دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه تقدسی نيا

(1) بار خدايا! بر نگهبانان و نگهداران عرشت درود فرست همانها كه از تسبيح تو سست نمى‌شوند، و از تقديس و تنزيه خسته نمى‌گردنند، و از عبادت و پرستش تو درمانده نمى‌شوند، و در انجام دستورات تو تقصير و كوتاهى نمى‌كنند، و علاقه به قرب و نزديكى تو غفلت و فراموشى نمى‌ورزند.

(2) و همچنين بر اسرافيل درود فرست كه صاحب صور و همواره آماده و منتظر دستور و فرمان تو است تا با دميدن در صور مردگان را آگاه سازد.

(3) و بر ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت و به خاطر بندگى و طاعت تو صاحب مقام بزرگى است درود بفرست.

(4) و درود فرست بر جبرئيل امين وحى خود كه در ميان اهل آسمانها همه از او فرمان مى‌برند و داراى امكان ارجمند و مقرب نزد تو است.

(5) و بر روح كه موكل بر فرشتگان حجاب‌ها است درود بفرست.

(6) و بر روحى كه از عالم امر تو است درود بفرست، پس بر همه‌ى اينها درود بفرست، و بر فرشتگانى كه پائين‌تر از آنانند يعنى آنها يى كه در آسمانها ساكن هستند و امين بر ابلاغ رسالت و پيغام تو هستند.

(7) و درود فرست بر آن فرشتگانى كه از هيچ كوششى خسته و از هيچ رنجى مانده و سست نمى‌شوند، و شهوات و خواهش‌ها آنان را از تسبيح تو باز نمى‌دارد، و اشتباهات ناشى از غفلتها و بى‌خبريها آنها را از تعظيم و احترام تو جدا نمى‌سازد.

(8) فرشتگانى كه چشمان و ديدگانش در شدت خشوع است و در اثر فروتنى و تواضع خود در لايق ديدار تو نمى‌دانند، و سر تعظيم و فروتنى را پايين افكنده و مدتهاست راغب چيزى هستند كه در نزد تو موجود است، همواره نعمت‌هاى تو را به ياد دارند، و در پيشگاه عظمت و كبريائيت تواضع و فروتنى دارند.

(9) فرشتگانى كه هرگاه مى‌بينند شعله آتش جهنم بر گناهكاران برافروخته مى‌شود مى گويند: خدايا تو پاك و منزه‌اى، ما تو را آن طورى كه سزاوار عبادت و پرستش بودى بندگى نكرديم و حق عبادت تو را به جاى نياورديم.

(10) سپس بر آنها درود و صلوات فرست، و بر روحانيون از فرشتگانت و آنان كه نزد تو قرب و منزلت دارند، و آنان كه پيامهاى غيبى شما را به رسولان تو ابلاغ مى كنند، و آنان كه امين وحى تو هستند درود فرست.

(11) و نيز درود فرست بر قبائلى از فرشتگانت كه به خود اقتباس داده‌اى، و آنان را به خاطر تقديس تو از خوردن و آشاميدن بى‌نياز ساخته‌اى، و در درون طبقات آسمانها سكونت داده‌اى.

(12) و همچنين بر فرشتگانى كه در اطراف انكاف آسمانها قرار گرفته‌اند تا فرمان به اتمام گشتن وعده‌ى تو را برسانند درود فرست.

(13) و درود فرست بر فرشتگانى كه خزانه‌دار بارانند، و فرشتگانى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند.

(14) و درود فرست بر فرشته‌اى كه از صداى زجر و راندنش بانگ رعدها شنيده مى‌شود و وقتى ابر خروشان به صداى زجر او به شنا در مى‌آيد صداى صاعقه و درخشش برق به چشم مى‌خورد.

(15) و بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگ‌اند، و فرشتگانى كه با دانه‌هاى باران فرود مى‌آيند، و فرشتگانى كه مسئوليت خزائن بادها را به عهده دارند، و آنهايى كه موكل كوهها هستند تا پاشيده نشوند درود فرست.

(16) و بر فرشتگانى درود فرست كه سنجش آبها و پيمانه‌ى باران‌هاى سخت و رگبارها را به آنان شناسانده‌اى.

(17) و درود بفرست بر فرشتگانى كه براى اهل زمين فرستاده شده‌اند تا بلاء و خوبى براى آنان بياورند.

(18) و همچنين درود فرست بر سفراء گرامى و نيكوكار خود، و حافظان بزرگوار وكاتب اعمال انسانها و ملك الموت و يارانش كه قبض روح انسانها را به عهده دارند، و منكر و نكير كه دو فرشته بازپرس در قبر هستند، و رومان فرشته كه مسؤل تشخيص اهل قبور است، و فرشتگانى كه اطراف بيت المعمور طواف مى‌كنند، و بر مالك و كليد داران بهشت.

(19) و بر فرشتگانى كه «از فرمانهاى خدا سرپيچى و نافرمانى نمى‌كنند و به آنچه مأمورند اطاعت و پيروى مى‌نمايند» درود بفرست.

(20) و درود فرست بر فرشتگانى كه هنگام استقبال از اهل بهشت به آنان مى‌گويند: «درود بر شما به خاطر صبر و شكيبائى كه كرديد، چه پايان خوبى نصيب شما شده است.»

(21) و درود فرست بر فرشتگانى كه پاسبان و نگهبان درهاى جهنم هستند كه هر گاه به آنها گفته شود: «آنان را (جهنميان را) در غل و زنجير بكشيد و وارد جهنم كنيد» به سرعت اقدام مى‌كنند و هيچ مهلتى به آنها نمى‌دهند.

(22) و درود فرست بر فرشتگانى كه نامى از آنها ياد نكرديم و مقام منزلت‌شان را نزد تو و اين كه مأمور به چه كارى هستند ندانستيم.

(23) و درود فرست بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب ساكنند و آنانى كه بر همه مخلوقات گماشته‌اى.

(24) و درود بر آنان فرست «در روزى كه همه حاضر شوند در حالى كه همراه خودشان شاهد و گواهى دارند»،

(25) درودى كه كرامتى بر كرامت و مقامشان و پاكيزگى بر طهارت آنها بيفزايد.

(26) بار خدايا! چون بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادى و درود ما را نيز به آنان رسانيدى، بر ما نيز درود فرست به خاطر گفتار نيكو درباره آنها كه راه آن نيز تو گشودى و به ما عطا نمودى، به درستى كه تو بسيار بخشنده و بزرگوار هستى.