح باز
امينند بر درگه بى‌نياز
به غفلت نگردند يكدم دچار
ز تعظيم و تقديس پروانه‌وار
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) فرو بسته در حضرتت ديدگان
مطيعند در خدمتت هر زمان
به شوق فراوان به حكم حيا
نكردند در حضرتت ديده وا
فروتن به خدمت به ذكر نعم
همه شهره باشند در آن حرم
ستايند هر دم ترا با جلال
نيايشگرانند صاحب كمال
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) به دوزخ چو بستند آنان نظر
چو آتش زند دوزخى را شرر
به تسبيح گويند ذكرت بجان
نبوديم شايسته چون بندگان
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) درودت بر اين پاك جانان تمام
كه هستند نزديك بر آن مقام
امينند اين راز داران تمام
به پيغمبرانت چو كردى پيام
به الهام و وحيند اينان امين
رسانيده بر توده‌ى مرسلين
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) گزيدى چو اينان پى حمل راز
ندارند بر نان و آبى نياز
به امرت وطن كرده در آسمان
درود از تو بر خيل افرشتگان
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) به امرت وطن كرده در آسمان
درود از تو بر خيل افرشتگان
كه هستند امر تو را عهده‌دار
به حكم تو هستند فرمانگزار
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) درود از خداوند بر آن ملك
كه بر حمل باران نمايد كمك
بگيرد به كف ابرها را زمام
از اين سو بدانسو كشد صبح و شام
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) به فرمان او غرش رعد و برق
چو تندر برآيد ز غرب و ز شرق
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) به همراه باران و برف آنزمان
فرو ريزد از پهنه آسمان
درود از تو بر خازن تند باد
نگهبان بر كوه سنگين نهاد
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) چنين كرد كو نيز تعليم آب
كه بر كيل و پيمانه شد كامياب
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) درود از تو بر جمع افرشتگان
پيام‌آوران تو بر مردمان
موكل گزيدى بر اهل زمين
پيامت رسانند بر آن و اين
كه آگاه گردند قبل از بلا
بر آنان شود رحمتت بر ملا
﴿19﴾
وَ الَّذِينَ
﴿لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ ، وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ﴾
(19) نمايندگانى گرانقدر و پاك
كه هستند در خدمتت تابناك
درود از تو بر قابض روح و جان
دگر نيز بر دستياران آن
درود از تو بر منكر و بر نكير
كه هستند در گور فرمانپذير
دگر نيز بر آن نگهبان گور
كه در گور تاريك يابد حضور
درود از تو بر طائفين حرم
كه هستند در درگهت محترم
دگر ره درود از تو بر جان آن
نگهبان آن دوزخ بى‌امان
به رضوان چنين از تو بادا درود
كه او بر بهشت برين در گشود
﴿20﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ
﴿سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ﴾
(20) هم اويست هر دم به امرت روان
نكردست سرپيچيت يكزمان
﴿21﴾
وَ الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ
﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾
ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً ، وَ لَمْ يُنْظِرُوهُ .
(21) فروتن چنين گفته با مومنان
سلام عليكم ز جان هر زمان
مبارك بود بر شما اين بهشت
كه يزدان بپاداشتان اين نوشت
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) به مامور دوزخ چو فرمان رسيد
گنهكار بايد به آتش كشيد
بگيرند او را به زنجير و بند
مپندار يك لحظه مهلت دهند
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) درود است از ما بر فرشتگان
اگر در زمينند يا آسمان
كه هستند ناظر به اعمال ما
فراوان بر آنان درود خدا
﴿24﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَأْتِي
﴿كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ﴾
(24) درود است از ما بر فرشتگان
اگر در زمينند يا آسمان
كه هستند ناظر به اعمال ما
فراوان بر آنان درود خدا
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) در آندم كه هر بنده‌اى با گواه
شتابان بيايد در آن پيشگاه
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) تو بفرست رحمت بر افرشتگان
بيافزاى بر عزت و قدرشان
برچسب:
دعای سه صحیفه سجادیه
-دعای سوم صحیفه سجادیه
-دعای 3 صحیفه سجادیه
-دعای ۳ صحیفه سجادیه
-سومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
