وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
درود بر نگاهداران و فرشتگان عرش الهى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) آفريدگارا، عرشداران تو هرگز از تسبيح تو خسته و فرسوده نشوند و از گرامى داشتن تو به عجز و سستى نيايند و از پرستيدنت درمانده نگردند. در تلاش و كوششان به منظور اطاعت از فرمان تو، كوتاه نيايند و در مجذوب تو شدن، لحظهاى غفلت نكنند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) پروردگارا، «اسرافيل» كه «صوردار» است، چشمش گشوده و گوشش به فرمان تو باشد، تا با دميدن در آن «صور» مردگان از قلب گورها چهره بردارند.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و «ميكائيل» كه نزد تو صاحب جلال و از بسيارى بندگى، صاحب مقامى ارجمند است.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و «جبرئيل» امين، كه بر امر وحى تو، در آسمانها مطيع و در پيشگاهت گراميقدر، و نزدت بسى نزديك است.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و «روح» كه بر فرشتگانت پردهپوش است.
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و «روح» كه گوش به فرمان تو باشد.
پس درود بر همهى آنان باد. و درود بر: فرشتگانى كه پائينتر از آنها هستند. آنانكه در آسمانهاى تو سكنى دارند و در ابلاغ پيامهاى تو اميناند،
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و فرشتگانى كه در هيچ كوششى خسته، و از هيچ رنجى درمانده نشدند. آنانكه در هيچ هوسى و شهوتى، از تسبيح تو غافل نشوند. حتى فراموشى- كه ناشى از غفلت است- آنان را از تعظيم و تكريم به تو دور نسازد.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) فرشتگانى كه در مقابل بزرگى تو، چشم به زير افكندهاند و بسى فروتن و خاكسارند. فرشتگانى كه آرزوهاشان در آنچه است، كه نزد تو مىباشد. چشم حرص و نياز در نعمتهاى بزرگ تو دارند، و در پيشگاه كبريائيت، در حالت انكسار پشت خويش دو تا كردهاند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) فرشتگانى كه چون گناهكاران را در دوزخ تو ببينند، و صداى سوزش و سوختنشان را بشنوند، گويند:
- اى پاك از هر عيب و بىنياز از هر نياز، تو را به آنگونه كه سزاوار توست بندگى كنيم و طاعتت به جان مىبريم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس درود بر آنان و بر فرشتگان فردوس آشيان تو و آنانكه به درگاه كبريائيت نزديكند، و آنانكه پيامبرانت را از «غيب» آگاه سازند و آنانكه بر وحى تو بس امين و راست كردارند باد.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) درود بر گروه فرشتگانى كه آنان را به خود اختصاص دادهاى، و آنان را از پرستش و از خوردن و نوشيدن، بىنيازشان گردانيدهاى و درون طبقات آسمانهايت آنان را سكنى بخشيدهاى.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) فرشتگانى كه در اكناف آسمانها گوش به فرمان، براى تمام شدن وعده تو، ايستادهاند.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) درود باد بر خزانهداران باران و به حركت درآوران ابر.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) درود بر فرشتهاى كه از طنين فرياد و صدايش، آواى رعدها به گوش رسد، و به نواى او ابرهاى پربار در وسعت آسمان حركت كنند، و از لب آنها ريسمان برق بدرخشد.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) درود بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگ باشند. فرشتگانى كه همراه با ريزش دانههاى باران مىآيند، و فرشتگانى كه پاسداران گنجينههاى بادها هستند. فرشتگانى كه پاسداران كوهها هستند، تا از هم متلاشى نشوند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) درود بر فرشتگانى كه سنجش و پيمانه بارانهاى سيلآسا و رگبارها، به دست آنان است.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) درود بر فرشتگان فرستاده بر ساكنان زمين، كه مشكلآور و مشكلگشا هستند.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) درود بر سفيران نيكوكار، پاسداران نويسنده بزرگوار، و فرشته مرگ و ياران او، و «منكر» و «نكير» و «رومان» آزمونگر گورها.
درود بر طواف كنندگان «خانه آباد شده» و بر مالك و فرمانداران دوزخ، و بر «رضوان» و نگاهبانان بهشتها.
(19) درود بر فرشتگانى كه در اجراى فرامين الهى، نافرمانى نمىكنند، و مجرى اوامر خدائى هستند.
(20) درود بر فرشتگانى كه به بهشتيان گويند: سلام عليكم بما صبرتم فنعم عقبى الدار
(درود بر شما باد به خاطر آنچه كه شكيبائى كرديد. پس سرانجام دنياى شما نيكوست)
(21) درود بر فرشتگان پاسدار. آنانكه هر زمان به انسان گفته شود:
- خذوه فغلوه ثم الجحيم صلوه
(او را بگيريد و در غل و زنجير كشيد و به دوزخش اندازيد)
آنگاه آنان شتابان به سويش روند و مهلتش ندهند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) درود بر فرشتهاى كه نامش نياورديم و از مقامش در جوار تو اى خداى بزرگ، و وظايفش كه بر او تعيين فرمودهاى، ما بىخبرانيم.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) درود بر فرشتگانى كه: در هوا و زمين و آبها سكنى دارند، و بر آنانكه بر خلق مامورند.
(24) پس، در روزى كه هر كس آيد با او به حركت آورندهاى و گواهى است، تو بر آنان درود فرست.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) بر آنان درود باد. درودى كه بر كرامتشان كرم و بر پاكيزگيشان طهارت و پاكى بيفزايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) خداوندا، آنگاه كه بر فرشتگان و فرستادگانت درود مىفرستى، درود ما هم بر آنان باد. آنگاه به دليل سخنان نيكوئى كه ما بر آنان مىگوئيم- كه راه چنين سخنان پسنديدهاى را به ما نشان دادى- بر ما درود و رحمت تو باد. زيرا كه تو بسيار بخشنده و بسيار گراميقدرى.