وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ
دعاى آن حضرت در درود و طلب رحمت بر حاملان عرش و بر هر فرشتهى مقرب
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ
(1) خداوندا! درود و رحمت فرست بر حاملان عرش خود؛ فرشتگانى كه از تسبيح تو خسته نمىشوند و از تقديست ملال نمىگيرند و از پرستشت وانمىمانند و در فرمانبردارىات كوتاهى را بر جديت و كوشش برنمىگزينند و از شيفتگى و عشق تو ذرهاى غافل نمىشوند.
﴿2﴾
وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ .
(2) خداوندا! درود و رحمت بفرست هم چنان بر اسرافيل، آن فرشتهى صاحب صور كه چشم گشوده در انتظار اجازه و فرمان توست تا در صور خود بدمد و بدين سان، خفتگان گور را از خواب مرگ بيدار سازد.
﴿3﴾
وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ .
(3) هم چنان درود و رحمت بفرست بر ميكاييل، آن فرشتهاى كه نزد تو مقامى بلند دارد و به علت فرمانبرداريت است، داراى جايگاهى رفيع است.
﴿4﴾
وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ
(4) هم چنان درود و رحمت بفرست بر جبرييل، آن فرشتهاى كه امين وحى تو است و در ميان اهل آسمانهايت مورد اطاعت است و در پيشگاهت مرتبتى عظيم دارد و به درگاهت مقرب است.
﴿5﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ .
(5) هم چنان درود و رحمت بفرست بر روح، آن فرشتهاى كه فرمانرواى فرشتگان پردهدار حرم كبريايى توست.
﴿6﴾
وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالاتِكَ
(6) و آن روح كه از عالم امر توست. پس بر آنان درود و رحمت بفرست، هم چنين بر فرشتگانى كه از نظر مقام، فروتر از ايشانند، آنان كه ساكنان آسمانها و امينان پيامهاى تو هستند.
﴿7﴾
وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ .
(7) آنان كه از كار و كوشش خسته نمىشوند و از هيچ زحمتى، درمانده و سست نمىشوند و خواهشهاى نفس، آنان را از تسبيح تو بازنمىدارد و سهو ناشى از غفلتها، آنان را از تعظيم تو جدا نمىكند.
﴿8﴾
الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيما لَدَيْكَ ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ
(8) آنان از خشوع، ديده را بر هم نهادهاند و توان نگريستن به انوار جلالت را ندارند و سر تعظيم به زير افكندهاند. فرشتگانى كه رغبت و خواستشان در آن چه كه نزد توست، بسيار است و شيفتهى ياد نعمتهاى تو هستند و در برابر عظمت تو و جلال كبريايىات متواضعاند.
﴿9﴾
وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ .
(9) آن فرشتگانى كه چون لهيب دوزخ را بنگرند كه بر گنهكاران مىخروشد، مىگويند، پروردگارا! منزه و پاكى تو و ما تو را آن چنان كه سزاوار پرستش توست، پرستش نكردهايم.
﴿10﴾
فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ ، وَ الْمُؤْتَمَنينَ عَلَى وَحْيِكَ
(10) پس بر همهى آنها درود و رحمت بفرست و هم چنين بر فرشتگان رحمتت و آنان كه مقرب درگاه و حاملان پيام غيب به سوى فرستادگان تو و امينان وحى تواند.
﴿11﴾
وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ .
(11) و هم چنين بر آن گروه از فرشتگان كه به خود اختصاص دادهاى و آنان را به وسيلهى تسبيح و تقديس خود از خوردن و آشاميدن، بىنياز كردهاى و در اندرون طبقات آسمانهايت مسكن دادهاى.
﴿12﴾
وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتََمامِ وَعْدِكَ
(12) آن گروه از فرشتگان كه در اطراف آسمانها حاضرند، آن گاه كه فرمان به انجام وعدهات صادر شود.
﴿13﴾
وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ
(13) پروردگارا! درود و رحمت بفرست بر خزانهداران باران و حركت دهندگان ابرها.
﴿14﴾
وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ .
(14) و بر آن فرشتهاى كه چون بر ابرها بانگ زند، صداى رعدها شنيده شود و چون ابرهاى خروشان به وسيلهى او در آسمان به شنا درآيند، آذرخشها از درونشان درخشيدن گيرد.
﴿15﴾
وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ
(15) و بر آن فرشتگان كه دانههاى برف و تگرگ را بدرقه مىكنند و بر فرشتگانى كه با هر قطره باران كه فرومىآيد، فرود مىآيند. و بر آنان كه نگهبان خزانههاى باد هستند و آنان كه بر كوهها گمارده شدهاند تا فرونريزند.
﴿16﴾
وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
(16) و فرشتگانى كه وزن آبها و مقدار بارانهاى سيلآسا و رگبارهاى متراكم را به ايشان آموختهاى.
﴿17﴾
وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ
(17) پروردگارا! درود و رحمت بفرست بر فرشتگانى كه فرستادگان تو به سوى ساكنان زمين هستند كه يا گرفتارى ناگوار يا گشايش دلپسند براى آنان مىآورند.
﴿18﴾
وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ، وَ مَالِكٍ ، وَ الْخَزَنَةِ ، وَ رِضْوَانَ ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ .
(18) و بر آن سفيران گرانقدر نيكوكار و فرشتگان بزرگوارى كه نگهبان و نويسندهى اعمال ما هستند. هم چنين درود بفرست بر فرشتهى مرگ و يارانش و بر منكر و نكير و بر فرشتهى «رومان» آزمايش كنندهى مردگان در گورها و بر طواف كنندگان «بيت المعمور» و بر مالك و خازنان دوزخ و بر رضوان و خدمتگزاران بهشت.
(19) و بر فرشتگانى كه خدا را در آن چه فرمان دهد، نافرمانى نمىكنند و مأموريت خود را به خوبى انجام مىدهند.
(20) هم چنان درود و رحمت فرست بر آن فرشتگان كه به بهشتيان مىگويند: «سلام و درود بر شما به خاطر آن همه صبر و شكيبايى كه كرديد؛ پس بهشت و سراى آخرت چه سرايى نيكوست.»
(21) هم چنين به آن فرشتگان عذاب كه چون به ايشان گفته شود كه:«او را بگيريد و در غل و زنجير كشيد. سپس به دوزخ درافكنيد.» به سرعت و بى آن كه به او مهلت دهند، دستگيرش كنند.
﴿22﴾
وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ .
(22) هم چنان درود و رحمت فرست بر هر فرشتهاى كه نام او را ياد نكرديم و مقام و مرتبت آن در نزد تو و مأموريتى را كه به او واگذاشتى، ندانستيم.
﴿23﴾
وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ
(23) و هم چنين بر فرشتگان ساكن در هوا و زمين و آينده و بر هر فرشتهاى كه بر خلق گماشتهاى.
(24) خداوندا! پس بر آنان درود و رحمت بفرست در روزى كه هر كس در حالتى به عرصهى قيامت مىآيد كه او را دو فرشته همراهى مىكنند. يكى او را مىراند و ديگرى بر اعمال او گواهى مىدهد.
﴿25﴾
وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ
(25) هم چنين بر آنان درود و رحمت بفرست، آن گونه درودى كه كرامتى بر بزرگوارىشان بيفزايد و طهارت و پاكيزگىاى بر طهارتشان اضافه نمايد.
﴿26﴾
اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ ، اِنَّكَ جَوادٌ كَريمٌ .
(26) خداوندا! در آن هنگام كه بر فرشتگان و فرستادگانت، درود مىفرستى و درود ما را نيز به آنان مىرسانى. پس به اين علت كه زبان ما را به ذكر خير ايشان گشادهاى، بر ما نيز رحمت فرست كه تو بخشايشگر و بزرگوارى.