وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
ستايش و تمجيد فرشتگان
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) پروردگارا درود فرست بر حاملان عرشت كه هيچگاه از تسبيح ذات پاكت و تقديس حضرتت و از عبادت و بندگيت باز نايستند و خسته نشوند و هيچ تقصيرى را در فرمانبرداريت بر كوشش و تلاش مقدم ندارند و از حيرت به سوى تو غافل نشوند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و بر اسرافيل كه مامور نفخهى صور است و همواره منتظر فرارسيدن فرمان تو است تا كسانى را كه به قعر قبرهاى خود بيهوش و محبوس درافتادهاند با نفخهى صور هوشيار سازد.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و بر ميكائيل كه نزد تو داراى جاه و مقام بلند است.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و بر جبرائيل كه امين وحى و مطاع فرشتگان آسمانهاى تو است و در بارگاه قدس تو جاى دارد و در نزد تو مقرب است.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و بر روح كه فوق فرشتگان حجابها است
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و بر آن روح كه از امر تو تكون يافته است. پس، اى پروردگار بزرگ بر همهى آن فرشتگان درود و رحمت فرست و نيز بر فرشتگان ديگر كه از نظر مرتبه و مقام كمتر از آنها هستند و در آسمانها سكونت دارند و اهل امانت و حفاظت نسبت به رسالتها و رسولان تو مىباشند
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و بر آنانكه از كار و كوشش خسته نشوند و هيچ درماندگى از رنج و سختى طاعت نيابند و شهوتها و اميال نفسانى، آنها را از تسبيح و تنزيه تو باز ندارد و سهو و غفلتها از تعظيم جلال تو آنان را منع نكنند.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) هم آنان چشمهايشان چنان به حال خشوع و تذلل است كه ارادهى نگريستن به انوار جلالت نمىنمايند. و سرها به زير افكندهاند. آنان كه عشق و شوقشان به آنچه نزد توست فراوان است. شيفتهى ياد نعمتهاى تواند. در برابر بزرگى و جلال كبريائيت متواضعند
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان ببينند مىگويند: اى خداى منزه و پاكيزه ما تو را چنان كه سزاوار توست عبادت نكرديم
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس بر همهى آنان درود فرست، و نيز بر روحانيان از ملائكهات و اهل منزلت و قرب در پيشگاهت، و حاملان پيام غيب به سوى فرستادگانت و امينان بر وحيت.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و اصناف فرشتگانى كه آنان را به خود اختصاص دادهاى و به وسيلهى تقديس خود ايشان را از خوردنى و آشاميدنى بىنياز نمودهاى و در اندرون طبقات آسمانهايت مسكن دادهاى
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و بر آن فرشتگان كه چون فرمانت به انجام وعدهات صادر گردد بر اطراف آسمانها گماشته شوند
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و بر گنجينهداران باران، بر حركت دهندگان ابر
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر آن ملكى كه از فرياد و نالهاش، غرش رعدها شنيده شود و چون كه ابر خروشان به وسيلهى او به حركت درآيد، صاعقه و برق بدرخشد
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر فرشتگانى كه دانههاى برف و تگرگ را بدرقه مىكنند و ملائكهاى كه همراه قطرات باران فرود مىآيند، و بر آنان كه بر گنجينههاى باد وكيلاند و آنان كه بر كوهها گماشته شدهاند تا از جا در نروند
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و بر آنان كه درك آبها، و اندازهى بارانهاى سيلآسا و رگبارهاى متراكم را به آنان آموختهاى
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و بر فرشتگانى كه به سوى اهل زمين گسيل مىشوند تا گرفتارى و ناخوشايندى و گشايش و خوشايندى بر آنان ببارند.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر سفيران بزرگوار نيكوكار، و فرشتگان بزرگوارى كه حافظ عمل مردم و نويسندهى آنند. و بر فرشتهى مرگ و يارانش، و منكر و نكير، و بر فرشتهى آزمايشكنندهى مردگان در گور به نام «رومان»، و بر طوافكنندگان بهشت
(19) و بر فرشتگانى كه خدا را در آنچه امر مىكند معصيت نمىكنند
(20) بر فرشتگانى كه به اهل بهشت مىگويند: سلام بر شما به خاطر آنكه صبر گرديد، پس خانهى آخرت براى شما سراى خوبى است
(21) و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ كه چون به آنان فرمان رسد: «او (گناهكار) را بگيريد و به زنجير كشيد و سپس به آتش درافكنيد.» او را دستگيرش كنند و به او مهلت ندهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و بر هر فرشتهاى كه نامش را ياد نكردهايم، و از قدرش در پيشگاه تو خبر نداريم و مىدانيم او را به چه كارى گماشتهاى.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و بر آن فرشتگانى كه ساكن هوا و زمين و آبند، و بر هر كدام از آنان كه موكل بر آفريدگارنند.
(24) پس بر همهى آنان درود فرست در روزى كه با هر كس دو فرشته يكى راهبر و ديگرى گواه مىآيد
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و بر ايشان درود فرست درودى كه بر بزرگواريشان بيفزايد و بر طهارتشان اضافه كند.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) بار الها وقتى كه بر فرشتگانت و فرستادگانت درود مىفرستى و درود ما را به آنان ابلاغ مىكنى، به خاطر آن گفتار نيكو كه در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساختهاى، بر ما نيز درود و رحمت فرست، كه تو بخشنده و بزرگوارى.