دعای 3 ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه عباس عزيزی

(1) بار الها، و نگهداران عرشت كه از تسبيح و تنزيهت سست نشده و از تقديست ملول نگشته و از عبادت تو درمانده نمى‌گردند و كوتاهى را بر كوشش در اجراى امر و فرمانت برنمى‌گزينند و از شيفتگى به تو غفلت و فراموشى ندارند.

(2) و اسرافيل، صاحب صور كه چشم گشوده و منتظر فرمانت است تا با دميدن در صور، آنان را كه در گورها آرميده‌اند بيدار گرداند.

(3) و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت و از راه طاعت و بندگى‌ات صاحب مقام بلند است.

(4) و جبرئيل كه امين وحى تو و در ميان آسمانيان مورد اطاعت است و ارجمند نزد تو و مقرب درگاهت است.

(5) و «روح» كه موكل بر فرشتگان حجاب‌هايت مى‌باشد.

(6) و آن روحى از عالم امر است درود فرست و (نيز) بر فرشتگانى كه غير از اينان مى‌باشند، آنان كه در آسمان‌هايت جاى دارند و بر رساندن پيامت درستكارند درود فرست.

(7) و آنان كه از هيچ كوششى، خستگى و از هيچ رنجى، سستى به ايشان روى نمى‌آورد، و شهوات و خو استه‌ها، ايشان را از تسبيح تو باز نمى‌دارد و فراموشى ناشى از غفلت‌ها آنها را از بزرگداشت تو جدا نمى‌سازد، درود فرست.

(8) و بر فرشتگانى كه چشم بسته‌اند و ديدار تو را قصد نمى‌كنند، سربه‌زير افكنده‌اند و به آنچه نزد توست رغبت دارند، شيفته‌ى ذكر نعمت‌هايت هستند و در پيشگاه عظمت و بزرگوارى‌ات فروتنند.

(9) و كسانى كه چون جهنم را بر گناهكاران تو ديدند كه صداى شعله‌هايش شنيده مى‌شود مى‌گويند: «پاك و منزهى تو را چنان‌كه سزاوار عبادت و بندگى تو بوده عبادت نكرده‌ايم» درود فرست.

(10) و در روحانيان از فرشتگانت كه نزد تو قرب و صاحبان منزلت نزد تو. و آنان كه رساننده‌ى امور پنهانى به پيامبرت مى‌باشند و آنان كه بر وحى تو درستكارند، درود فرست.

(11) و بر اصناف گوناگون فرشتگان كه آنان را براى خود اختصاص داده‌اى و با تقديس خود از خوردنى و آشاميدنى بى‌نيازشان كرده اى و در درون طبقات آسمان‌هايت جا داده‌اى.

(12) و بر فرشتگانى كه در گوشه‌هاى آسمان‌هايت براى رسيدن فرمانت به فرارسيدن وعده‌ات درنگ نموده‌اند.

(13) و بر خزانه‌داران باران و حركت‌دهندگان ابرها، درود فرست.

(14) و بر آن فرشته‌اى كه از صداى فريادش، بانگ رعدها شنيده مى‌شود و چون ابر خروشان به وسيله‌ى صداى او به شنا درآيد شعله‌هاى برق‌ها بدرخشد.

(15) و بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگند و با دانه‌هاى باران كه فرو مى‌ريزد مى‌آيند، بر (لشگر) بادها زمامدارانند، درود فرست. و بر آنان كه بر كوه‌ها گماشته شده‌اند تا فرو نپاشد.

(16) و آنان كه سنجش آب‌ها و پيمانه‌ى باران‌هاى سخت و رگبارها را به آنان شناسانده‌اى، درود فرست.

(17) و بر فرشتگان فرستاده شده بر اهل زمين كه خبر گرفتارى ناگوار يا گشايش خوشايند مى‌آورند.

(18) و بر سفيران گرامى نيكوكار و نگهبانان بزرگوار نويسنده‌ى (اعمال) و بر فرشته‌ى مرگ و يارانش و بر منكر و نكير و «رومان» پرسنده‌ى از مردگان، پيش از نكير و منكر و بر آنان كه گرد بيت‌المعمور (خانه‌اى بر فراز كعبه) مى‌گردند و بر مالك، فرشته‌ى موكل بر جهنم و ياران او و بر رضوان فرشته‌ى موكل بر بهشت و ياران او درود فرست.

(19) و بر آنان كه از اوامر الهى تخلف نمى‌كنند و آنچه فرمان دهد انجام دهند.

(20) و آنان كه مى‌گويند:«درود بر شما باد بر آنچه شكيبايى نموديد، پس چه نيكو سرانجامى است».

(21) و موكلان جهنم كه هرگاه به ايشان گفته شود:«او را بگيريد و در زنجير كشيد و به دوزخ اندازيد» به شتاب به او روى آوردند و مهلتش ندهند، درود فرست.

(22) و بر هر فرشته‌اى كه نام او را نياورديم و مقامش را در پيشگاه تو و كارش را نزد تو نمى‌دانيم.

(23) و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جارى هستند و بر آنان كه بر موجودات گمارده شده‌اند درود فرست.

(24) بر همه‌ى آنان درود فرست در روزى كه هركس با دو فرشته سوق‌دهنده و گواه مى‌آيد.

(25) و درود فرست بر آنها؛ درودى كه كرامتى بر كرامتشان بيفزايد و پاكيزگى بر پاكيزگى آنان افزون گرداند.

(26) خدايا، آنگاه كه بر فرشتگان و رسولانت درود فرستادى و درودهاى ما را به آنان رساندى، به سبب سخن نيكوى ما درباره‌ى كه راه آن را تو گشودى، بر ما درود فرست كه تو بسيار بخشنده و كريمى.