فارسی
دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه محیی الدين مهدی الهی قمشه ای
دعای 2
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
آن حضرت كه در ستايش و تمجيد فرشتگان حاملان عرش الهى و هر ملك مقرب خداست
آن حضرت كه در ستايش و تمجيد فرشتگان حاملان عرش الهى و هر ملك مقرب خداست
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) پروردگارا و (پس از درود و ثناى رسول اكرمت) درود بر حاملان عرش (علم و عرش قدرت و رحمت) عظيم تو باد كه آنها هيچگاه از تسبيح و تنزيه ذات پاكت و تقديس و تمجيد حضرتت لحظه‌اى باز نايستند و هرگز خسته نشوند و از عبادت و بندگيت ابدا ملال ندارند و در طاعت و فرمانت تقصير را بر جهد و كوشش مقدم ندارند (يعنى هيچ تقصير و عصيان در فرمانت و شوق طاعتت نخواهند كرد) و از حال وله و حيرت (نورانى به شهود عظمت و بزرگى و جلالت) غافل نشوند
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) و (يكى از فرشتگان مقرب) اسرافيل كه مامور نفخه‌ى صور تو است دائم چشم بصيرت به تو دوخته و منتظر فرمان تست كه چون امر تو فرارسد كسانى كه به قعر قبرهاى خود بيهوش محبوس درافتاده‌اند به نفخه‌ى صور هشيار سازد (و در آنها روح دمد و از خواب مرگ بيدار گرداند)
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) و (يكى ديگر) ميكائيل است كه به واسطه‌ى طاعت و بندگى حضرتت نزد تو داراى جاه و مقام بلند است
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) و (يكى ديگر) جبرئيل امين وحى تست كه مطاع و پيشواى فرشتگان آسمانهاى تست كه حضور حضرتت با منزلت و نزد تو مقرب است
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) و (ديگر از آن فرشتگان مقرب) روح است كه آن (فرشته‌ى بزرگ) به استعلاى وجود بر فرشتگان حجابها(ى نور و عزت) برترى دارد
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و روح همان (فرشته‌ى مكرمى) است كه از امر تو (و كلمه‌ى كن وجودى و رحمت واسطه‌ى تو) وجود يافته (يعنى روح آن فرشته‌ى بزرگ مجرد و عالى رتبه نزد خداست و شايد روح كليه الهيه انسان كامل مراد باشد كه او اشرف و اعلى رتبه‌تر از فرشتگان مقرب خداست).
پس اى پروردگار درود و رحمت فرست بر آن فرشتگان (عالى مرتبت مقرب) و نيز بر فرشتگان ديگر كه در رتبه و مقام دون آنها هستند كه آنها هم از فرشتگان ساكن در سماواتند و اهل امانت الهى (و امين وحى خدا) بر پيمبران تواند
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) و آنانكه (در راه طاعت و انجام فرمان خدا) هيچ خستگى از كار و كوشش ندارند و هيچ درماندگى و ملال از رنج و تعب طاعت نيابند و از تسبيح و تنزيه تو به هيچ شهوت و اميال نفسانى اشتغال نورزند و هرگز از تعظيم جلال تو سهو و غفلت نكنند
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) چنان چشمهاشان به حال خشوع و تذلل است كه از سرافكنده‌گى حضور حضرتت ابدا قصد نظاره بدان جلال و جمال نكنند (يعنى از فرط فروتنى و خشوع آزاده نظر بر جمال حق نتوانند كرد) آن فرشتگان دائم با فرط شوق و رغبت به آنچه (از حسن و كمال بى‌حد) نزد تست با نهايت عشق و ابتهاج به ياد نعم و مراحم بى‌انتهاى تواند و نزد مقام عظمت و جلال و كبريائيت در كمال تواضع و تذللند
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) و آن فرشتگان چون به دوزخ (قهر و عقاب تو) بنگرند كه بر اهل عصيان و نافرمانيت فرياد (با خشم و غضب) مى‌زند همى گويند پاك و منزهى تو اى پروردگار ما تو را پرستشى كه سزاوار تست هرگز نكرديم (و نتوانيم كرد) بلكه به قدر معرفت ناقص و عقل عاجز و مرتبه‌ى نازل خود تو را شناختيم و پرستش كرديم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس تو اى پروردگار عالم بر آن فرشتگان (كه به طاعتت با اعتراف به عجز و قصور مشغولند) درود و رحمت فرست و هم بر فرشتگان روحانى (كه عالى مقامتر از آنان هستند) و هم بر آنانكه مقام تقرب خاص نزد تو دارند و حاملان علوم غيب به سوى پيمبران تو و امين بر (اسرار و حقايق) وحى تواند
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و همه قبائل و اصناف ديگر از فرشتگانى كه مخصوص گردانيده‌اى براى (طاعت و استغراق در مشاهده جمال حضرتت و بر مقام حيرت وهيمان در جلال و كبريائى) ذات اقدست و آنها را از طعام و شراب به تقديس و تسبيح خود بى‌نياز گردانيدى (و تقديس و تسبيح تو بهترين و لذيذترين غذا و شراب بر آنهاست) و آنها را در باطن طبقات سماوات رفيع (و درجات عالى قرب خويش) مسكن و مقام دادى
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) و آنانكه بر اطراف و جوانب سماوات هنگام نزول فرمانت براى اتمام وعده‌هايت برگماشتى (كه چون ظهور عالم آخرت شود و قيام روز محشر خلائق گردد آن هنگام وظائف بزرگ خود را انجام دهند)
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) و ديگر فرشتگانى كه خزينه‌داران باران رحمت تواند و فرشتگانى كه (به حكم و الزاجرات زجرا) ابرها را به هر جانب عالم مى‌كشانند (تا هر جا مامورند ببارند)
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) ديگر آنانكه از صداى زجر و كشيدن سحاب از آنها غرش رعدها به گوشها رسد (چون بانگ و صداى مهيب رعد خروش آن فرشتگان است كه مامور كشانيدن ابرها هستند) و چون در اين درياى پر موج جو آسمان ابرها شناور گردند از جنبش هموارشان برقها و صاعقه‌ها لامع شود (و از تماس و اصطكاك گازهاى جوى داراى الكتريسته، نور برق و شراره صاعقه سوزان پديدار گردد)
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و ديگر فرشتگانى كه به همراهى برف و تگرگ و قطرات باران هنگام باريدن به زمين فرود آيند و ديگر فرشتگانى كه نگهبانان منشا و مخزنهاى باد و تلاطم هواهاست (كه همه به مجراى خود بوزند و به حد شدت و سرعت معين سير كنند). و ديگر فرشتگان موكل بر كوهها (كه گنجينه‌هاى الهى است و معدن انواع احجار كريمه و فلزات عاليه و غيره است) هستند كه هميشه بر جاى خود پايدار و برقرار باشند
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) ديگر فرشتگانى كه خدا به آنها مقدار ثقل آبها را آموخته و كيل و وزن آنچه بارانهاى شديد و سيل‌انگيز هولناك (بلكه عدد و مقدار بزرگ و كوچك هر قطره باران) را به آنها شناسانيده
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) و ديگر فرشتگانى كه پيغام تو را از عالم ملائكه به اهل زمين مى‌رسانند چه پيغام به امر مكروه بلا و عذاب (ستمكاران باشد) يا پيغام مطلوب و بشارت به نعم (و برحمت و عطاى الهى بر نيكان) باشد
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) ديگر فرشتگان كاتبان كريم و نيكوان حق از كرام الكاتبين (كه اعمال خير بندگان را نويسند و محفوظ دارند) و يا فرشته‌ى مرگ (ملك الموت) و اعوان و يارانش (كه مامور قبض روح بندگانند) و فرشتگان منكر و نكير كه با (رياست) رومان مامور بازپرس در قبرهاى خلايقند و ديگر فرشتگانى كه به طواف بيت‌المعمور (كه مسجدى است در آسمان مقابل بيت‌الحرام مكه‌ى معظمه) مشغولند و ديگر فرشته‌ى مالك (دوزخ و مامور جهنم) و فرشتگان خازن و دربانان بهشت رضوان و خادمان اهل بهشت نعيم
﴿19﴾
وَ الَّذِينَ
﴿لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ ، وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ﴾
(19) كه آن فرشتگان در آنچه مامورند ابدا نافرمانى نخواهند كرد و آنچه فرمان به آنها رسد كاملا به جاى آرند چه ماموران دوزخ (كه هر كس را مامورند بدون ترحم به جهنم كشند) و چه ماموران بهشت (كه هر كس را مامورند در بهشت رسانند)
﴿20﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ
﴿سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ﴾
(20) و آن فرشتگان ماموران بهشتند كه به اهل بهشت گويند سلام و تحيت بر شما باد (و خوشا بر حال شما) كه صبر و شكيبائى در طاعت و ترك معصيت خدا در دنيا كرديد تا آنكه امروز به دار عقباى نيكو (و بهشت ابد) نائل گشتيد
﴿21﴾
وَ الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ
﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾
ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً ، وَ لَمْ يُنْظِرُوهُ .
(21) و زبانيه كه مامور جهنم هستند آنان هم چون به آنان فرمان حق رسد كه اين بنده (ظالم كافر فاسق) را بگيريد در غل و زنجير كشيد و به آتش جهنم درافكنيد آنان سبقت گرفته و به سرعت بدون هيچ مهلت به دوزخ كشند (يعنى فرشتگان ماموران بهشت با تحيت و بشارت و سلام بهشتيان را به بهشت برند و ماموران جهنم دوزخيان را به سختى و اهانت و سرعت به جهنم كشند.)
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) و ديگر فرشتگانى كه ما ذكرشان نكرديم (يا به ما ذكرشان را تو اى خدا الهام نفرمودى) و ما را از مقام و منزلت آنها نزد خود آگاه نگردانيدى و به چگونه كارى مامور و موكلند ما را دانا نكردى
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و ديگر فرشتگان ساكن در هوا و در زمين و در آب و آنانكه بر عالم خلق گماشتى (شايد مراد تصوير و پرورش انسان و حيوان و نباتات از حبوبات و گلها و ميوه‌هاى رنگارنگ يا نگهبانان خلق زمين و آسمان مقصود باشد) (چون فرشتگان امرى الوجودند و براى نظام عالم خلق به امر خدا به عالم خلق نازل شوند)
﴿24﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَوْمَ يَأْتِي
﴿كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ﴾
(24) پس تو اى پروردگار بر همه آن فرشتگان درود و رحمت فرست در آن هنگام (قيامت و محشر) كه هر شخص به محشر آيد با او (از آن فرشتگان الهى) آورنده‌اى و گواهى همراه آن شخص است
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) و اى خدا تو بر همه آن فرشتگان رحمتى فرست كه به آن رحمت بر كرامت و رفعت مقامشان بيفزائى و پاكى روح و طهارت سريرت آنها را افزون گردانى
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) پروردگارا چون درود و رحمت بر رسولان و فرشتگان خود فرستادى و درود و تحيت ما را هم به ارواح پاك آنان رسانيدى باز اى خدا درود فرست بر تمام آنها به واسطه آنكه درگاه رحمتت را هم به روى ما به حسن كلام و گفتار نيكو در حق آنان باز فرمودى كه همانا توئى صاحب جود و كرم (و رحمت و عطاى نامتناهى).
برچسب:
دعای سه صحیفه سجادیه
-دعای سوم صحیفه سجادیه
-دعای 3 صحیفه سجادیه
-دعای ۳ صحیفه سجادیه
-سومین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه،
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
