دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه صدرالدین بلاغی

(1) خدايا و اما، حمله‌ى عرشت كه از تسبيح تو سست نمى‌شوند، و از تقديست ملول نمى‌گردند و از عبادتت وانمى‌مانند، و در مقام امر تو كوتاهى را بر كوشش نمى‌گزينند و از شدت اشتياق به قرب تو غافل نمى‌شوند.

(2) اسرافيل صاحب صور كه «چشم بر حكم و گوش بر فرمان» در انتظار صدور دستور و حلول امر تو است تا به دميدن در صور، درافتادگان به زندان قبور را از خواب مرگ بيدار كند.

(3) و ميكائيل كه نزد تو صاحب جاه و از طاعت تو بلند جايگاه است‌

(4) و جبرئيل امين وحيت كه فرمانروا در ميان اهل آسمانهاست، همان صاحب منزلت در پيشگاهت و مقرب درگاهت.

(5) و بر آن روح كه بر فرشتگان پرده‌دار حرم كبريايت گمارده شده است.

(6) آن روح كه از عالم امر تست، پس بر همگى ايشان رحمت فرست، همچنين بر فرشتگانى كه پائين‌تر از ايشانند، از ساكنان آسمانهايت، و اهل امانت بر پيامهايت.

(7) و آن فرشتگان كه از كوشش ملول نمى‌شوند، و از هيچ تعبى واماندگى و سستى نمى‌گيرند، و هوسها، ايشان را از تسبيح تو باز نمى‌دارد، و سهوى كه ناشى از غفلتهاست، رشته‌ى تعظيمشان را در پيشگاه تو نمى‌گسلد.

(8) همان چشم خشوع فروبستگانى كه تمناى نگريستن به نور جمال تو در ضميرشان نمى‌گذرد، و سر تعظيم به زير افكندگى كه آتش شوقشان به كمال معرفت و زلال محبت نمى‌افسرد. آنان كه سودازدگان ياد عطاياى تواند، و خاشع و راكع در برابر عظمت شكوه كبرياى تواند.

(9) بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان بينند همى‌گويند: «منزهى تو اى خدا ما تو را چنان كه سزاوار عبادت تو است عبادت نكرديم».

(10) پس رحمت فرست بر ايشان و رحمتگستران از فرشتگانت، و اهل قرب و منزلت در پيشگاهت. حاملين پيام غيب به سوى پيغمبرانت، و امناء بر وحيت.

(11) و بر آن قبايل از فرشتگان كه ايشان را به خود اختصاص بخشيده‌اى، و به وسيله‌ى تسبيح و تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بى‌نياز كرده‌اى، و در اندرون طبقات آسمانهايت جاى داده‌اى.

(12) و بر آن فرشتگان كه چون فرمان به انجام وعده‌ات به قيام رستاخيز صادر شود بر اطراف آسمانها گماشته شوند.

(13) و بر خزانه‌داران باران و رانندگان ابر،

(14) و بر آن فرشته‌اى كه از صداى زجرش بانگ رعدها شنيده شود، و چون ابر خروشان به وسيله‌ى او به شنا درآيد شعله‌هاى برق‌ها بدرخشد،

(15) و بر فرشتگانى كه دانه‌هاى برف و تگرگ را بدرقه مى‌كنند، و فرشتگانى كه با قطره‌هاى باران فرود مى‌آيند. و فرشتگانى كه وكيلند بر خزانه‌ى باد. و فرشتگانى كه بر كوهها گماشته شده‌اند، تا از جاى درنروند.

(16) فرشتگانى كه مقدار وزن آبها و كيل بارانهاى سخت و رگبارهاى متراكم را به ايشان شناسانده‌اى.

(17) و فرستادگان و فرشتگانت كه با محنت بلاى ناگوار يا نعمت دلپسند سرشار به اهل زمين فرود مى‌آيند.

(18) و بر سفيران بزرگوار نيكوكار، از فرشتگان پروردگار، و پاسداران عاليقدر، و نويسندگان اعمال ابرار و فجار. بر فرشته‌ى مرگ و يارانش. و بر منكر و نكير. و بر «رومان» آزمايش كننده‌ى اهل قبور و بر طواف كنندگان بيت المعمور. و بر مالك و خازنان دوزخ، و بر رضوان و كليدداران بهشت. و بر فرشتگانى كه مامور آتشند،

(19) و خدا را در آنچه به ايشان فرمان دهد نافرمانى نمى‌كنند، و ماموريت خود را انجام مى‌دهند.

(20) و بر فرشتگانى كه به اهل بهشت مى‌گويند: «درود بر شما باد در برابر آنكه صبر كرديد، پس اينك بهشت نيكو سرانجام است».

(21) و بر فرشتگان پاسبانى كه چون به ايشان گفته شود كه: «او را بگيريد و در غل كشيد و به دوزخ درافكنيد» شتابان به سوى آن دوزخى رومى‌آورند، و گنهكار را مهلت نمى‌دهند.

(22) و بر هر فرشته‌اى كه نام او را شمار انداختيم، و منزلت و مقامش را نزد تو و ماموريتى را كه به او محول فرموده‌اى ندانستيم.

(23) و بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب. و بر هر فرشته‌اى كه بر خلق گماشته‌اى‌

(24) پس بر همگى ايشان رحمت فرست آن روز كه هر كسى در حالتى به عرصه‌ى قيامت مى‌آيد كه راننده‌اى و گواهى با اوست.

(25) و رحمت فرست بر ايشان كه كرامتى بر كرامت و پاكيزگى‌اى بر پاكيزگيشان بيافزايد.

(26) خدايا، و چون بر فرشتگان و فرستادگانت رحمت فرستى و درود ما را به ايشان رسانى پس به سبب آنكه ما را به ذكر خير ايشان توفيق داده‌اى بر ما نيز رحمت فرست. زيرا كه تو بخشايشگر و كريمى. نيايش در ذكر خاندان محمد «عليه و آله الصلوه و السلام» خدايا اى آنكه محمد و خاندانش را به عزت و كرامت اختصاص بخشيدى، و به وظيفه‌ى رسالت برگزيدى، و به عالى‌ترين مقام قرب در سراى سعادت مخصوص داشتنى، و ايشان را ورثه‌ى پيمبران ساختى، و سلسله‌ى اوصياء، و ائمه‌ى هدى را به وسيله ايشان به پايان آوردى، و دانش آنچه را كه سپرى گشته، و آنچه را كه بر جاى مانده به ايشان بياموختى، و دلهايى از مردمان را به سوى ايشان متمايل ساختى، بنابر همين سنت انعام و اكرام، كه از قديم درباره‌ى ايشان جارى همى‌داشتى، بر محمد و خاندان پاك و پاكيزه جانش رحمت فرست، و درباره‌ى دين و دنيا شئون آخرتمان با ما چنان كن كه تو خود شايسته‌ى آنى كه تو بر هر چيز توانايى.